Ένα κρασί, μια συνταγή

Ποιο ελληνικό τραπέζι δεν φιλοξενεί συχνά κοκκινιστό με μακαρόνια; Ένα λαχταριστό πιάτο με μοσχαράκι, κόκκινη σάλτσα και μακαρόνια με μπόλικο τριμμένο τυρί (από κεφαλοτύρι μέχρι γραβιέρα). Και σχεδόν πάντα, η συνήθως υπερβολική Ελληνίδα νοικοκυρά, στο φόβο της «μη δε φτάσουν» φτιάχνει μακαρόνια για τα... διπλάσια πιάτα, που βέβαια περισσεύουν. Και συνήθως πετιούνται... Θα μου πείτε, «έλα τώρα, μακαρόνια είναι, τι να τα κάνω!» Θα σας απαντήσω «Πολλά!», γιατί τα μακαρόνια είναι βασικό συστατικό της ελληνικής cucina povera, της κουζίνας δηλαδή που δεν πετά τίποτα και αξιοποιεί στο έπακρο τα πολλά υπολείμματα των οικογενειακών γευμάτων.

Αν ρωτήσετε γιατί ένα site που έχει σαν κέντρο το κρασί ασχολείται με συνταγές, θα σας απαντήσω απλά ότι το κρασί δεν φτιάχτηκε για να πίνεται μόνο του, αλλά (κυρίως) για να συνοδεύει το φαγητό. Οι εξελιγμένοι οινόφιλοι θα σας πουν ότι - πολλές φορές- το φαγητό φτιάχνεται για να συνοδεύει το κρασί, και σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να έχουν δίκιο...

Συνήθως οι τίτλοι και τα κείμενα μας, που ασχολούνται με τον συνδυασμό κρασιού και φαγητού ξεκινούν διαφορετικά και λένε ’10 κρασιά για ψάρι’ ή ‘ζυμαρικά και κρασί’ και ενώ ξέρουμε ότι θα φάμε ψάρι πλακί ή μακαρόνια με κιμά ψάχνουμε να βρούμε τι κρασί θα πιούμε. Αυτή την φορά θα το πάμε ανάποδα. Θα επιλέξουμε πρώτα το κρασί και μετά θα ψάξουμε να βρούμε φαγητά που θα του ταιριάξουν! Και αποφασίσαμε να πιούμε Ρετσίνα! Γιατί οι μοντέρνες ρετσίνες μας αρέσουν πολύ και οι επιλογές είναι πολλές και εξαιρετικές!

Την αγάπη μου για την Τσαγκαράδα, όσοι μου κάνετε την τιμή να διαβάζετε τα γραπτά μου, την γνωρίζετε… Για τους υπόλοιπους νέους φίλους θα πω ότι από το 1983 έχουμε επιλέξει την Τσαγκαράδα σαν το «χωριό» μας, αναστηλώνοντας με πολύ κόπο (και ακόμα περισσότερο χρήμα!) ένα υπέροχο παλιό -αλλά κατεστραμένο από τους σεισμούς- αρχοντικό, σε μια προσπάθεια που κράτησε περίπου… 15 χρόνια(!)...

Αν είστε πραγματικός φίλος του κρασιού, γιατί να βράζετε τα μακαρόνια σας σε νερό και όχι σε… κρασί; Οι Ιταλοί -μερακλήδες από τα γενοφάσκια τους!- μαγείρευαν spaghetti με κρασί εδώ και… αιώνες! Εμείς οι υπόλοιποι ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα τη θαυμάσια, γλυκιά και αρωματική γεύση του ζυμαρικού μαγειρεμένου σε κρασί, που του δίνει επίσης ένα πολύ ωραίο κόκκινο-προς-κεραμιδί χρώμα...

Αν επισκεφτείτε το πανέμορφο νησί του Ιονίου και δεν γευτείτε την παραδοσιακή κρεατόπιτα από κρέας τράγου, θα είναι σαν να έχετε αφήσει κάτι πίσω σας. Τοπική ξακουστή γεύση! Τραγίσιο κρέας, κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, ρυζάκι, ντοματούλα τριμμένη στον τρίφτη , σκορδάκι, φύλλο χωριάτικο, λευκό κρασί (φυσικά ), αλάτι , πιπέρι, μαϊντανός, μαντζουράνα και ξυλόφουρνος για την γεύση των μερακλήδων. Καντάδες και κρασί...

Ενθουσιάστηκα! Γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε, όπως θα έλεγε και ο αιωνόβιος επίτιμος....
Από την πολύ ωραία παρουσίαση του Ηδωνικού τσίπουρου του Κώστα Λαζαρίδη στα Καραμανλίδικα  του Φάνη, όπου βρέθηκα καλεσμένος, επέστρεψα με κάποια "καλούδια" που μπήκαν στο ψυγείο, και... ξεχάστηκαν.Σήμερα λοιπόν, Σάββατο, αργία ("μήτηρ πάσης κακίας") για όλο τον πολιτισμένο κοσμο εκτός από εμένα τον απολίτιστο που κάνω όλο το editing του Νewsletter του House of Wine που κυκλοφορεί κάθε Δευτέρα (λες και δεν θα μπορούσε να κυκλοφορεί Τετάρτη π.χ.!), στη συνηθισμένη ερώτηση "τι θα φάμε σήμερα;"

Πριν από δύο ακριβώς χρόνια, στις 26 Οκτωβρίου 2013 είχα βρεθεί φιλοξενούμενος -μαζί με δημοσιογράφους και ανθρώπους του κρασιού- του Νώντα και της Μαρίας Σπυρόπουλου στο θαυμάσιο κτήμα τους στην Αρκαδία. Σε ένα πικ-νικ στην άκρη των αμπελιών που είχε στηθεί κατά την επίσκεψή μας, μας προσφέρθηκε ένα "πρόχειρο" (υποτίθεται!) φαγητό. Ανάμεσά τους ένα ταψί που φάνταζε σαν πίτα. Όταν όμως την έκοβες, αναδυόταν μια διακριτική μυρωδιά σκόρδου και κάτω από την κάλυψη αυτού που τελικά ήταν μια ιδιότυπη σκορδαλιά ψημένη στο φούρνο, εμφανίζονταν τα κομμάτια ενός κοκκινιστού λαγού.

Μια από τις πιο σημαντικές εκθέσεις Οίνου ανοίγει την Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014 τις πύλες της για το οινόφιλο κοινό και τους επαγγελματίες οίνου στην Αθήνα: Είναι ετήσια έκθεση των Οινοποιών της Πελοποννήσου, που γίνεται στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Εκεί θα έχετε την δυνατότητα να δοκιμάσετε όλες της καινούριες ετικέτες των οινοπαραγωγών Πελοποννήσου, από ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες.

Έχουμε πολλές φορές μιλήσει για τον "πληθωρισμό" των εκθέσεων οίνου στην Αθήνα. Η έκθεση αυτή όμως, μαζί με την αντίστοιχη των οινοποιών της Βόρειας Ελλάδας είναι από τις εκθέσεις εκείνες που κάθε φίλος του κρασιού ή επαγγελματίας του οίνου οφείλει να επισκεφθεί. Γιατί περιλαμβάνει πολλά από τα κορυφαία οινοποιεία της Ελλάδας, και γιατί θα έχετε την ευκαιρία να συνομιλήσετε με τους σημαντικότερους παραγωγούς

Από τον Γ. Μιχαήλο


Πιο classic συνταγή πεθαίνεις… Από την άλλη βέβαια μια καλοφτιαγμένη Καρμπονάρα με καπνιστή πανσέτα ή Guanciale (χοιρινά μάγουλα), αυγό και πεκορίνο, διαθέτει ένα επίπεδο γευστικής πολυπλοκότητας και πλούτου που μαζί με τα τριγλυκερίδια και τη χοληστερίνη μπορεί να ανεβάσει και την απόλαυση σε δυσθεώρητα ύψη. Όσο δε πιο ρουστίκ γευστικά (πιο χωριάτικη και κίτρινη κίτρινη από το φρέσκο κρόκο) τόσο το καλύτερο!
>
Και από κρασί τι γίνεται; Όπως σε όλες τις περιπτώσεις που αφορούν ζυμαρικά είναι η σάλτσα την όποια φροντίζεις να συνδυάσεις με το κρασί και όχι το είδος του ζυμαρικού αυτό καθεαυτό. Έτσι είτε διαλέξετε σπαγγέτι αλά γκιτάρα, είτε φετουτσίνι, είτε ταλιολίνι, ή οποιοδήποτε άλλο ζυμαρικό σας αρέσει, το κρασί που θα επιλέξετε δεν αλλάζει αν η συνταγή που ακολουθείτε είναι η ίδια.