Νικολά Ραδίσης

Από τον Ν. Ραδίση

Χτες το απόγευμα είπα να περάσω βόλτα απ’ το κέντρο της Αθήνας. Άφησα για λίγο το αυτοκίνητο και είπα να χρησιμοποιήσω το μετρό για τις μετακινήσεις μου. Έφτασα στο Θησείο. Περπάτησα ως το Σύνταγμα, χάζευα τον κόσμο και τους πρώτους Χριστουγεννιάτικους στολισμούς. Αλήθεια, δεν είναι λίγο νωρίς; Έφτασα στην πλατεία Συντάγματος και κατευθύνθηκα προς το μετρό. Είχε αρχίσει η επιστροφή για το σπίτι. Εισερχόμενος στον σταθμό, παρατήρησα ότι στον ανοιχτό και ελεύθερο χώρο, ήταν συγκεντρωμένος πολύς κόσμος. Στον χώρο πραγματοποιούνταν μια μίνι, θα την χαρακτήριζα, έκθεση παραδοσιακών προϊόντων

Από τον Ν. Ραδίση

Όταν ακούμε ότι θα πάμε σ' ένα καλό εστιατόριο, με βραβευμένο Σεφ, φανταζόμαστε αμέσως μια πολύ καλή, ενημερωμένη κάρτα κρασιού. Ελληνικός αμπελώνας, παλαιός και νέος κόσμος, έχουν συγκεντρωθεί και επιλεγεί από τους Sommelier για να δένουν αρμονικά, να ενισχύουν ή να ισορροπούν τις γεύσεις μεταξύ κρασιού και φαγητού.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύς λόγος ότι η μπύρα οφείλει να έχει εκτίμηση και αντιμετώπιση όπως το κρασί. Ανάμεσα στους υποστηρικτές της ιδέας είμαι και εγώ. Γι αυτό πολλές φορές στεναχωριέμαι, αν θέλετε εκνευρίζομαι κιόλας, όταν σε εστιατόρια που αποσπούν από τους κριτικούς και τα περιοδικά ή τους ομίλους που αντιπροσωπεύουν, θετικότατες κριτικές, ενώ η λίστα μπύρας τους, περιορίζεται σε εκείνης περίπτερου ή ψητοπωλείου.

Από τον Ν. Ραδίση

Πολλές φορές γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων που επηρεάζουν άμεσα την ζωή μας χωρίς όμως να ξέρουμε το πως και το γιατί. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία για τον άνθρωπο, τις θρησκείες, τις αρρώστιες. Τις λύπες και τις χαρές. Πάντα υπάρχουν οι υπεύθυνοι που φαίνονται πίσω απ τις λέξεις και τις φωτογραφίες, ενός γεγονότος. Συνήθως όμως υπάρχουν και εκείνοι στους οποίους οφείλουμε κάτι, αλλά τους αγνοούμε ή δεν έχει γίνει καμία μνεία σχετικά μ' αυτούς. Ίσως η μπύρα να είναι ένας απ’ αυτούς. Ναι δεν σας κάνω πλάκα, αλλά σε πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, τα συμπεράσματα που κατέληξαν είναι ότι η μπύρα -όχι με την σημερινή της μορφή και γεύση- κρύβεται πίσω από πολλά.

Από τον Ν. Ραδίση

Προχτές με αφορμή την γιορτή των Αγ. Αναργύρων, βρεθήκαμε ορισμένοι φίλοι σ ένα σπίτι, να τιμήσουμε δυο εορτάζοντες, πολύ καλούς φίλους. Τι πιο πρωτότυπο για μένα, απ το να τους πάω μερικές μπύρες για δώρο. Οι μπύρες μπήκαν στο ψυγείο, αμέσως μόλις παραδόθηκαν στους νέους ιδιοκτήτες τους. Μοιράστηκαν δε, απ αυτούς όταν πλέον είχαν κρυώσει, κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης.

Από τον Ν. Ραδίση

Ποια είναι η δυνατότερη μπύρα που έχετε πιει; Η Douglas Celtic Brown με 7,9%; Η Chimay Blue με 9%; Η μήπως η Samichlaus με 14%abv;

Πιστεύετε ότι αυτό είναι το ανώτερο; Αν ναι, κάνετε λάθος. Υπάρχουν πολλές μπύρες που έχουν ξεπεράσει τα 14% της Samichlaus, με πιο δυνατή την Σκοτσέζικη Armageddon της Brewmeister που αγγίζει τα 65%abv!!

Πριν μερικές μέρες βρέθηκα σε μια εκδήλωση, στην οποία πουλούσαν μεταξύ άλλων και μπύρες. Εκεί άκουσα για πολλοστή φορά το άτοπο, "η μπύρα αυτή είναι μοναστηριακή, γιατί έχει έναν καλόγερο στην ετικέτα της." Σκέφτηκα λοιπόν, με αφορμή αυτή την εμπειρία να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο.

Κάθε μπύρα που έχει καλόγερο και μοναστήρι στην ετικέτα της δεν είναι μοναστηριακή. Μοναστηριακή είναι μια μπύρα που παρασκευάζεται για λογαριασμό ενός μοναστηριού από μια ιδιωτική εταιρεία...

Από τον Ν. Ραδίση



Την περασμένη βδομάδα η Pilsner Urquell γιόρτασε, σε γνωστά bars της Αθήνας, τα 170 της χρόνια. Οι επισκέπτες αυτών απόλαυσαν φρέσκια αφιλτράριστη βαρελίσια μπύρα, απ’ τα 6 βαρέλια που ήρθαν αποκλειστικά γι αυτό το γεγονός στην πρωτεύουσά μας.