Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Καταρχάς, αφού αυτή τη στιγμή που γράφω, είναι Μεγάλο Σάββατο, θα ξεκινήσω με τις ευχές. Ας υπάρχει λοιπόν αυτό το Πάσχα αγάπη και υγεία για όλο τον κόσμο και εύχομαι Καλή Ανάσταση κυρίως στους συμπατριώτες μας που δοκιμάζονται, με πολλούς και διάφορους τρόπους, ας μην τους ξεχνάμε και ας βοηθάμε, όσοι μπορούμε, με όποιο τρόπο μπορούμε.

Πάω παρακάτω τώρα και θα ασχοληθώ με ένα από τα αγαπημένα θέματα αυτής της στήλης, δηλαδή τα νέα της αγοράς. Σαν πρώτο συμπέρασμα, θα σας πω μόνο οτι η κατάσταση φαίνεται να έχει ξεφύγει τελείως και είναι απείρως καλύτερο να στοκάρει κάποιος whisky, παρά να βάζει λεφτά στην τράπεζα. Αλοίμονό μου, αν υπήρχε περίπτωση να το διάβαζε αυτό ο υπουργός Οικονομικών, θα έβρισκα το μπελά μου.

Για να σας δώσω μια εικόνα, τον Νοέμβριο αγόρασα από έναν καλό κύριο ένα αρχαίο Macallan με 150 ευρώ, γιατί τόσα μου ζήτησε, για μπουκάλι που την συγκεκριμένη χρονική στιγμή πουλιόταν γύρω στα 600 ευρώ σε οποιαδήποτε δημοπρασία. Αυτή τη στιγμή, μετά από μόλις 5 μήνες είναι σαν να έχω 1000 ευρώ στην τσέπη, αφού δεν το πούλησα και ούτε και σκοπεύω, προς το παρόν. Επίσης, αφού είπα Macallan, να σας πω οτι άλλαξε σχήμα η φιάλη, που σημαίνει οτι η προηγούμενη θα πάρει αξία άμεσα. Οπότε, φορτώστε Macallan Amber από τον κατάλογο του HOW, διότι εκτός της λεπτομέρειας που ανέφερα πριν, βγαίνει και εκτός παραγωγής.

Ας δούμε τώρα πως κινήθηκε η αγορά, ξεκινώντας από τη Γερμανία, που προηγείται χρονολογικά. Εδώ κανείς δεν μπορούσε να νικήσει τα Bowmore, τα οποία κατέλαβαν πολύ εύκολα την πρώτη και δεύτερη θέση με τα Black Bowmore 42 και 30 ετών, που πωλήθηκαν για 15505 και 11255 αντιστοίχως. Τρίτη θέση για την κάσκα 6426 του Karuizawa 42 ετών, με 8893 ευρώ. Από κοντά και το Macallan Easter Elchies 2009 με 8205 ευρώ και μετά η ακριβότερη από όλες τις επίσημες εμφιαλώσεις του Laphroaig, συγκεκριμένα αυτό του 1974, με 7580 ευρώ. Τρομερή επίδοση και για το Springbank 45 ετών, το οποίο άλλαξε ιδιοκτήτη για 7100 ευρώ. Σε γενικές γραμμές, απίθανα τα πήγαν Bowmore, Laphroaig και κυρίως τα Macallan, τα οποία κυριολεκτικά υποτροπίασαν με τουλάχιστον 80 κομμάτια πάνω από τις δυο χιλιάδες.

Πάμε παρακάτω στη Γκλασκώβη, όπου και εδώ έγινε της κακομοίρας, μου φαίνεται έχει χαθεί το μέτρο. Νικητής, όχι και τόσο αναμενόμενος, όπως στην Γερμανία, το Glenfiddich 50 ετών και μάλιστα όχι η πρώτη, αλλά η δεύτερη έκδοση. Πωλήθηκε για 15500, εδώ μιλάμε για λίρες. Δεύτερη θέση για το Macallan Fine and Rare 1951, έπιασε δεκατρία χιλιάρικα. Αμέσως μετά είχαμε τέσσερα Macallan 40 ετών με την ίδια τιμή, δηλαδή 11500 λίρες. Υπόψην, οτι όταν βγήκε στην αγορά πριν από επτά οκτώ μήνες κόστιζε έξι χιλιάρικα. Και πιο κάτω ακόμη πολλά Macallan από τη σειρά Easter Elchies από 8 μέχρι 6 χιλιάδες. Μόνο ένα Bowmore του 1955 πήγε ψηλά, με 7400 λίρες, ενώ Karuizawa και Hanyu μάλλον μέτρια, με πολλά από τα πρώτα να μένουν απούλητα, εξαιτίας των υπερβολικών προφανώς απαιτήσεων των ιδιοκτητών τους.

Τελειώνω με Σκωτία πάλι, όπου την Δευτέρα 2 Απριλίου είχαμε επιτέλους νίκη για την Ιαπωνία. Το Karuizawa 50 ετών, έκδοσης 1965, σε sherry cask και μάλιστα single cask, έπιασε 17650 λίρες και μάλιστα όχι ένα μπουκάλι, αλλά δυο, με το ίδιο ποσό στις δυο πρώτες θέσεις. Και βέβαια κέρδισαν πολύ μεγάλο αντίπαλο, όπως η πρώτη έκδοση του Black Bowmore, το οποίο πωλήθηκε για 15 χιλιάδες λίρες. Αμέσως μετά αρκετά σαραντάρια Macallan, με 11500, σε σταθερότητα που εντυπωσιάζει, παρότι μιλάμε για διαφορετική δημοπρασία. Και να και ένα Glen Garioch από το 1971, σε εμφιάλωση του μεγάλου Silvano Samaroli, όσοι δεν ξέρετε ποιός είναι διαβάστε το σχετικό άρθρο. Η τιμή πώλησης πάντως εδώ ήταν 7000 λίρες.

Συμπερασματικά, έγινε σκοτωμός με τα Macallan οπουδήποτε και προτείνω να ξεκινήσετε να αγοράζετε. Εντυπωσίασαν αρνητικά Ardbeg και Balvenie.

Εγώ πάντως ένα δωδεκαράκι Balvenie θα το ανοίξω.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: