Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

The Glenlivet

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Έχω πάρα πολύ καιρό να κάνω αφιέρωμα σε κάποιο σκωτσέζικο whisky, μπλέξαμε με τα bourbon τώρα τελευταία. Αν κάνω μια αναδρομή, νομίζω ότι τελευταίο άρθρο που είχε να κάνει με κάποιο σκωτσέζικο αποστακτήριο, ήταν αυτό για το Glen Grant. Δεν σκοπεύω να μετακινηθώ πολύ μακριά. Παραμένω στο Speyside και σήμερα μιλάω, ή μάλλον γράφω, για το

Glenlivet

Ακόμη ένα σπουδαίο όνομα στη σκωτσέζικη βιομηχανία whisky. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, επρόκειτο για το πρώτο σε πωλήσεις whisky στην Αμερική, από ένα σημείο και μετά, τον τίτλο αυτό κατέχει το Glenmorangie - διαβάστε το σχετικό άρθρο. Στο σημείο αυτό έφτασε η ώρα για να πούμε

Λίγα λόγια για την ιστορία, όπως πάντα

Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι ακριβώς σκεφτόταν ο George Smith όταν έβγαλε την πρώτη επίσημη άδεια απόσταξης το 1824. Φυσικά και οραματιζόταν ένα εμπορικό μέρος για το whisky του, αλλά δεν νομίζω να φανταζόταν ότι το 2000, τα άτομα που θα επισκέπτονταν το αποστακτήριο, θα ξεπερνούσαν τις 200 χιλιάδες.

Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 1823, ο Δούκας του Gordon, παροτρύνει τους ανθρώπους που ζούσαν τότε στη γη του, να σταματήσουν την παράνομη απόσταξη, η οποία τότε αποτελούσε θεσμό στη Σκωτία και να πάρουν επίσημη άδεια, αφού κάτι τέτοιο προέβλεπε η πράξη του κοινοβουλίου της Αγγλίας. Έτσι το 1824, ο George Smith είναι ο πρώτος που λαμβάνει αυτή την άδεια και εγκαταλείπει την παράνομη απόσταξη, που έκανε μέχρι τότε στη φάρμα του στο Upper Drumin. Ωστόσο, η απόφασή του αυτή δεν άρεσε στους ντόπιους παράνομους αποστάκτες, οι οποίοι φρόντισαν να του κάνουν τη ζωή δύσκολη. Επιχειρούν δυο φορές να του κάψουν το αποστακτήριο, ωστόσο καταφέρνει να τους φέρει βόλτα τελικά, με δυο πιστόλια που κουβαλούσε πάντα στη ζώνη του.

Το 1858, μαζί με το γιό του John, εγκαταλείπουν το αποστακτήριο στη φάρμα και χτίζουν ένα καινούριο στην τοποθεσία Minmore Farm. Λησμόνησα να αναφέρω, ότι το όνομα του Smith, δεν ήταν πάντα αυτό. Την συγκεκριμένη εποχή, η οικογένεια Gowan, ήταν γνωστοί πολιτικοί υποστηρικτές του Bonnie Prince Charlie, με του οποίου την παρέμβαση, το Gowan, έγινε Smith, αφού η οικογένεια το θεωρούσε πιο ξεκούραστο στα αυτιά. Παράξενα πράγματα.

Το 1880 το όνομα Glenlivet αναγράφεται για πρώτη φορά σε μια ξύλινη κασέλα με whisky. Η εταιρία παραμένει οικογενειακή μέχρι το 1953, οπότε και μπαίνει στη ίδια ιδιοκτησία μαζί με τα Glen Grant και Longmorn, ,με την οικογένεια ωστόσο να κρατάει ένα μικρό μέρος των μετοχών. Το 1975 όμως πεθαίνει ο λοχαγός Bill Smith και η οικογένεια αποσύρεται ολοκληρωτικά από την εταιρία, οπότε και νέος ιδιοκτήτης γίνεται η πολυεθνική Seagram. Σήμερα το αποστακτήριο βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία της Pernod Ricard, ιδιοκτήτρια επίσης και στο Aberlour, διαβάστε και το σχετικό άρθρο.

Λίγα ακόμη λόγια

Το αποστακτήριο βρίσκεται σε μια σχετικά απομονωμένη τοποθεσία στο Speyside, στην συμβολή των ποταμών Livet και Avon, οι οποίοι με τη σειρά τους είναι παραπόταμοι του Spey, που τροφοδοτεί με νερό όλες τις κοιλάδες με κριθάρι στον συγκεκριμένο τόπο. Καθώς κάποιος κοιτάζει το Glenlivet απέξω, θα λέγαμε ότι η πρώτη εντύπωση, δεν είναι και η καλύτερη. Κάτασπρο κτήριο, που δίνει εικόνα πιο πολύ εργοστασίου ελαστικών, παρά αποστακτηρίου. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία, δεν είναι οι τοίχοι, αλλά η δουλειά που γίνεται μέσα από αυτούς. Και πραγματικά, η δουλειά που γίνεται είναι εξαιρετική, κάτω από το άγρυπνο μάτι του Alan Winchester, πρώην Master Distiller στο Aberlour και πλέον στο Glenlivet, αφού τα δυο σπουδαία αποστακτήρια λειτουργούν και, κατά κάποιο τρόπο σαν συγκοινωνούντα δοχεία, λόγω και της ίδιας ιδιοκτησίας που αναφέραμε πριν. Εδώ υπάρχουν 8 δεξαμενές ζύμωσης, ξύλινες φυσικά και μάλιστα από Oregon Pine, ενώ επίσης λειτουργούν και 8 χάλκινοι αποστακτήρες, οι ίδιοι εδώ και πάνω από 100 χρόνια.

Παρότι είπαμε πριν ότι βρίσκεται πολύ κοντά σε δυο ποτάμια, το αποστακτήριο τροφοδοτείται με νερό από τις πηγές Josies Well. Από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο λειτουργεί σύγχρονο κέντρο επισκεπτών, οι οποίοι μπορούν να απολαύσουν το οπτικοακουστικό υπερθέαμα The Ballad of Glenlivet. Υπάρχει επίσης καφετέρια, εστιατόριο και κατάστημα, όπου μπορεί κανείς να αγοράσει τα εκλεκτά malt του αποστακτηρίου. Επίσης, μέσα στο κέντρο επισκεπτών, μπορεί κανείς να δει τα πιστόλια που κουβαλούσε ο ιδρυτής στη ζώνη του. Η παλαίωση των whisky γίνεται κατά βάση σε bourbon βαρέλια, χωρίς να λείπουν και τα βαρέλια sherry.Από ετικέτες, κυριολεκτικά της κακομοίρας, με σημαία του αποστακτηρίου το κλασικό Glenlivet 12 ετών, ακόμη ένα must από τον κατάλογο του HOW.

Συμπερασματικά, αποτελεί μεγάλη παράλειψη, αν κάποιος πότης δεν έχει δοκιμάσει κάποια ετικέτα του αποστακτηρίου και η εμπειρία επιβάλλεται.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: