Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τι θα πιούμε στις γιορτές;

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Όσοι από τους φίλους αναγνώστες διάβασαν το άρθρο της περασμένης εβδομάδας, θα έχουν πάρει ήδη μια ιδέα για τις προτάσεις που κάναμε, για τα δώρα των γιορτών, αλλά φυσικά και για το τι θα πιούμε. Ωστόσο, οι προτάσεις δεν τελείωσαν και έτσι και αυτή την εβδομάδα καταγίνομαι με το ίδιο ζήτημα. Άλλωστε, ακόμη δεν έχω προτείνει ούτε βότκα, ούτε gin, ενώ και για τα υπόλοιπα spirits που έχω κάνει ήδη προτάσεις, ο κατάλογος του HOW είναι τέτοιος που μου δίνει τη δυνατότητα να επανέλθω.

Συνεχίζω λοιπόν, ξεκινώντας για σήμερα με βότκα.

Τραβιέται πολύ το χειμώνα η βότκα και βέβαια είναι ένα ποτό με το δικό του κοινό. Όσοι από εσάς έχουν διαβάσει το σχετικό με τη βότκα άρθρο, έχουν πάρει ήδη μια ιδέα για τις προτιμήσεις μας και σήμερα θα ξεχωρίσω κάποιες από αυτές. Καταρχάς, πρέπει να διαχωρίσω αυτές που θα χρησιμοποιηθούν σαν συστατικό για κάποιο cocktail, από αυτές που θα καταναλωθούν σκέτες.

Στην πρώτη κατηγορία, πολύ καλές επιλογές θα ήταν η πολωνέζικη Wyborowa και η διάσημη, ρώσικη Smirnoff Red. Στη δεύτερη κατηγορία, πολλές οι επιλογές, από πολλές  διαφορετικές χώρες. Ξεκινάω με την απίθανη, αρωματική Belvedere, από την Πολωνία, που θα αναδείξει αμέσως τα αρώματά της με λίγο καλής ποιότητας πάγο. Συνεχίζω με Γαλλία, όπου φαντάζομαι οι πιο πολλοί από εσάς γνωρίζουν την Grey Goose, άρα δεν χρειάζεται συστάσεις. Τελειώνω τις επιλογές μου στην premium κατηγορία και επιστρέφω στη Ρωσία, όπου πίνω τις βελούδινες και  ντελικάτες Stoli Elit και Beluga, που θα ενθουσιάσουν όσους πίνουν σκέτη βότκα.

Πολλοί από εσάς φαντάζομαι πως θα έχουν διαβάσει μυθιστορήματα του Καρόλου Ντίκενς, όπου στο Λονδίνο του δέκατου όγδοου αιώνα, φτωχοί και πλούσιοι πίνουν gin. Λονδίνο και Χριστούγεννα ταιριάζουν μια χαρά, οπότε και το gin πάει μια χαρά με τα Χριστούγεννα, ενώ φυσικά δεν ξεχνώ οτι το gin είναι το αγαπημένο μου ποτό από αυτά που είναι διαφανή. Όσοι από τους φίλους αναγνώστες είχαν διαβάσει το σχετικό με το gin άρθρο, θα θυμούνται την αναφορά στις κατηγορίες London Dry Gin και Plymouth Gin. Από την πρώτη κατηγορία λοιπόν θα ήθελα να ξεχωρίσω 4 gin. Το πρώτο είναι το πολύ ιδιαίτερο Hendricks, που είναι το μόνο στο οποίο χρησιμοποιείται αγγούρι για την παρασκευή του, ενώ απίθανα cocktails θα φτιάξετε με το εξαίσιο Beefeater. Για το Tanqueray Ten νομίζω πως έχουμε μιλήσει επανειλημμένα, ενώ το καταπληκτικό Martin Millers, με νερό από παγετώνες της Ισλανδίας, θα κάνει να αγαπήσουν το gin ακόμα και αυτοί που το δοκιμάζουν για πρώτη φορά.

Θα τελειώσω πάλι με whisky, γιατί αισθάνομαι οτι έχω αφήσει εκκρεμότητες από την περασμένη εβδομάδα.

Καταρχάς, δεν είπα τίποτα για bourbon, οπότε είμαι υπόλογος απέναντι στους φίλους της συγκεκριμένης κατηγορίας και θα επανορθώσω προτείνοντας bourbon από τα τρία κορυφαία αποστακτήρια της Βόρειας Αμερικής.

Για το Wild Turkey λοιπόν τα είπαμε σε σχετικό άρθρο, οπότε απλώς θα υπενθυμίσω τα σπουδαία Wild Turkey 12 ετών, Rare Breed και Wild Turkey 8 ετών. Πάω στο Heaven Hill και διαλέγω το εξαίσιο Elijah Craig 12 ετών, ενώ από  το σπουδαίο Buffalo Trace διαλέγω το ομώνυμο bourbon και το Blantons, τα οποία αποτελούν σταθερές αξίες για τους φίλους αυτής της κατηγορίας.

Φυσικά δεν ξεχνώ τα malt

Όσοι έχουν δοκιμάσει Chivas 12 ετών ξέρουν πως είναι πολύ καλό whisky. Όμως,  λίγοι γνωρίζουν το λόγο. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το Strathisla 12 ετών, που  βρίσκεται σε πολύ μεγάλη περιεκτικότητα μέσα στο blend. Αν τώρα μιλάμε για γλυκόπιοτα, ντελικάτα whisky, από τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό είναι  το Glengoyne 10 ετών, ενώ από κοντά έρχεται και το Singleton Sunray, για αυτούς που προτιμούν απαλό το whisky τους. Επίσης, αυτή την εβδομάδα δοκίμασα πάλι το εξαίσιο Sheep Dip, το οποίο και συστήνω φυσικά, ενώ για το  δεκατεσσάρι Balvenie προτιμώ να μη μιλήσω. Τέλος, για όσους δεν πρόλαβαν το κα-τα-πλη-κτι-κό Glendronach 15 ετών, το οποίο είναι τουλάχιστον προς το παρόν sold out, μια δοκιμή στο μικρό του αδελφάκι, Glendronach 12 ετών, θα σας αποζημιώσει.

Όλο και κάτι ξεχνάω, αλλά αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσω. Μόλις την περασμένη  Τρίτη δοκίμασα το ολοκαίνουριο Angostura No1, το οποίο έχει 16 χρόνια παλαίωση. Δεν λέω παραπάνω, ρίξτε μια ματιά στην περιγραφή από τον κατάλογο και πιείτε επειγόντως.

Τέλος, αφού ζητήσω συγνώμη από τους καλούς συναδέλφους του HOW που αρθρογραφούν για το κρασί, θα κάνω μια παρατυπία και θα προτείνω και εγώ  ένα κρασί, μα τί κρασί. Syrah Wild Fermantation, από την όμορφη Βόρεια Εύβοια και από τον Κώστα Βρυνιώτη, έναν low profile άνθρωπο και πολύ υψηλού επιπέδου παραγωγό.

Καλό Σαββατοκύριακο

Κυριάκος Κοντογιώργης


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: