A photo of Γρηγόρης Μιχαήλος

Γρηγόρης Μιχαήλος

Ο Γρηγόρης Μιχαήλος γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1978 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χαλάνδρι μέσα σε ένα περιβάλλον όπου το φαγητό και το κρασί πάντα κατείχαν ξεχωριστή θέση. Προέρχεται από οικογένεια με μεγάλη παράδοση στον χώρο της εστίασης, η οποία του ενέπνευσε αγάπη για αρώματα και γεύσεις. Οι σπουδές του στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και στη μουσική, δεν ανέκοψαν μια μάλλον προδιαγεγραμμένη πορεία, ωστόσο διεύρυναν τα πεδία σκέψης του και τις ικανότητες του.

Τελικά ο Σεπτέμβριος του 2004 τον βρίσκει στο WSPC Ltd να κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο. Ένα ταξίδι γνώσεων που διήρκεσε 5 χρόνια και σίγουρα αποτέλεσε μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής του. Τον Αύγουστο του 2009 βρίσκεται ανάμεσα στους 3 πρώτους απόφοιτους του WSET Diploma, του κορυφαίου εκπαιδευτικού τίτλου στον χώρο του κρασιού και των αποσταγμάτων, ένα σκαλί κάτω από τον εξωτικό τίτλο του Master of Wine. Ως αριστούχος σπουδαστής σε όλα τα επίπεδα του WSET έλαβε 4 υποτροφίες, ενώ το Diploma του απονεμήθηκε με έπαινο.

Από το 2010 είναι εισηγητής στο WSPC Ltd, ενώ αρθρογραφεί σε διάφορα Ελληνικά και Διεθνή περιοδικά του χώρου. Απο το 2011 εως το 2015 διετελεσε συμβουλος οινου στο House of Wine.

 

Οι τέσσερις αγαπημένοι μου προορισμοί και τα κρασιά τους.

Από τον Γ. Μιχαήλο


Έχοντας γυρίσει πρόσφατα από την Κίνα και ένα ταξίδι ζωής γεμάτο δυνατές εμπειρίες και εικόνες δε μπορώ να μη συνεχίζω να σκέφτομαι το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα πατώντας το πόδι μου στην Ελλάδα…

Άραγε είναι ο Θεός που διάλεξε για τους Έλληνες τον επίγειο παράδεισο;

Δε είναι πως έχω γυρίσει ολόκληρο τον πλανήτη και δικαιούμαι να αποφανθώ, αλλά κάθε φορά μετά από ένα μακρινό ταξίδι αυτό είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό. Θα μου πείτε home sweet home και πως ανάλογα θα σκέφτονται όλοι οι ‘ξενιτεμένοι’ κάθε φορά που επιστρέφουν στη βάση τους.

Και όμως σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει άλλου σε αυτό τον κόσμο.

Διαβάστε Περισσότερα

Τα ροζέ της Προβηγκίας

Από τον Γ. Μιχαήλο




Δεν είναι πολλές οι περιοχές του πλανήτη που έχουν συνδέσει το όνομα τους με ένα συγκεκριμένο στυλ κρασιών. Η πρώτη σκέψη λοιπόν που έρχεται στο μυαλό κάποιου όταν ακούει το όνομα Προβηγκία πέρα από Cote d’ Azur, St Tropez και άλλα τέτοια ειδυλλιακά μέρη είναι φυσικά το ροζέ κρασί. Αν και παράγονται εξαιρετικά λευκά, (βλέπε πχ. Blanc de Blanc Clos de Mireille ) αλλά και κόκκινα (ορισμένα Mourvedre της υποπεριοχής του Bandol έχουν σχεδόν cult status), πάνω από τα 4/5 της συνολικής παραγωγής της περιοχής αφορά τα chic, απαλά σε χρώμα, ροζέ κρασιά που αποτελούν σημείο αναφοράς για αυτό το στυλ παγκοσμίως.

Διαβάστε Περισσότερα

Τα πρωτοπαλίκαρα της Κρήτης

Από τον Γ. Μιχαήλο


"Δεν είμαστε εμείς που ανακαλύψαμε τον τροχό... Κάνουμε απλά το αυτονόητο, αυτό το οποίο Γάλλοι και Ιταλοί κάνουν εδώ και πολλά χρόνια"... Αυτές ήταν κάποιες από τις πρώτες λέξεις του Νίκου Μηλιαράκη, οινοπαραγωγού από τα Πεζά της Κρήτης και προέδρου του δικτύου οινοποιών Wines of Crete, σε μια μίνι συνέντευξη που του πήρα στο μακρινό Πεκίνο. Έτσι δράττοντας απλά την ευκαιρία της καλής γειτονίας στα σχεδόν αντικριστά μας περίπτερα.

Διαβάστε Περισσότερα

Vinexpo Asia 2014-Μια έκθεση ικανή να εμπνεύσει...

Από τον Γ. Μιχαήλο


Καμιά φορά μου έρχεται να σύρω όσους το περισσότερους Έλληνες παραγωγούς θα μπορούσα, σε μια έκθεση σαν τη Vinexpo Asia στην οποία είχα την τύχη να συμμετάσχω πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ. Το ξέρω πως η λέξη σέρνω δεν είναι και ιδιαιτέρως κομψή ωστόσο δίνει ακριβώς στο γραπτό μου λόγο την έμφαση που θα ήθελα... Και για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος δε θα τους άφηνα ούτε ένα λεπτό πίσω από το ελληνικό stand. Θα έβαζα άλλους να κάνουν όλη τη "βρώμικη" δουλειά της παρουσίασης των κρασιών τους και θα τους άφηνα να αλωνίζουν επί τρεις συνεχόμενες μέρες και για οχτώ ώρες δοκιμάζοντας κρασιά, ζυγίζοντας τον ανταγωνισμό κοιτώντας ετικέτες, αφουγκραζόμενοι τις τάσεις.

Διαβάστε Περισσότερα

Ανταπόκριση από τη Μόσχα πηγαίνοντας στη Vinexpo

Από τον Γ. Μιχαήλο




Για όσους ασχολούνται με το κρασί η Vinexpo είναι μια από τις πλέον σημαντικές εκθέσεις που οργανώνονται παγκοσμίως. Το δε παρακλάδι της, Vinexpo Asia, που λαμβάνει χώρα δύο φορές ετησίως στο Hong Kong αποτελεί τη ´μπουκαπόρτα´ για τις εξωτικές για εμάς αγορές της Ασίας. Μια έκθεση που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της παγκόσμιας οινικής κοινότητας και ελκύει τους πιο μεγάλους παραγωγούς κρασιού στο πλανήτη, με Γαλλία φυσικά, Ιταλία και από κοντά την Αυστραλία να διαθέτουν εντυπωσιακή από κάθε άποψη συμμετοχή.

Διαβάστε Περισσότερα

Η αφρόκρεμα των Μεγάλων

Από τον Γ. Μιχαήλο


Είναι τύχη για μια χώρα όπως η Ελλάδα να διαθέτει ένα πλήθος μικρών παραγωγών που δίνουν έμφαση στην ποιότητα και γεμάτοι με πάθος και προσωπικό όραμα να στολίζουν τα ράφια μας με κρασιά τα οποία έχουν κάτι να πουν. Ξεχασμένες ποικιλίες που αναβιώνουν χάρη στις προσπάθειες τους, πειραματισμοί με έμφαση σε παραδοσιακές μεθόδους οινοποίησης, κρασιά με όσο το δυνατόν λιγότερες παρεμβάσεις τόσο στο αμπέλι όσο και στο οινοποιείο είναι μόνο μερικά από τα credits τα οποία μπορούμε να τους καταλογίσουμε. Εξάλλου η Ελλάδα είναι μια χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό των οινοποιητικών της μονάδων να ανήκει στη μικρή ή μικρομεσαία κατηγορία.

Διαβάστε Περισσότερα

Μοσχοφίλερα για την ανοιξιάτικη διάθεση

Από τον Γ. Μιχαήλο


Ίσως και να βρίσκεται στη σκιά του Ασύρτικου της Σαντορίνης, αλλά θα μου πείτε και ποια ποικιλία δε βρίσκεται στη σκιά του Ασύρτικου. Το κλασικό Μοσχοφιλεράκι, ως ένα από τα πιο εμπορικά σταφύλια της χώρας μας είχε την τύχη που έχει κάθε τι που ξεχωρίζει στην Ελλάδα. Έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης δίνοντας σε πολλές περιπτώσεις κρασιά από μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις, ενώ η εμπορικότητα του σήμαινε ότι το όνομα δανείστηκε για να πουληθούν άλλα πιο φτηνά σταφύλια με το όνομα Μοσχοφίλερο σε ασκούς ή χύμα από διάφορα βαρελάκια.

Και όμως δε του πρέπει του Μοσχοφίλερου τέτοια αντιμετώπιση. Σε μια παγκόσμια κλίμακα ίσως να αποτελεί και το πλέον μοντέρνο ελληνικό σταφύλι, δίνοντας κρασιά με αυτό που λέμε συνετά επίπεδα αλκοόλ, φινέτσα και κομψότητα και ένα πολύ πλούσιο αρωματικό προφίλ.

Διαβάστε Περισσότερα

Κρασιά από αυτόριζους αμπελώνες

Από τον Γ. Μιχαήλο


Όσοι από εσάς διαβάζατε στα νιάτα σας ή και μετέπειτα ελληνική μυθολογία, σίγουρα θα θυμάστε τους Κενταύρους. Ανθρωπόμορφα πλάσματα με το άνω τμήμα του κορμού να θυμίζει ανθρώπινο σώμα, ενώ από την μέση και κάτω να έχουν τη μορφή αλόγου. Αυτό που πιθανών να μη γνωρίζετε είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αμπελιών σήμερα χωρίζονται με τη σειρά τους σε δυο διαφορετικά μέρη. Το υπέργειο τμήμα τους (μόσχευμα), ανήκει σε άλλο είδος αμπέλου από ότι το υπόγειο τμήμα τους(υποκείμενο). Έτσι μπορεί να μιλάμε για πασίγνωστες ποικιλίες όπως το Cabernet Sauvignon, Merlot, Sauvignon Blanc ή Αγιωργίτικο αλλά αυτές αποτελούν μόνο το κομμάτι της αμπέλου που είναι ορατό με το μάτι. Κάτω από το έδαφος, το υποκείμενο πάνω στο οποίο έχουν μπολιαστεί όλες αυτές οι ποικιλίες είναι τελείως διαφορετικό και αφορά ένα ανθεκτικό, Αμερικάνικης αμπέλου, ριζικό σύστημα.

Διαβάστε Περισσότερα

Τι να μη κάνετε το φετινό Πάσχα…

Από τον Γ. Μιχαήλο


Δε θα πω ψέματα αλλά κάθε χρόνο σπάω το κεφάλι μου να σκεφτώ τι θα γράψω εν όψει του Πάσχα. Το ιστορικό κομμάτι με τις παραδόσεις και τα σχετικά το αναλαμβάνει συνήθως ο Τάσος μιας που αυτό δεν είναι το φόρτε μου λόγω ηλικίας, οπότε μένει συνήθως το κομμάτι του συνδυασμού κρασιών με τα εδέσματα των ημερών. Φυσικά πέρσι, είχα την φαεινή ιδέα να καλύψω σχεδόν ότι φαγητό μπορεί να ετοιμάσει κάποιος εκείνες τις μέρες στο κείμενο «Τι να πιείτε με τις νοστιμιές του Πάσχα» με αποτέλεσμα φέτος να κοιτιέμαι για ώρες με τον υπολογιστή σε ένα ερωτικό σχεδόν τετ α τετ του στυλ όμως, δεν ακουμπάω δεν αγγίζω το πληκτρολόγιο γιατί δε ξέρω τι να γράψω… Μη σας πω ότι ήδη αναπολώ τα Χριστούγεννα που από θεματολογία δε ξέρεις από πού να πρωτοξεκινήσεις…

Διαβάστε Περισσότερα

Εξωτικό και μοναδικό: Gewurztraminer

Από τον Γ. Μιχαήλο


Νομίζω πως το Gewurztraminer είναι από εκείνες τις ποικιλίες που παρά το δυσκολοπρόφερτο όνομα τους, είναι πολύ εύκολες στο να τις αναγνωρίσεις σε μια τυφλή γευστική δοκιμή. Αρκεί ίσως και μια μόνο φορά να τo δοκιμάσεις για να μπορέσεις να ανακαλέσεις στη συνέχεια στο μυαλό σου το χαρακτηριστικό του άρωμα, εξωτικό το χαρακτηρίζουν πολλοί, αλλά και αυτό τον συνδυασμό χαμηλής οξύτητας και υψηλού αλκοόλ που διαθέτουν τα κρασιά από την ποικιλία.

Αρωματικά είναι μάλλον το οινικό αντίστοιχο ενός ανθρώπου που του αρέσει να κάνει επίδειξη και να προβάλλεται. Ξεκάθαρο show off, με αρώματα από πέταλα τριαντάφυλλου, εξωτικά-τροπικά φρούτα, βερίκοκο, βιολέτα, πιπέρι, ginger, αλλά και ώριμο αχλάδι, τα οποία σε κορυφαία παραδείγματα από την πατρίδα του την Αλσατία μπορούν να συνοδεύονται από ορυκτά αρώματα και με την παλαίωση γήινες νύξεις που θυμίζουν τρούφα.

Στο στόμα πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως τα χαρακτηριστικά του θυμίζουν περισσότερο κόκκινο από λευκό κρασί. Το Gewurztraminer σας ποτέ δεν θα είναι ένα κλασικό , τραγανό και ελαφρύ ξηρό λευκό κρασάκι. Από οξύτητα καλύτερα να μη το συζητήσουμε. Έχει μάλλον ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα φυσικής οξύτητας σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο λευκό σταφύλι στον κόσμο...

Διαβάστε Περισσότερα