Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Στο τραπέζι


Οι συνεργάτες του House of Wine απαντούν στις ερωτήσεις σας για το κρασί... και ότι σχετικό με αυτό!


Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν χρειάζεται και το λευκό κρασί μετάγγιση σε καράφα, όπως τα κόκκινα. Αν ναι, τότε σε ποιές περιπτώσεις; Ευχαριστώ
Θίγετε ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα, γιατί εδώ οι απόψεις διίστανται, ή μάλλον, ο κάθε ειδικός του κρασιού έχει και τη δική του άποψη. Είναι ένα θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε εκτενέστερα σε ειδικό άρθρο, αναπτύσσοντας με λεπτομέρεια τις διάφορες απόψεις.

Από εδώ όμως, αυτή τη στιγμή θα σας μεταφέρουμε αυτούσια την άποψη ενός πολύ σημαντικού ανθρώπου του κρασιού, του Steven Spurrier, σήμερα συμβούλου έκδοσης του γνωστού περιοδικού Decanter:

«Υπάρχουν τρεις λόγοι για τη μετάγγιση:
  • για να επιτρέψετε στο κρασί να αναπνεύσει
  • για να το διαχωρίσετε από οποιαδήποτε κατακάθια
  • γιατί ένας μεταγγισμένος οίνος {σε καράφα} ενισχύει την προσμονή της απόλαυσης.

Οι λευκοί οίνοι ρίχνουν σπάνια έχουν κατακάθια, εκτός από μερικές φορές που εμφανίζουν ταρταρικούς κρυστάλλους, και επειδή δεν έχουν τανίνες, η ανάγκη αερισμού είναι σπάνια απαραίτητη. Έτσι, ενώ ο κύριος λόγος είναι αισθητικός, η μετάγγιση {σε καράφα} θα πρέπει να ευχαριστεί τον ουρανίσκο όσο και το μάτι.

Ένα πρόβλημα είναι ότι τα λευκά κρασιά χρειάζονται περισσότερο κρύωμα από όσο μετάγγιση, έτσι είναι κυρίως τα παλαιότερα λευκά που μεταγγίζονται, όπου η ψυχρή θερμοκρασία είναι λιγότερο σημαντική, ακόμα και για ώριμα γλυκά κρασιά που θα εμφανίζουν πολυεπίπεδη πολυπλοκότητα.

Οι Μπορντολέζοι συχνά μεταγγίζουν τα ξηρά λευκά τους καθώς και τα κόκκινα τους. Οι Βουργουνδοί ποτέ δεν μεταγγίζουν κρασιά. Ο Hugh Johnson μεταγγίζει το παλιό Riesling. και ένα εστιατόριο που ήξερα στο Παρίσι πάντα σερβίρει Champagne en carafe {Σαμπάνια σε καράφα}. Θα μετάγγιζα τα νεαρά ή παλαιωμένα κρασιά του Ροδανού και τα ώριμα Rieslings της Αλσατίας, και τα δύο όμως την τελευταία στιγμή


Θα τολμήσουμε να συμπληρώσουμε τον Steven Spurrier προειδοποιώντας ότι τα πολύ παλιά κρασιά -λευκά ή ερυθρά- μπορεί να χάσουν οποιοδήποτε άρωμα αν μείνουν στην καράφα για περισσότερο από 30 λεπτά!

Γι΄αυτό ΠΡΟΣΟΧΗ!
Αγόρασα ένα ροζέ κρασί το οποίο ιδανικά σερβίρεται στους 8-11 βαθμούς Κελσίου. Το έχω τοποθετήσει στο ψυγείο (συντήρηση) και ήθελα να ρωτήσω αν γνωρίζετε πόση ώρα περίπου πρέπει να μείνει εκτός ψυγείου και σε θερμοκρασία δωματίου ώστε να ανέβει η θερμοκρασία του από αυτή της συντήρησης (3-5 βαθμοί) στην ανωτέρω ιδανική θερμοκρασία σερβιρίσματος; Ευχαριστώ.
Όπως καταλαβαίνεις, εξαρτάται από την θερμοκρασία δωματίου... Αν αυτή είναι γύρω στους 20 βαθμούς, τότε για να φθάσει το κρασί στους 8 βαθμούς, θα χρειαστεί περίπου 15 λεπτά. Για να φθάσει στους 12 βαθμούς θα χρειαστεί περίπου μισή ώρα. Βέβαια, κάθε κρασί (ποικιλία) έχει την δική της 'ιδανική" θερμοκρασία σερβιρίσματος. Π.χ. στους 8 βαθμούς θα πιείς κάποιο Riesling, ενώ το Sauvignon Blanc ή την Μαλαγουζιά γύρω στους 12 βαθμούς, για να απολαύσεις τα αρώματά τους.
Γεια σας και συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα σας! Θα ήθελα να κάνω δύο ερωτήσεις. Ποια είναι σύμφωνα με το νόμο η ποσότητα του κρασιού που πρέπει να περιέχεται σε ένα ποτήρι όταν ζητάμε κρασί σε ένα εστιατόριο ή σε ένα μπαρ? Μπορείτε να μου πείτε την σχετική εγκύκλιο ή τον νόμο για να μπορώ να τον επικαλεστώ? Η τοπική ποικιλία Ρωμέικο των Χανίων θεωρείται ερυθρός οίνος ή κάτι μεταξύ ερυθρού και ροζέ? Η ερώτηση έχει να κάνει κυρίως με τις τανίνες και φυσικά με την ανάλογη θετική επίδραση της κατανάλωσης αυτού του κρασιού στην υγεία. Ευχαριστώ πολύ.
Αυτό το οποίο βάσει νόμου πρέπει να αναγράφεται είναι η ποσότητα του κρασιού στο κατάλογο ανεξάρτητα από το πόσο είναι. Έτσι αν αποφασίσετε να έχετε κρασί σε ποτήρι να λέει 125ml ή 150ml ή όσα θέλετε να σερβίρετε στη μερίδα. Στην Ελλάδα η πιο συνηθισμένη ποσότητα είναι τα 150ml όταν μιλάμε για ποτήρι και συνήθως αυτό περιμένει ο κόσμος. Είναι ερυθρή ποικιλία το Ρωμέικο, τώρα το αν βλεπετε κάποια ροζέ κρασιά από την ποικιλία έχει να κάνει με τη διαχείριση του σταφυλιού από τον παραγωγό. Συνήθως επειδή τα παραδοσιασκά ρωμέικα έρχονται από πολύ μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις το χρώμα του κρασιού δε είναι πολύ σκούρο, στη δε περιπτωση του Μαρουβά καφετίζει σχεδόν λόγω οξειδωτικη παλαίωσης του κρασιού.
Βλέπω σε μερικά ερυθρά κρασιά που έχω κάτω από φως κάποια μαύρα στίγματα να κολυμπούν μαζί με το κρασί. Υπάρχει πρόβλημα, έχει χαλάσει το κρασί? Ευχαριστώ.
Τα "μαύρα στίγματα" που βλέπετε μέσα στη φιάλη είναι ιζήματα, και δεν οφείλονται σε κάποιο πρόβλημα στο κρασί, αλλά στη φύση του ίδιου του κρασιού, στις συνθήκες φύλαξής του και στην παλαίωση. Πρόκειται για ιζήματα που δημιουργούνται πιο τακτικά στα κόκκινα κρασιά και που οφείλονται στην οξείδωση των χρωστικών, των τανινών και άλλων ουσιών. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν, τόσο στα κόκκινα όσο και στα λευκά κρασιά, και κρύσταλλοι τρυγικού οξέως ή τρυγικών αλάτων, κάτι που μαρτυρεί ότι το κρασί αποθηκεύτηκε σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι απλά ιζήματα, ουσίες δηλαδή που προέρχονται από το ίδιο το κρασί και που κατακάθονται στο κατώτατο σημείο του μπουκαλιού. Δεν έχουν καμία επίδραση στην ποιότητα του κρασιού, ούτε υποδεικνύουν κανένα πρόβλημα,. Πριν πιούμε ένα κρασί με ιζήματα, θα πρέπει απλά να το μεταγγίσουμε σε μια καράφα, μια διαδικασία που γίνεται με προσοχή φωτίζοντας το λαιμό της φιάλη με ένα κερί ή φως, ώστε να μη μεταγγιστούν και τα ιζήματα.
Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι σχετικά με το σέρβις της σαμπάνιας. Όταν σερβίρουμε σαμπάνια θα πρέπει να βάλουμε στον πελάτη να δοκιμάσει όπως κάνουμε με άλλου τύπου κρασιά, ή απλά σερβίρουμε και ελέγχουμε οπτικά με την εμπειρία μας την κατάσταση της σαμπάνιας? Είχα μια διαφωνία σχετικά με κάποιον συνάδελφο και οι απόψεις ηταν μοιρασμένες οταν το συζήτησα με άλλους. Ευχαριστω!!!
Όπως γίνεται με όλα τα κρασιά, έτσι και με τη Σαμπάνια ο Sommelier θα σερβίρει μια μικρή ποσότητα στον πελάτη που την παράγγειλε, και θα περιμένει την έγκρισή του. Η Σαμπάνια έχει μια ιδιαίτερη ιεροτελεστία σερβιρίσματος, που βασικά -όπως ασφαλώς γνωρίζετε- έχει σχέση με το άνοιγμά της. Σας δίνουμε τις διευθύνσεις 2 Video που δείχνουν ακριβώς αυτή τη διαδικασία από "υψηλούς" γνώστες -sommelier.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=5nNBHhpBOF8
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=e4ySHQfXGrs
Ελπίζουμε να είστε εσείς αυτός που τελικά είχε δίκιο!
Θα χρειαστώ τη βοήθεια σας! Παραγγέλνω τα κρασιά για την ημέρα του Πάσχα. Για τα κόκκινα τα πράγματα ήταν εύκολα, επειδή όμως κάποιοι προτιμούν το λευκό κρασί, ακόμα και με το αρνάκι/λουκάνικο/κοκορέτσι, ποια λευκά πιστεύετε πως ταιριάζουν καλύτερα για αυτή την ημέρα? Ευχαριστώ!
Παρά το γεγονός ότι τα ψητά του Πάσχα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να απολαύσουμε ερυθρά κρασιά (με βασιλιά του Πάσχα το Syrah και ...αντιβασιλέα το Ξινόμαυρο), εντούτοις υπάρχουν λευκά κρασιά που ταιριάζουν με τον Οβελία. Αυτά είναι τα κρασιά με υψηλή οξύτητα, όπως το Ασύρτικο, και κρασιά βαρελάτα όπως τα Chardonnay. Τα βαρελάτα ασύρτικα της Σαντορίνης επίσης ταιριάζουν.Μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά οι εμπειρίες μας σε ...Οβελία συνιστουν και ρετσίνα! Αν μάλιστα η όλη εκδήλωση της Κυριακής του Πάσχα εξελιχθεί σε ...πανηγύρι, με κέφι, τραγούδια κλπ. θα διαπιστώσετε ότι οι καλεσμένοι δύσκολα θα ξεκολλήσουν από τη ρετσίνα των προκαταρκτικών. Με αυτά τα γενικά στο μυαλό σας, μπορείτε να διαλέξετε από το House of Wine. Αν όμως θέλετε συγκεκριμμένη πρόταση, θα επιλέγαμε τα ασύρτικα του Αργυρού ή του Σιγάλα, Chardonnay του Καριπίδη και οπωσδήποτε Ρητινίτη Nobilis, τη θαυμάσια ρετσίνα της Γαίας και εναλλακτικά το εξαιρετικό Δάκρυ του Πεύκου.Σας ευχόμαστει καλή επιλογή, και προσωπικά καλό Πάσχα με ...κόκκινα!!
Γεια σας!!! Θα ηθελα να σας ρωτησω αν ειναι απαγορευτικη η καταναλωση ενος λευκου κρασιου οπως ενος σαββατιανου ενος μοσχοφιλερου μιας μαλαγουζιας μαζι με κρεας κοκκινο ψητο στη σχαρα ,με λουκανικα, με κοκκινιστα φαγητα??
Θίγετε ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα, και μας δίνετε την ευκαιρία να επαναλάβουμε κάτι που το έχουμε πει και γράψει άπειρες φορές: ΤΙΠΟΤΑ δεν απαγορεύεται με το κρασί! Το καλύτερο κρασί είναι αυτό που σας αρέσει, και ο καλύτερος συνδυασμός φαγητού είναι αυτός που σας αρέσει επίσης.
Οι διάφοροι "κανόνες" στο κρασί απλά συνιστούν συνδυασμούς που γενικά θεωρούνται επιτυχημένοι και στατιστικά αποδεικνύονται σωστοί. Δηλαδή, όταν συνιστούμε κόκκινο κρασί με κρεατικά και κόκκινες σάλτσες, είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον το 80% που θα ακολουθήσουν τη συμβουλή θα την βρουν σωστή. Το ίσιο περίπου ποσοστό θα συμφωνήσει με το ότι τα λευκά, αρωματικά κρασιά όπως αυτά που περιγράφετε δεν ταιριάζουν με τα πιάτα που αναφέρετε.
Αλλά... το υπόλοιπο 20% που ΔΕΝ συμφωνεί και που βρίσκει ταιριαστά τα λευκά κρασιά με τα κόκκινα κρατικά, δεν έχει να απολογηθεί σε κανένα! Έχει δίκιο! Δίκιο για τον εαυτό του, και εφ' όσον ο συνδυασμός του αρέσει, δεν πρέπει να αισθάνεται καθόλου άσχημα οποτεδήποτε παραγγέλλει λευκό αρωματικό κρασί με κρέας...
Απαγορευτικό δεν είναι λοιπόν τίποτα... μόνο αυτό που ΔΕΝ μας αρέσει!
Έχω διαβάσει τη σχετική σελίδα σχετικά με το σερβίρισμα του Οίνου και έχω μια απορία (ή μάλλον 2 παραλλαγές της ίδιας απορίας), αναφερόμενος κυρίως σε κόκκινα κρασιά): Πώς συνδυάζεται η επίτευξη της ιδανικής θερμοκρασίας (π.χ. βάζοντάς το στο ψυγείο 15-20 λεπτά πριν όπως λέτε ή διατηρώντας το σε ένα συντηρητή κρασιού) με την μετάγγιση/αναπνοή του κρασιού. Περίπτωση 1: Αν δεν έχω συντηρητή κρασιού Η σωστή σειρά είναι να ανοίξω ή/και να μεταγγίσω ένα κρασί σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για μισή-μία ώρα και μετά βάζοντάς του ένα πώμα να το βάλω στο ψυγείο για να αποκτήσει την απαιτούμενη θερμοκρασία; Περίπτωση 2: Αν έχω συντηρητή κρασιού (π.χ. Climadiff Duovino) Έχοντας το κρασί στη θερμοκρασία που πρέπει στο συντηρητή κρασιού, όταν πρέπει να το ανοίξω ή να το μεταγγίσω για να «ανασάνει», δεν θα χάσει τη θερμοκρασία του; Μήπως έτσι αναιρείται η χρησιμότητά ενός μικρού συντηρητή κρασιού αυτού του τύπου; Ευχαριστώ προκαταβολικά
Η ερώτησή σας δεν είναι τόσο απλή, αλλά είναι και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, γιατί εμπεριέχει διάφορους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ' όψη.

Πρώτα να πούμε ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δεν είναι απαραίτητο να δίνουμε σε ΟΛΑ τα κρασιά την ευκαιρία να αναπνεύσουν (περισσότερο από όσο θα κάνουν έτσι κι αλλιώς από τη στιγμή που θα ανοίξει η φιάλη και όσο θα μείνουν στο ποτήρι μας). Τα κρασιά στα οποία υπάρχει ουσιαστική ανάγκη αναπνοής κάποιων ωρών είναι αυτά που έχουν παλαιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε τα αρώματά τους είναι "κλειδωμένα" και θα απελευθερωθούν με το οξυγόνο, ή εκείνα τα οποία υποπτευόμαστε ότι έχουν κάποιες αρωματικές ατέλειες (π.χ. αναγωγές, δηλαδή οσμές που παραπέμπουν σε κάτι σαν λάστιχο), οπότε το οξυγόνο θα παίξει για άλλη μια φορά τον ρόλο του στο να καθαρίσουν.

Ας θεωρήσουμε κατ' αρχήν ότι κάνουμε τα πάντα σωστά, by the book όπως λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι. Στόχος μας λοιπόν είναι να πιούμε το κρασί μας στην σωστή του θερμοκρασία ΚΑΙ αερισμένο.

1 .Αν έχουμε ΣΥΝΤΗΡΗΤΗ κρασιών και τον χρησιμοποιούμε σαν συντηρητή για την συντήρηση των κρασιών στην σωστή θερμοκρασία (11-13 βαθμούς για όλα τα κρασιά) συντήρησης και παλαίωσης, τότε το κρασί βγαίνοντας από αυτόν θα βρίσκεται σε θερμοκρασία 12 βαθμών. Βάζοντάς το σε Decanter να αεριστεί για περίπου 45 λεπτά έως και 90 λεπτά, στο τέλος θα έχει φθάσει στην σωστή του θερμοκρασία (16-18 βαθμοί για τα ερυθρά).

2. Αν ΔΕΝ έχουμε συντηρητή, τότε απλά θα βάλουμε το κρασί μας στο ψυγείο έως ότου φθάσει στην θερμοκρασία των 13 βαθμών, και θα συνεχίσουμε όπως προηγουμένως.

Ας έλθουμε όμως στην ...πραγματικότητα, που καλύπτει το 90% των περιπτώσεων. Οι περισσότεροι ούτε παλαιώνουν ούτε αερίζουν τα κρασιά, χρησιμοποιούν δε τον συντηρητή τους (και καλά κάνουν) -ιδιαίτερα όταν είναι μικρός- σας wine cooler, δηλαδή σαν εξειδικευμένο ψυγείο που θα κρατήσει τα κρασιά στην σωστή θερμοκρασία σερβιρίσματος, ώστε να μπορούν να καταναλωθούν άμεσα. Σε αυτή την περίπτωση έχει μόνο νόημα να αγοράσουμε συντηρητή με 2 επίπεδα θερμοκρασίας, αλλό για τα ερυθρά και άλλο για τα λευκά.

Όλα τα σχετικά με το κρασί έχουν την κλίμακά τους: Όσο κανείς ασχολείται και ενδιαφέρεται, όσο περισσότερα μεγάλα κρασιά μπορεί να αποθηκεύσει και να απολαύσει, τόσο ανάλογη με το κόστος αυτών θα είναι και η επένδυσή του σε εξοπλισμό, κελάρι κλπ. Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως η απόλαυση της μουσικής: Αν η μουσική που ακούμε είναι λαϊκά και pop (οποιασδήποτε εποχής!) τότε το συγκρότημα που θα έχουμε θα είναι σχετικά φθηνό. Αν πάλι είμαστε λάτρεις της κλασσικής μουσικής, τότε το συγκρότημα θα ...ακριβαίνει και θα εμπλουτίζεται ανάλογα με την δική μας βελτίωση, μπορεί να φθάσουμε να ακούμε την μουσική κάποια στιγμή σε ειδικό δωμάτιο, με ηχομόνωση κλπ. κλπ. Η αναλογία με το κρασί είναι προφανής.
Ήθελα να ρωτήσω σχετικά με το κόκκινο κρασί και το καλοκαίρι. Είναι απαγορευτικός συνδυασμός? Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε να πιούμε κόκκινο και το καλοκαίρι? Ποιες ποικιλίες? Θα ήθελα επίσης να μου προτείνετε συγκεκριμένα κρασιά για το καλοκαίρι. Ευχαριστώ
Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να σάς εμποδίζει να πιείτε κόκκινο κρασί το καλοκαίρι. Αρκεί βέβαια... να μην το πιείτε κρύο! Και αυτό γιατί οι τανίνες που περιέχονται στο κόκκινο κρασί γίνονται εξαιρετικά στυφές όταν ψύχονται και καταστρέφουν την γεύση του κρασιού. Αλλά ούτε και αυτό είναι απόλυτο εμπόδιο. Ορισμένα κόκκινα φρέσκα κρασιά με χαληλές τανίνες μπορούν να σερβιριστούν δροσερά, αλλά ποτέ παγωμένα. Ένα πρόσφατο κρασί που βρίσκεται μεταξύ ερυθρού και ροζέ είναι το Καλοκαιρινό του Χαρλαύτη.
Για αυτό τον λόγο το καλοκαίρι προτιμούμε λευκά και ροζέ κρασιά, που πίνονται κρύα και μας δροσίζουν. Επειδή σας αρέσουν τα ερυθρά, σας συνιστούμε να δοκιμάσετε τα "ελληνικού" στυλ ροζέ. Είναι αυτά που φτιάχνονται από αγιωργίτικο ή ξινόμαυρο και είναι σαφώς πλησιέστερα στα ερυθρά από ότι τα "ελαφρά" ροζέ.Στις ιστοσελίδες του House of Wine θα βρείτε πολλές προτάσεις μας για "καλοκαιρινά" κρασιά. Βρίσκονται κάτω από το μενού Προσφορές-Προτάσεις/Προτάσεις.
Πείτε μου σας παρακαλώ ποιά είναι η καλύτερη θερμοκρασία σερβιρίσματος λευκών κρασιών, κόκκινων, ροζέ και τέλος, επιδορπίων. Ευχαριστώ.
Σα γενικός κανόνας, τα λευκά κρασιά θα πρέπει να σερβίρονται κρύα, στους 11-13 °C, τα δε κόκκινα σε θερμοκρασία δωματίου. Προσοχή όμως! Η θερμοκρασία δωματίου δεν αντιστοιχεί στην θερμοκρασία της Ελληνικής τραπεζαρίας με το καλοριφέρ στο φουλ ή στη θερμοκρασία της καλοκαιρινής νύχτας. Έτσι, καλό είναι και το κόκκινο κρασί να σερβίρεται δροσερό, περίπου στους 16-18 °C. Μπορούμε να το βάλουμε στο ψυγείο 15-20 λεπτά πριν το σερβίρουμε. Αυτό θα δώσει τη σωστή θερμοκρασία στα περισσότερα κόκκινα κρασιά.
Τα ελαφρά, φρουτώδη κόκκινα, είναι καλύτερα να σερβίρονται κάπως πιο δροσερά, ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Τα κρασιά που συνοδεύουν επιδόρπια και τα περισσότερα ροζέ, ακολουθούν τους κανόνες των λευκών κρασιών: Δηλαδή, σερβίρονται κρύα. Περίπου 2 ώρες παραμονή στο ψυγείο θα φέρει ένα λευκό κρασί στην επιθυμητή θερμοκρασία των 11-13 °C. Αν σας πιέζει ο χρόνος, τότε τοποθετήστε το μπουκάλι του κρασιού σε ένα κουβά γεμάτο μέχρι τη μέση με πάγο και το υπόλοιπο με νερό. Αυτό θα φέρει το κρασί στην επιθυμητή θερμοκρασία σε περίπου 20 λεπτά.
Τα αφρώδη (Σαμπάνιες, Asti κλπ) σερβίρονται σε ακόμα χαμηλότερες θερμοκρασίες, 8-11 °C

Ένας επίσης γενικός κανόνας είναι να σερβίρουμε όλα τα κρασιά περίπου 2 βαθμούς χαμηλότερα από την ιδανική τους θερμοκρασία, εφ' όσον ο χώρος που θα το απολαύσουμε είναι θερμότερος από την συνιστώμενη θερμοκρασία σερβιρίσματος κάθε κρασιού. Αυτό γίνεται διότι το κρασί έτσι απελευθερώνει τα αρώματά του όταν θερμαίνεται, και μπορούμε να τα απολαύσουμε καλύτερα.

Υπάρχουν βέβαια και συνιστώμενες θερμοκρασιές σερβιρίσματος για κάθε ποικιλία, αλλά πιστεύουμε ότι αυτή η λεπτομέρεια αφορά εξειδικευμένες δοκιμές κρασιών και όχι τον απλό οινόφιλο. Να αναφέρουμε όμως εδώ κάποιες από αυτές, για όποιον ενδιαφέρεται: Bordeaux, Syrah, Αγιωργίτικα, στους 18 °C, κόκκινα Βουργουνδίας και Cabernet Sauvignon στους 17 °C, Rioja, Pinot Noir, Ξινόμαυρα στους 16 °C, Beaujolais στους 13 °C, Chardonnay και Riesling στους 9 °C.
Από την εμπειρία μου έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα προτιμούσαν ένα ημίγλυκο κρασί για να συνοδεύσουν το φαγητό τους. Ακόμα κι αν η εμπειρία μου δεν βασίζεται σε ένα στατιστικά σωστά σταθμισμένο πληθυσμιακό δείγμα, σίγουρα δεν είναι τυχαίο το πόσο δημοφιλής είναι ο συνδυασμός sweet & sour στα μοντερνα κοκταιλς ή ακόμη και η κατανάλωση sweet & sour αναψυκτικών (coke, sprite, etc) από μεγάλη μερίδα ενηλικων με το φαγητό τους. Με δεδομένα τα παραπάνω, γιατί λοιπόν είναι τόσο περιορισμένη η παραγωγή-διάθεση ημιγλυκων οίνων? Ευχαριστώ
Παρότι η λογική σας είναι απόλυτα σωστή, το ημίγλυκο (ή ακόμα και το ημίξηρο) κρασί δεν θεωρείται καλή επιλογή για να συνοδεύσει φαγητό, ίσως με εξαίρεση το τυρί στο τέλος του γεύματος. Πιθανολογώ ότι, σε αντίθεση με τα αναψυκτικά, για παράδειγμα, η ζάχαρη σε συνδυασμό με το αλκοόλ του κρασιού δημιουργεί πιο έντονα την αίσθηση της γλύκας, με αποτέλεσμα να «καπελώνει» ή να έρχεται σε σύγκρουση με τις γεύσεις του φαγητού. Η μη καταλληλότητα του κρασιού με περιεκτικότητα σακχάρων για συνοδεία φαγητού ήταν κι ένας από τους λόγους για τους οποίους το Γερμανικό κρασί – που παραδοσιακά περιέχει περισσότερα σάκχαρα, ακόμα και όταν κατηγοριοποιείται ως «ξηρό» - έμεινε εμπορικά πολύ «πίσω» σε σχέση με τα κρασιά του υπόλοιπου παλαιού κόσμου, και πολύ πρόσφατα άρχισε να επανακάμπτει. Γενικά τα ημίξηρα και ημίγλυκα κρασιά που δεν θεωρούνται επιδόρπια, είναι μια εφεύρεση που δημιουργήθηκε κυρίως για να εξυπηρετήσει την Αγγλική αγορά, οι καταναλωτές της οποίας αγαπούν τα κρασιά αυτά ως απεριτίφ, ως κεράσματα, ως βάσεις για κοκτέιλ, ή ως συνοδούς ποικιλιών τυριών.
Αγόρασα πρόσφατα το Ασύρτικο του Καραμολέγκου από την Σαντορίνη, στην ιστοσελίδα του οποίου λέει ότι συνδυάζεται ιδανικά με ψαρικά... Το συγκεκριμένο κρασί το πήρα μετά από δοκιμή γιατί μου άρεσε πολύ, αλλά δεν μαγιερεύω ψαρικά γενικώς... Ήθελα να ρωτήσω τυχόν άλλους συνδυασμούς για έναν τέτοιο τύπο κρασιού... ασχολούμαι λίγο καιρό μόνο με το κρασί κάπως σοβαρά, καθώς πιο πρίν η οικονομική μου κατάσταση δεν το επέτρεπε στ' αλήθεια
Η αλήθεια είναι ότι, λόγω της υψηλής του οξύτητας, το Ασύρτικο θεωρείται ιδανικό ταίρι για ωμά θαλασσινά, καθώς και για λιπαρά ψάρια – φαγητά δηλαδή στα οποία συνηθίζουμε να ρίχνουμε χυμό λεμονιού είτε για τη γεύση είτε για να «κόψουμε» τη λιπαρότητα. Αυτό βέβαια δεν είναι περιοριστικό, και θα σας πρότεινα να πειραματιστείτε με δικούς σας συνδυασμούς. Θα είναι σίγουρα ταιριαστό με οτιδήποτε τηγανητό (ψάρια, καλαμαράκια, αλλά και κολοκυθάκια, τυρί σαγανάκι, κλπ), καθώς και κάποια ελαφρά λευκά κρέατα (π.χ. κοτόπουλο) μαγειρεμένα με πλούσια άσπρη σάλτσα.
Συγχαρητήρια για τον ιστότοπό σας. Πρόσφατα επιστρέφοντας από τη Μαδρίτη αγόρασα το παρακάτω κρασί. http://www.cvne.com/resources/doc/docCosecha2004_2_8_143.pdf Η ερώτησή μου είναι, σε ποιά θερμοκρασία πρέπει να σερβιριστεί και με ποιό από τα δικά μας τυριά ή εδέσματα προτείνετε να το συνδυάσω; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Η επιλογή μίας γλυκιάς Rioja είναι πραγματικά σπάνια και πολύ ενδιαφέρουσα!

Εγώ θα την απολάμβανα δροσερή (γύρω στους 10 βαθμούς Κελσίου), συνοδεύοντας ελαφρά καβουρντισμένους ξηρούς καρπούς. Θα συνόδευε επίσης τέλεια αρκετά Ελληνικά τυριά, και μάλιστα κάποια που είναι αρκετά αλμυρά και πικάντικα, όπως μία ημίσκληρη γραβιέρα από την Κρήτη ή τη Νάξο, καθώς και μία εκλεκτή κοπανιστή Μυκόνου. Τέλος, θα συμφωνήσω με τον οινοποιό που προτείνει συνδυασμό με foie-gras – μπορεί να μην είναι Ελληνικό έδεσμα, και σε αρκετούς να μην αρέσει, ωστόσο μία φέτα ωμό (ή ελαφρά σωταρισμένο) foie-gras, σερβιρισμένο με γλυκό του κουταλιού κυδώνι ή ένα chutney από σύκο θα έκανε εκπληκτική παρέα στη Rioja σας. !
Καλή όρεξη!...
Όταν θέλουμε ένα δυνατό κόκκινο, πιο δυνατό (πλούσιο...για να συνοδέψει πχ κρέας) είναι ένα merlot η ένα cabernet sauvignon......?.
Θεωρητικά ένα Cabernet Sauvignon είναι πλούσιο και γεμάτο στο σώμα και τανικό - με λίγα λόγια ιδανικό για να συνοδέψει ένα ζουμερό και λιπαρό κομμάτι κόκκινο κρέας. Από την άλλη ένα Merlot είναι πιο ευγενές και βελούδινο στο στόμα, οπότε το κρέας που θα συνοδεύσει πρέπει να είναι πιο ήπιο και μαλακό, όπως π.χ. ένα μοσχαράκι στην κατσαρόλα. Βέβαια μεγάλη σημασία σε όλα αυτά παίζουν παράγοντες όπως η προέλευση και η νεότητα του κρασιού. Δηλαδή ένα Merlot σχετικά πρόσφατης εσοδείας μπορεί να είναι πιο γεμάτο από ένα παλαιωμένο Cabernet Sauvignon, ενώ γενικά ένα κρασί από το νέο κόσμο (Αυστραλία, Αργεντινή, Νέα Ζηλανδία) μπορεί να είναι πιο μαλακό από ένα αντίστοιχο με παλαιοκοσμίτικη προέλευση. Όπως και να έχει το πράγμα, αν πρόκειται να φτιάξετε ένα πλούσιο πιάτο με βάση το κόκκινο κρέας, είτε στη σχάρα είτε στην κατσαρόλα, είτε στο φούρνο, δύσκολα θα απογοητευτείτε αν επιλέξετε να το ταιριάξετε με ένα μονοποικιλιακό κρασί ή κι ένα χαρμάνι,με βάση πάντα τον βασιλιά των ερυθρών ποικιλιών, το Cabernet Sauvignon
Για τον οβελία( στην σούβλα πάντα) προτείνετε Ξινόμαυρο Ή Syrah. Νομίζω ότι το Ξινόμαυρο "κάθεται" καλύτερα λόγω στιβαρότητας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Είναι γεγονός ότι το αρνί – ειδικά αν είναι και μεγάλο σε μέγεθος – είναι κρέας με έντονη μυρωδιά, γεύση, αλλά και υφή. Ως εκ τούτου, το κρασί που θα το συνοδεύσει πρέπει να είναι τανικό, γεμάτο, αλλά και να έχει και ένα συγκεκριμένο (και αντίστοιχα έντονο) αρωματικό προφίλ. Αυτός είναι και ο λόγος που προτείνουμε τόσο το Syrah (που διακρίνεται για τα πικάντικα, πιπεράτα αρώματά του) όσο και το Ξινόμαυρο (που έχει έντονο το άρωμα της ντομάτας). Προσωπικά φέτος θα επιλέξω Ξινόμαυρο για τον οβελία. Μάλιστα, δείτε το videο του House of Wine, στο οποίο δοκιμάζουμε μπροστά στην κάμερα ένα από τα πιο δημοφιλή Ξινόμαυρα από τη Νάουσα, ενόψει του Πάσχα!...
Από την στιγμή που θα ανοιχθεί ένα μπουκάλι, πόσες μέρες μπορεί να παραμείνει ανοικτό χωρίς να χάσει την γεύση και τον χαρατήρα του?Βοηθάει εάν αφαιρεθεί ο αέρας με το γνωστό εργαλείο αντλία? Ευχαριστώ.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι από τη στιγμή που ανοίγουμε το μπουκάλι, ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για τη ζωή του κρασιού που περιέχει. Το οξυγόνο, όσο ευεργετικό είναι για το κρασί στο ποτήρι μας (για να «ξεκλειδώσει» κρυμμένα αρώματα, κλπ), τόσο καταστροφικό είναι στο ανοιγμένο μπουκάλι. Ο τελικός αριθμός ημερών που μπορεί να μείνει το κρασί στο μπουκάλι έχει να κάνει με το στυλ του κρασιού – τα φρέσκα λευκά κρασιά είναι πιο ευαίσθητα, τα βαρελάτα και τα ερυθρά είναι πιο ανθεκτικά – καθώς και με τη στάθμη του κρασιού που έχει απομείνει: όσο λιγότερο το κρασί, τόσο περισσότερο το οξυγόνο μέσα στο μπουκάλι. Παρότι δεν υπάρχουν κανόνες, θα σας συνιστούσα να αποφεύγετε να αφήνετε ένα κρασί σε ανοιγμένο μπουκάλι για περισσότερο από 3-4 ημέρες, αν θέλετε να το απολαύσετε χωρίς μεγάλες απώλειες στη φρεσκάδα και την αρωματικότητά του. Τα gadgets με τις τρόμπες που αφαιρούν το οξυγόνο από το μπουκάλι σίγουρα βοηθούν, όχι βέβαια για να διατηρήσουν το κρασί ...μήνες, αλλά για να μας επιτρέψουν να το απολαύσουμε αρκετές μέρες μετά.
Πρόσφατα μου γεννήθηκε η απορία γιατί τα μπουκάλια του κρασιού, κάτω στην βάση τους συνήθως έχουν βαθούλωμα; Τι ρόλο παίζει; Δε νομίζω μόνο στα κρασιά να υπάρχει τυχαία, κάτι σημαίνει, αλλά τι; Ευχαριστώ.
Αυτή είναι μία ερώτηση που έχει πολλές απαντήσεις. Το "βαθούλωμα" στο οποίο αναφέρεστε - και το οποίο πολλοί ονομάζουν και "κλέφτη" - έχει πολλαπλούς ρόλους, διαφορετικής όμως σημασίας μεταξύ τους.
Κατ' αρχάς είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τους Σομελιέ, καθώς τους βοηθά να ελέγχουν τη φιάλη καλύτερα καθώς σερβίρουν το κρασί, χειριζόμενοι τον "κλέφτη" με τον αντίχειρα για να κρατήσουν τη φιάλη πιο σταθερή.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο στην περίπτωση παλαιωμένων κρασιών, καθώς, όταν η φιάλη θα (ξανα)τοποθετηθεί σε όρθια θέση πριν το σερβίρισμα, το μεγαλύτερο μέρος του ιζήματος θα συγκεντρωθεί στα τοιχώματα του κοιλώματος αυτού.
Τέλος, το χαρακτηριστικό αυτό αποκτά κρίσιμη σημασία στις φιάλες της Σαμπάνιας και του αφρώδους οίνου, καθώς τους επιτρέπει να αντέχουν στην ισχυρή πίεση που συσσωρεύεται μέσα στη φιάλη.
Πέρα, ωστόσο, από τους παραπάνω - και τους πολλούς άλλους - λόγους ύπαρξης του περίφημου "κλέφτη", καλό είναι να θυμόμαστε ότι τις περισσότερες φορές αποτελεί χαρακτηριστικό ποιότητας στο κρασί. Κι αυτό επειδή η μη ύπαρξή του υποδηλώνει μία πιο φτηνή φιάλη, το περιεχόμενο της οποίας θα είναι μάλλον αντίστοιχα ευτελές. Από την άλλη, θα βρούμε μπουκάλια από ιδιαίτερα συμπαγές, βαρύ γυαλί και με πολύ βαθύ κοίλωμα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ακριβές κατασκευές, γι αυτό και συνήθως περιέχουν κρασιά υψηλής ποιότητας
Θα ήθελα να μάθω τα πάντα όσον αφορά το κρασί Chateauneuf du Pape Clos de L'Oratoire des Papes(πώς σερβίρεται,με ποιο φαγητό είναι καλό να το συνδυάζουμε κλπ)
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
"Εξαιρετική η επιλογή σας" θα έλεγε ένας sommelier αν του παραγγέλνατε αυτό το κρασί!

Πρόκειται για ένα αξιόλογο δείγμα των ερυθρών της περιοχής του Châteauneuf-du-Pape στο Νότιο Ροδανό, σε πολύ καλή τιμή.

Θα το σερβίρετε με φαγητό στην σωστή θερμοκρασία σερβιρίσματος ερυθρού κρασιού (16-18 βαθμούς Κελσίου), σε μεγάλο κολωνάτο ποτήρι. Θα το συνδυάσετε με πικάντικα πιάτα με βάση το χοιρινό ή το αρνίσιο κρέας, είτε μαριναρισμένο με καρυκεύματα και ψητό, είτε μαγειρευτό σε πικάντικη σάλτσα. Προσέξτε μόνο να μην παρασυρθείτε από τον ευχάριστα πιπεράτο χαρακτήρα του και πιείτε αρκετά παραπάνω γιατί ο αλκοολικός του τίτλος (14.5%) δεν... αστειεύεται!...
Oταν λεμε μεταγγιση τι ακριβως εννοουμε και ποση ωρα χρειαζεται.
Η μετάγγιση στο κρασί αφορά στη μεταφορά του από τη φιάλη σε ειδική καράφα. Αυτό γίνεται κυρίως για να έρθει το κρασί σε επαφή με το οξυγόνο και έτσι να "ανοίξουν" τα αρώματά του, ειδικά αν προέρχεται από μακρά παλαίωση, ή/και για να διαχωριστεί το κρασί από το ίζημα που ενδεχομένως να έχει σχηματιστεί στον πάτο της φιάλης κατά τη διάρκεια της παλαίωσης. Δεν υπάρχει κανόνας σχετικά με την διάρκεια της μετάγγισης. Συνήθως γίνεται 1-2 ώρες πριν το σερβίρισμα του κρασιού, αλλά εξαρτάται πάντα από το συγκεκριμένο κρασί κάθε περίστασης, και στο πόσο "κλειστή" θεωρούμε την αρωματικότητά του.

Best Sellers στην κατηγορία Κρασί