Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Περι Distillers Edition, ανέμων και υδάτων

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Τούτες τις αράδες που θα διαβάσετε, όσοι διαβάσετε, τις γράφω Μ.Παρασκευή, μετά την περιφορά του Επιταφίου. Επειδή όμως δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς θα διαβάσετε πριν την Ανάσταση και πόσοι μετά από αυτήν, θα πω δυο πράγματα.

Στους πρώτους θα πω Καλή Ανάσταση, ενώ στους δεύτερους θα ευχηθώ Χρόνια Πολλά και Χριστός Ανέστη. Πάμε τώρα να δούμε κάποια πράγματα που έγιναν αυτή την εβδομάδα, κάποια ποτά που ήπια και κάποια πράγματα που έπεσαν στην αντίληψή μου. Ξεκινάω με τη Μ.Δευτέρα, όπου είχαμε βραδιά

Distillers Edition

Τη Μ.Δευτέρα λοιπόν, πραγματοποιήθηκε, με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, η παρουσίαση πέντε πολύ ωραίων whisky, που αντιπροσώπευαν αντιστοίχως πέντε ποτοπαραγωγικές περιοχές της Σκωτίας. Τα whisky που δοκιμάσαμε ήταν όλα τους ένα κι ένα, με γεύσεις και αρώματα που ικανοποίησαν όλα τα γούστα και φυσικά είχαμε πολλές διαφορετικές προσωπικές προτιμήσεις.

Την κατηγορία των Islands εκπροσώπησε το σπουδαίο Talisker Distillers Edition 2015, με το γνωστό φανατικό κοινό του, που ήταν πολύ εκείνο το βράδυ, να ενθουσιάζεται, όσοι το έπιναν για πρώτη φορά, αλλά κι εκείνοι που είδαν το έργο σε επανάληψη. Τα Highlands εκπροσωπήθηκαν από το επίσης εξαιρετικό Oban Distillers Edition, το οποίο με τη γλυκιά αλμύρα του δεν άφησε κανέναν αδιάφορο. Φυσικά, δεν έλειψαν και τα Lowlands, με το γλυκόπιοτο, ανθώδες Glenkinchie Distillers Edition, ενώ αυτονόητη ήταν και η παρουσία του Islay, με το Lagavulin Distillers Edition 2015 να ενθουσιάζει τον κόσμο. Όσο για το δικό μου αγαπημένο, αυτό ερχόταν από την περιοχή του Speyside και δεν ήταν άλλο από το Cragganmore Distillers Edition, με τη γλυκιά, μελένια γεύση του και την έξτρα παλαίωσή του σε βαρέλια port. Την παρουσίαση των whisky ανέλαβε η αφεντιά μου, ενώ η βραδιά τελείωσε με το food pairing για κάθε whisky, το οποίο παρουσίασε ο υπεύθυνος της εταιρίας Diageo Νίκος Κελαιδίτης. Στο τέλος, όλοι έγιναν μια παρέα, ενώ αξιοσημείωτο είναι, ότι η εκδήλωση ήταν παραπάνω κι από sold out.

Στο μεταξύ, αυτή την εβδομάδα, αλλά επίσης εδώ και πολύ καιρό, παρατηρώ μια κυρία σε αυτό το ρημάδι το facebook, να έχει πάρει αγκαλιά ένα ομολογουμένως καλό ρούμι και ολημερίς κι ολονυχτίς να το διαφημίζει πέρα δώθε. Και εδώ βέβαια θα χρειαστώ βοήθεια από όσους γνωρίζουν καλά το πως λειτουργεί όλο αυτό το κόλπο. Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς γίνεται. Ή το συγκεκριμένο ρούμι είναι το καλύτερο που υπάρχει, πράγμα που σας βεβαιώνω ότι δεν ισχύει, ή κάτι δεν πάει καλά εδώ πέρα. Για να το θέσω όσο πιο απλά μπορώ. Είπαμε να τα παίρνετε, αλλά όχι κι έτσι, λίγη διακριτικότητα δεν βλάπτει. Δεν χρειάζεται να καρφώνεστε. Δεν χρειάζεται να γυρνάτε στο ένα και το άλλο μπαρ, τα οποία επίσης να διαφημίζετε, με το αζημείωτο φαντάζομαι, την ίδια στιγμή που το μόνο που πίνετε είναι το συγκεκριμένο ρούμι. Φαίνεται τελικά πως εγώ είμαι ο μόνος ηλίθιος όλης αυτής της ιστορίας. Πριν από ένα περίπου μήνα, δέχτηκα μήνυμα στο διαδίκτυο από άτομο που δεν γνώριζα. Σκοπός της επικοινωνίας του κυρίου αυτού μαζί μου, ήταν η διασφάλιση της συμμετοχής μου σε διαφήμιση ενός whisky, το οποίο δεν παραδέχομαι, όχι γενικά, αλλά για τα 160 και βάλε που κοστίζει. Φυσικά και αρνήθηκα ευγενικά, ενώ φάνηκε και ότι ο συνομιλητής μου κατάλαβε ότι η δική μου ρομαντική οπτική στο θέμα αυτό, δεν θα μου επέτρεπε να συμμετάσχω σε διαφήμιση προιόντος που δεν προτείνω σε αυτούς που εμπιστεύονται την άποψή μου. Και με ενοχλεί πάρα πολύ να βλέπω τέτοιου είδους συμπεριφορές και ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βάλουν λεφτά στην τσέπη. Και μένα μου αρέσουν τα λεφτά, απλώς δεν τα ισοπεδώνω όλα για αυτά. Άς αφήσουμε και το άλλο φαινόμενο, που ορισμένοι μαϊντανοί του διαδικτύου πρέπει σώνει και καλά να τους αρέσει ολόκληρος ο κατάλογος των cocktails - μακριά από μένα - του άλφα ή του βήτα μπαρ. Αφήστε, μην κουράζεστε κυρίες και κύριοι, καταλάβαμε περί τίνος πρόκειται. Μάλλον μου φαίνεται ότι με τα μυαλά που κουβαλάω θα πεθάνω πάμπτωχος, αλλά το προτιμώ, από το να δω τον εαυτό μου σε αυτά τα χάλια. Άν με δείτε ποτέ έτσι, όσοι με αγαπάτε, πρέπει να με κρεμάσετε.

Και πάμε παρακάτω, σε κάτι σχετικό με το θέμα αυτό, αλλά και άσχετο μαζί, θα καταλάβετε στην συνέχεια. Έχω πει και στο παρελθόν, ότι αν προέρχεται κάτι από την Ελλάδα, δεν το αντιμετωπίζω με το ζόρι ως καλό, αν είναι έχει καλώς, αν δεν είναι, πάλι έχει καλώς, αλλά δεν θα το βαφτίσω εγώ καλό, μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικό. Όμως, όλο αυτό που περιέγραψα, λειτουργεί και αντίστροφα. Αν έχω κάτι κορυφαίο από την Ελλάδα, πάλι κορυφαίο θα είναι, έστω κι αν αναφερόμαστε σε κάτι που δεν παράγεται παραδοσιακά στη χώρα μας. Σε αυτή την κατηγορία υπάγεται και το gin που ήπια και παράγεται όχι στην Αγγλία, αλλά στη Χαλκίδα. Με το που έπεσαν οι πρώτες σταγόνες στο ποτήρι, κατάλαβα ότι κάτι πολύ καλό θα επακολουθήσει. Οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν, όταν πλησίασα το ποτήρι στη μύτη και έπαθα σοκ. Τα αρώματα είναι υπεράνω περιγραφής, ενώ η γεύση του είναι κρυστάλλινη και γεμάτη, με εμφανή την παρουσία των φρέσκων εσπεριδοειδών. Το υπέροχο αυτό gin ονομάζεται Grace και νομίζω πως είναι το καλύτερο που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον από τα δεκάδες που έχω δοκιμάσει εγώ. Στα πολύ συν και ο υψηλός αλκοολικός βαθμός του 45.7%. Τα συγχαρητήριά μου. Και έρχομαι τώρα να ρωτήσω. Την Κα Χαρά Γάτσου, που είναι προφανώς χαρισματική ποτοποιός, που την ξέρω εγώ? Ένα χαίρω πολύ σε συνάντησή μας σε εκδήλωση στην αγγλική πρεσβεία, δεν είναι αρκετό ώστε να την χρίσει ταλαντούχα, ούτε από εμένα, ούτε από κανέναν. Η εκπληκτική δουλειά της είναι αυτή που μιλάει από μόνη της και δεν χρειάζεται κανενός είδους δεκανίκια, σαν αυτά που περιέγραψα στην προηγούμενη παράγραφο και που σε κάθε περίπτωση θέλω να είναι μακριά από εμένα.

Το δωδεκάρι Balvenie που έπινα την περασμένη εβδομάδα δεν τελείωσε ακόμη. Ανάσταση πάντως, δεν θα κάνει.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: