Islay Night #inthehouse

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Από την αρχή της εβδομάδας που τελειώνει αύριο, φάνηκε οτι ο καιρός αλλάζει σιγά σιγά. Οι 27 και οι 28 βαθμοί Κελσίου πήγανε περίπατο και αρχίσανε οι αναζητήσεις στις ντουλάπες για τα χειμωνιάτικα. Ώσπου την Τετάρτη το βράδυ ο καιρός άλλαξε για τα καλά και μπορώ να πω οτι έβαλε και λίγο κρύο. Λες και το ξέραμε τι θα γίνει, οι συνεργάτες μου από το HOW και εγώ, εδώ και είκοσι και πλέον μέρες, όταν συμφωνήσαμε τη συγκεκριμένη βραδιά να διοργανώσουμε

Islay Night

Μετάδοση LIVE της εκδήλωσης #inthehouse τοy House of Wine με γευστική δοκιμή των whiskies της Μέκκας τους, του ISLAY!

Δημοσιεύτηκε από House of Wine στις Τετάρτη, 25 Οκτωβρίου 2017


Τελευταία φορά που μαζευτήκαμε για να τα πούμε και φυσικά να τα πιούμε, ήταν τη Μεγάλη Δευτέρα πέρυρι, όταν και απολαύσαμε πέντε διαφορετικά whiskies από τη σειρά Classic Malts της γνωστής εταιρίας Diageo. Όσοι δεν ήσασταν τότε προνοητικοί ώστε να μας κάνετε παρέα, μπορείτε να δείτε τι έγινε εκείνο το βράδυ, διαβάζοντας το σχετικό άρθρο. Στο μεταξύ, γράφω τη λέξη whiskies και θυμήθηκα κάτι. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει σας παρακαλώ, τι βιολί είναι πάλι αυτό και ορισμένοι γράφουν τα πάντα με ελληνικά, έστω κι αν υπάρχουν ξενόγλωσσες λέξεις στο κείμενο? Ή το άλλο το ανάποδο? Δηλαδή ελληνικό κείμενο και να γράφουν αγγλικά? Τέλος πάντων, ας μην το ψάχνω, γιατί δεν θα βρω άκρη, αφού δεν υπάρχει μυαλό πολλά θα δω και θα ακούσω. Αν αυτή λέγεται πρόοδος, προτιμώ να είμαι οπισθοδρομικός.

Επανέρχομαι τώρα στο βράδυ της Τετάρτης, όπου μαζευτήκαμε να πιούμε μερικά πολύ ωραία whisky. Όπως είπα και πριν, τα ποτά όλα ήταν από αποστακτήρια του Islay, αφού αυτή ήταν και η απαίτηση του κοινού στην προηγούμενη συνάντηση.

Η βραδιά ξεκίνησε με μια μικρή - ή μήπως όχι και τόσο - δική μου εισαγωγή, με την δοκιμή του πρώτου whisky, το οποίο ήταν το Classic Laddie από το Bruichladdich. Το συγκεκριμένο whisky επέλεξα ως εισαγωγή, αφού ήταν το μόνο από τα έξι που δεν είχε τύρφη, παρά μόνο κάποιες γεύσεις και αρώματα που συναντάμε συνήθως σε τυρφώδη whisky. Με δυο λόγια επελέγη πρώτο σαν πιο light ας πούμε από τα υπόλοιπα, ενώ φυσικά επρόκειτο για ένα πολύ ωραίο whisky.

Αμέσως μετά και με την ίδια λογική, δηλαδή να δοκιμάζουμε από το ελαφρύτερο προς το βαρύτερο, ήρθε το Caol Ila 12 ετών. Κατευθείαν στη μύτη ήρθε και ο καπνός, ενώ οι γεύσεις βανίλιας, καραμέλας που αναμείχθηκαν με τον καπνό, ήταν πολύ καλή εισαγωγή για το αμέσως επόμενο.

Και το αμέσως επόμενο, ήταν ακόμη ένα πολύ ωραίο whisky από το σπουδαίο Bruichladdich. Αυτή τη φορά, το ποτό που πραγματικά απολαύσαμε ήταν το Port Charlotte Scottish Barley. Όπως μαρτυράει και το όνομά του, είναι φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από σκωτσέζικο κριθάρι, ενώ οι γεύσεις και τα αρώματα μαύρων φρούτων και βανίλιας, με την λίγο παραπάνω από διακριτική, παρουσία της τύρφης, δεν άφησαν κανένα ασυγκίνητο.

Και πήγαμε παρακάτω, σε πιο σκληρά. Με πρώτο από αυτά το γνωστό σε όλους όσους πίνουν whisky, Lagavulin 16 ετών. Εδώ δεν νομίζω να χρειάζονται και πολλές συστάσεις, αφού πρόκειται για ένα από τα πρώτα malt whiskies που ήρθαν στην Ελλάδα και νομίζω όλοι το έχουμε δοκιμάσει.

Αμέσως μετά, όταν προσφώνησα το επόμενο, ακούσθηκαν επιφωνήματα. Και το επόμενο ήταν ένα all time classic. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσω ένα τόσο κλασικό whisky, όπως το απίθανο Ardbeg 10 ετών? Να πω οτι άρεσε σε όλους νομίζω θα ήταν περιττό. Θαλασσινό σπρέυ, λάιμ, πορτοκάλι και η κλασική είσοδος στο φαρμακείο, όταν πίνεις Ardbeg 10 ετών. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που δεν του αρέσει αυτό το whisky, που συνδυάζει όλα που ανέφερα παραπάνω, με μια ελαφριά απίθανη γλύκα στο ενδιάμεσο.

Και τελειώσαμε με ένα whisky υπερπαραγωγή. Octomore 07.1, επίσης από το Bruichladdich. Δεν νομίζω οτι κι εδώ χρειάζεται να πω πολλά. Είναι τόσες πολλές οι γεύσεις και τα αρώματα του, που πραγματικά σε ταξιδεύει μακριά, ας πούμε στο Islay. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε οτι μετά την λήξη της εκδήλωσης, είδα αρκετό κόσμο να έχει πάρει και από ένα μπουκάλι αγκαλιά, αγοράζοντας το από τα ράφια του HOW.

Η εκδήλωση παρά την δικαιολογημένα τσουχτερή τιμή, λόγω των πολλών και σε κάποιες περιπτώσεις, ακριβών whisky, έγινε όχι μόνο sold out, αλλά οι συμμετοχές ήταν παραπάνω από το όριο ατόμων που είχε μπει, με αποτέλεσμα αρκετός κόσμος που θέλησε να παρευρεθεί, τελικά να μην τα καταφέρει.

Εμένα προσωπικά, μου άρεσαν δυο πράγματα. Πρώτον, οι πάρα πολλές και εύστοχες ερωτήσεις που μου έγιναν από το κοινό. Πάντα χαίρομαι να μιλάω με ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος με εμένα και χαίρομαι ακόμη περισσότερο, όταν μπορώ να μεταδώσω κάποιες από τις γνώσεις μου.

Δεύτερον, μου άρεσε πολύ το ότι η όλη εκδήλωση έγινε διαδραστικά. Δηλαδή, δεν έγινε με κανενός είδους στεγανά, αλλά διέκοπτα με μεγάλη μου χαρά κάθε φορά που κάποιος φίλος ήθελε κάτι να πει, ή κάτι να ρωτήσει.

Συμπερασματικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω, όλους όσους ήρθαν αλλά κι αυτούς που δεν τα κατάφεραν. Η μεγάλη προσέλευση του κόσμου, τίμησε τόσο τους καλούς φίλους και συνεργάτες στο HOW, όσο και την αφεντιά μου που κάποιοι αφιέρωσαν χρόνο και χρήμα για να ακούσουν.

Και το πιο βασικό. Περάσαμε πολύ ωραία, αφού στο τέλος όλοι γίναμε μια παρέα με ένα ποτήρι στο χέρι.

Σας περιμένουμε και στην επόμενη βραδιά, που φαντάζομαι δεν θα αργήσει και πολύ.


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: