Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Τον τελευταίο καιρό έχω καταπιαστεί με πολλά θέματα, διαφόρων ειδών. Ωστόσο έχω καιρό να ασχοληθώ με τα νέα της αγοράς, οπότε σήμερα αυτό θα είναι το θέμα μας. Για να δούμε λοιπόν τι έγινε. Και έγινε πάλι κυριολεκτικά της κακομοίρας, αφού πάλι είδαμε ποσά που προκαλούν εγκεφαλικά επεισόδια. Ας πάμε λοιπόν να τα δούμε αναλυτικά.

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν, είχαμε 4 δημοπρασίες, 3 εκ των οποίων έγιναν στη Σκωτία και μια στη Γερμανία, όπως κάθε μήνα άλλωστε, από όπου και θα ξεκινήσω. Εδώ λοιπόν είχαμε εκπλήξεις και μάλιστα από εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Συγκεκριμένα, τα Karuizawa έχασαν, αλλά όχι από Σκωτία μεριά, αλλά από Αμερική, όπου είδαμε παλαβά νούμερα. Απρόσμενος νικητής αναδείχτηκε το Willet 24 ετών του 1984, με 8255 ευρώ, το οποίο αριθμεί μόλις 52 μπουκάλια. Δεύτερη και τρίτη θέση πάλι από την Αμερική, αλλά από μπουκάλια που περιμέναμε όντως μεγάλα νούμερα, όχι βέβαια τόσο πολύ. Τις δυο αυτές θέσεις λοιπόν, κατέλαβαν δυο Bitter Truth 24 επίσης ετών, με 7505 και 7338 αντιστοίχως, τα οποία όμως δεν είναι bourbon, αλλά είναι rye whiskey. Και μετά από όλα αυτά, είχαμε ένα από τα ακριβά Karuizawa 42 ετών, παραγωγής 1967, το οποίο πωλήθηκε για 7310 ευρώ. Πάντως το ίδιο κομμάτι πρέπει να σας πω, πέρσι περνούσε τα εννιά χιλιάρικα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Αμέσως μετά, ένα από τα malt που φαντάζομαι ότι θα έχει ο Θεός στην κάβα του, αν πίνει whisky. Ο λόγος για το Springbank του 1952, που δεν αναφέρει πόσα χρόνια έχει παλαιώσει, θεωρείται όμως ότι είναι κάτι λιγότερο από 30 ετών και έπιασε τις 4893 ευρώ. Παρακάτω μια τεράστια έκπληξη, πάλι από την Αμερική και συγκεκριμένα από το μεγάλο Heaven Hill. Ένα μπουκάλι 16 ετών παλαίωσης, το οποίο πρέπει να ομολογήσω πως δεν γνώριζα, έπιασε 4782 ευρώ. Όσο για τα Macallan, καλύτερη επίδοση τα 3561 ευρώ, νούμερο μάλλον μικρό για ακριβό Macallan. Ακόμη Laphroaig, Bowmore και Ardbeg, κάτι ψιλά, με δυο τρία κομμάτια των τριών χιλιάδων το κάθε αποστακτήριο.

Αμέσως μετά πάω στη Γκλασκώβη, όπου και ξεκινάω ανάποδα. Εδώ είχαμε αναμενόμενη, πριν τη δημοπρασία, μονομαχία για τα διάσημα Karuizawa Sakura και Black Bowmore, αφού οι πάντες περίμεναν ότι θα δώσουν μάχη για την πρώτη θέση, με ποσό που θα κυμαινόταν ανάμεσα στα εννιά και έντεκα χιλιάρικα. Όμως αυτό φαντάστηκαν οι άσχετοι, ή μάλλον οι όχι πάρα πολύ σχετικοί. Οι πολύ μυημένοι ξέραμε ότι άλλος θα ήταν ο νικητής και μάλιστα πολύ εύκολα. Εγώ προσωπικά σοκαρίστηκα, όταν είδα το μπουκάλι, διότι έχει να φανεί πάνω από πέντε χρόνια σε δημοπρασία και από όσο γνωρίζω, υπάρχουν το πολύ πέντε έξι μπουκάλια στον κόσμο που δεν έχουν ανοιχτεί. Επομένως χρειαζόταν να μαζευτούν κάμποσα Sakura για να νικήσουν το Balvenie. Και κάποιοι θα σκεφτούν. Πόσο τέλος πάντων μπορεί να κοστίζει ένα Balvenie? Πάρα πολλά θα πω εγώ, ειδικά αν είναι η κάσκα 191. Τι είναι όμως το βαρέλι 191? Πρόκειται για ένα Balvenie 50 ετών, παραγωγής του 1952 κι αυτό, το οποίο αριθμεί μόλις 83 φιάλες και είναι πιο μαύρο σε χρώμα κι από το Black Bowmore.Pure magic από τον τεράστιο David Stewart και τιμή πώλησης 23 χιλιάδες λίρες, δηλαδή πάνω από 27 χιλιάδες ευρώ, αφού μόλις εμφανίστηκε η φιάλη επικράτησε ψύχωση από τους γνώστες με τα μεγάλα πορτοφόλια και το μπουκάλι άνοιξε με πρώτη τιμή τις 11 χιλιάδες, χωρίς να έχει μπεί τιμή reserve από τον πωλητή. Όπως ήταν φυσικό, οι υπόλοιποι ακολούθησαν χιλιόμετρα μακριά. Δεύτερη και τρίτη θέση αντιστοίχως για Karuizawa και Bowmore που προείπα, με 7200 και 6800 αντιστοίχως. Δηλαδή τα δυό τους μαζί, δεν έφτασαν ούτε τα δυο τρίτα της τιμής του Balvenie. Τυχερός αυτός που το αγόρασε. Απίθανες επιδόσεις και εδώ από τα Springbank, με διάφορους εκπροσώπους και τιμές όπως 3700, 4000, 4500. Την τιμή του Ardbeg έσωσε η κάσκα 3782 του 1972, που έπιασε 2400 λίρες. Κατά τα άλλα, Laphroaig, Macallan, Port Ellen, σχετικά μέτρια, με πολλά κομμάτια του χιλιάρικου και των δυο χιλιάδων, αλλά μέχρι εκεί.

Πάω στο Perth, όπου η Ιαπωνία πήρε την εκδίκησή της και έκανε περίπατο. Στις είκοσι πρώτες θέσεις, σχεδόν όλα ήταν Karuizawa, ενώ και τα Yamazaki και τα Yoichi πήγαν πολύ καλά, σε μικρότερα βέβαια νούμερα από τα Karuizawa. Από αυτά, πρώτο και καλύτερο, αυτό με τα πενήντα χρόνια παλαίωση, παραγωγής 1965. Τιμή 26.600, ενώ δυο χιλιάδες λιγότερα έπιασε το άλλο πενηντάρι, αυτό του 1963. Την τιμή για τη Σκωτία έσωσε το σαραντάρι Ardbeg του 1965, με 9010 λίρες και το πραγματικά απίστευτο Springbank West Highland Malt 24 ετών, παραγωγής 1966, από το βαρέλι 443, με 5500 λίρες. Έχω πιεί το δίδυμο αδελφάκι του, το βαρέλι 442, με το 61.2 τοις εκατό αλκοόλ και από τότε έχω ένα δίλημμα που δεν έχω λύσει. Αν είναι αυτό το καλύτερο που ήπια ποτέ, ή αν είναι το επίσης μαγικό Midleton 26 ετών, του 1973. Πάντως από την πρώτη έκδοση του Black Bowmore, που επίσης με ευλόγησε ο Θεός να δοκιμάσω, είναι καλύτερα και τα δυο, με τις διαφορές βέβαια, να είναι απειροελάχιστες.

Εξαιρετικά για ακόμη μια φορά στη συγκεκριμένη δημοπρασία, τα πήγε το Buffalo Trace του 1980, με 4500 λίρες. Τα Macallan, Laphroaig, Bowmore, σε ρηχά νερά, ενώ αξιοσημείωτη η παρουσία ενός αρχαίου Highland Park. Ένα malt whisky που φτιάχτηκε ενώ ο Χίτλερ βομβάρδιζε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, στα τέλη του 1941 και εμφιαλώθηκε μετά από 25 χρόνια. Ο τυχερός που το έβαλε στη συλλογή του, πλήρωσε 3600 λίρες.

Τελειώνω, με την ειδική δημοπρασία, μόνο για Karuizawa, που έγινε επίσης στο Perth. Εδώ επικράτησε πραγματική τρέλα και κάποιος παλαβός έδωσε 100.100 για Karuizawa 52 ετών, παραγωγής 1960. Αυτό που μου άρεσε, ήταν ότι δεν τον έφταναν τα 100 χιλιάρικα, έριξε κι ένα κατοστάρικο ακόμη.

Εγώ που είμαι φτωχός, θα τη βγάλω πιο φθηνά. Το πρόγραμμα έχει για σήμερα Highland Park 12 ετών.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: