Aberlour

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Στο άρθρο της περασμένης εβδομάδας έκανα αναφορά στο Clynelish, το οποίο είναι ένα τυρφώδες, καπνιστό whisky. Σήμερα σκοπεύω να συνεχίσω ναι μεν τα αφιερώματα στο malt, αλλά να αλλάξω τελείως ύφος whisky και να παρουσιάσω κάτι λιγότερο τραχύ, κάτι πιο ντελικάτο και γλυκόπιοτο. Σήμερα λοιπόν μιλάμε για το

Aberlour

Όσοι από τους φίλους αναγνώστες διάβασαν το άρθρο της προπερασμένης εβδομάδας, θα θυμούνται οτι κατά πολλούς - όχι όλους - πατρίδα του whisky θεωρείται η περιοχή του Speyside. Εδώ λοιπόν βρίσκονται τα μισά σχεδόν αποστακτήρια ολόκληρης της Σκωτίας, ανάμεσά τους και το Aberlour, το οποίο πρέπει να πούμε πως προφέρεται Αμπερλάουερ, αφού και εδώ έχουμε για ακόμη μια φορά εμπλοκή της αρχαίας Κέλτικης γλώσσας.

Το αποστακτήριο βρίσκεται στην καρδιά του ομώνυμου χωριού και συγκεκριμένα στο St Drostans Well. Η περιοχή είναι γεμάτη θρύλους και δοξασίες και ήταν τόπος που κατοικούσαν μέλη της αρχαίας φυλής των Δρυίδων. Εδώ σύμφωνα με την ιστορία, ο Κέλτης Άγιος St Drostan βάπτισε πολλούς ντόπιους Δρυίδες, σε μια από τις πηγές από τις οποίες τροφοδοτείται σήμερα το Aberlour, όλα αυτά τον έκτο αιώνα.

Λίγα λόγια για την ιστορία του αποστακτηρίου, όπως πάντα.

Γραπτές αναφορές για το Aberlour υπάρχουν από το 1826, χρονολογία κατά την οποία, σύμφωνα πάντα με αυτές τις πηγές, ιδρύεται το αποστακτήριο από τους Peter Weir και James Gordon. Άλλες πηγές αναφέρουν σαν επίσημη έναρξη του αποστακτηρίου το 1879, όταν ο τραπεζίτης James Fleming, γνωστός για τις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες, χτίζει το αποστακτήριο στην περιοχή που προείπαμε. Το 1887 ο δημοσιογράφος Alfred Barnard, στο βιβλίο που έγραψε για το whisky, γυρνώντας όλη τη χώρα, αναφέρει το Aberlour σαν ένα τέλειο, μοντέρνο αποστακτήριο.

Το 1898 μια φωτιά καταστρέφει μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεων και το περισσότερο στοκ του αποστάγματος. Τότε, ο αρχιτέκτονας Charles Doig, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την κατασκευή των περισσοτέρων αποστακτηρίων στο Speyside και εμπνευστής της τσιμινιέρας σε στυλ παγόδας, ξαναχτίζει το Aberlour. Το αποστακτήριο αλλάζει χέρια κάμποσες φορές ακόμη μέχρι το 1945, οπότε και αγοράζεται από την εταιρία S.Campell and Sons. Σημερινή ιδιοκτήτρια εταιρία είναι η Penrod Ricard, επίσης ιδιοκτήτρια και στο cognac Martell - βλέπε σχετικό άρθρο - και στο Jameson, στο οποίο επίσης αναφέρθηκα σε σχετικό άρθρο.

Μετά την ιστορία, πάμε στο σήμερα

Στο Aberlour χρησιμοποιούνται σήμερα δυο δεξαμενές ζύμωσης και τέσσερεις αποστακτήρες, αλλά σε αυτό που δίνουν μεγάλη σημασία είναι το νερό, με το οποίο παρασκευάζουν τα whisky τους. Το νερό το οποίο χρησιμοποιείται κυλάει από διάφορες πηγές που βρίσκονται στην κοιλάδα του ποταμού Lour, ενώ οι πρόποδες του όρους Benrinnes, γεμάτοι γρανίτη, το κάνουν ήπιο και μαλακό, οπότε μάλλον δεν είναι τυχαίο οτι και το whisky έχει μάλλον το ίδιο ύφος. Το αποστακτήριο παράγει περίπου 3.500.000 λίτρα αποστάγματος κάθε χρόνο, το οποίο το περισσότερο εμφιαλώνεται σαν single malt whisky, ενώ ελάχιστο πηγαίνει σε blend της εταιρίας Chivas Brothers, η οποία είναι και αυτή με τη σειρά της παρακλάδι της Penrod Ricard. Σε ότι αφορά στο ύφος του αποστακτηρίου, είπαμε οτι είναι μαλακό και ντελικάτο, πλην όμως με βαρύ σώμα και γεμίζει τον ουρανίσκο, όποια ετικέτα κι αν διαλέξει κάποιος, ενώ το έξοχο Aberlour 10 ετών είναι ένα must για όλους τους πότες και δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να μην του αρέσει, ότι γεύσεις κι αν προτιμάει.

Στην υγειά σας

Καλό Σαββατοκύριακο

Κυριάκος Κοντογιώργης


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών. .

Share: