Οι καλεσμένοι μας γράφουν

Από τον Αργύρη Τσακίρη


Στο κείμενο που ακολουθεί επιχειρείται μια ακροβασία, μέχρι υπερβολής, μεταξύ καλλιτεχνικών ρευμάτων, τεχνολογίας οινοποίησης και ύφους των κρασιών. Η συσχέτιση δεν είναι γραμμική αλλά με χρονικά άλματα και ετεροχρονισμούς που όμως ελπίζω ότι διαθέτει συνέπεια.

Τα καλλιτεχνικά ρεύματα όπως και το στυλ των κρασιών μεταβάλλονται και αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο. Αμφότερα επιβάλλονται από μια συγκεκριμένη «άρχουσα» τάξη ανθρώπων που επικροτούν, για τους δικούς τους λογούς, διεθνώς ή τοπικά το κυρίαρχο κατά περιόδους στυλ για το κρασί. Για παράδειγμα, το sauvignon blanc που πριν από 30 χρόνια δεν το θεωρούσαν ικανό να δώσει από μόνο του κρασί, σήμερα είναι μια από τις παγκόσμιες βεντέτες. Αύριο ίσως να περάσει στη λήθη, όπως έγινε με τα λευκά κρασιά του Ροδανού. Σήμερα κάποιοι επιχειρούν να κάνουν στην Ελλάδα το ίδιο για την ρετσίνα. Για να ταιριάξουμε τα δυο αυτά στοιχεία, καλλιτεχνικά ρεύματα και κρασί, ας θεωρήσουμε ότι το σώμα του κρασιού είναι το αρχιτεκτονική κατασκευή και το άρωμα η ζωγραφική διακόσμηση.

Κάποιοι άνθρωποι, μοιάζουν από μακριά άγνωστοι μεγάλοι, τόσο μεγάλοι που νοιώθεις ένα δέος πριν καν τους γνωρίσεις. Μόλις τους γνωρίσεις ανακαλύπτεις ότι είναι πολύ μεγαλύτεροι από αυτό που μπορούσες να φανταστείς. Μετά, απλά δεν θέλεις να σταματήσεις να τους βλέπεις και να τους ξαναβλέπεις γιατί η κάθε φορά είναι ακόμα πιο μαγική από την προηγούμενη και φεύγεις με τέτοιες εμπειρίες και γνώσεις που ριζώνουν βαθιά μέσα στην ψυχή σου.Ο λόγος όπως θα καταλάβατε, για έναν ΜΕΓΑΛΟ οινοποιό μας, τον κο. Γιώργο Σκούρα, ο οποίος από μόνος του παραδέχεται ότι δεν είναι ο μεγαλύτερος από τους οινοποιούς, τουλάχιστον... ηλικιακά.

Επειδή το καλοκαίρι έφυγε και οι διακοπές τελείωσαν, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάθε κατεργάρης πρέπει να πάει στον παγκο του. Για τους κατεργάρηδες που αγαπούν το κρασί και θέλουν να το γνωρίσουν καλύτερα, έχω να προτείνω έναν πολύ καλύτερο πάγκο: τη μπάρα του House of Wine, στο Χαλάνδρι, όπου μπορούν να παρακολουθήσουν τον νέο κύκλο του #winelover seminar!

H Fiona Beckett ασφαλώς δεν είναι άγνωστη στον κόσμο της γευσιγνωσίας και της οινογνωσίας: Βραβευμένη σαν Δημοσιογράφος της χρονιάς από το "Guild of Food Writers", έχοντας γράψει πολλά άρθρα στους Times, στον Guardian, στην Daily Telegraph, αλλά έχοντας συμμετάσχει σε πολλές εκδηλώσεις οινογνωσίας, δοκιμών κρασιών κλπ του γνωστού περιοδικού Οίνου Decanter, έρχεται να γράψει γιά ένα πολύ αγαπημένο της θέμα: Τον συνδυασμό κρασιού και τυριού.

Η γιορτή της Νάουσας πλησιάζει και πολλοί θα ανηφορίσετε για τα αμπέλια του ξινόμαυρου. Τα κτήματα πολλά, δίνοντας την δυνατότητα στο ωραίο κρασί να βρίσκεται παντού. Κάθε φορά αυτό που με ξαφνιάζει στον βορρά, είναι ότι σε κάθε μικρό καφέ, για να μην πω καφενείο, οποιουδήποτε χωριού, βρίσκεις σίγουρα ένα ποτήρι από μια ετικέτα κάποιου καλού κτήματος.

Μόλις έκλεισαν οι "Ανοιχτές Πόρτες 2016" των οινοποιείων σε όλη την Ελλάδα, οι φίλοι μας που επισκέφθηκαν τα οινοποιεία, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή μας να μας στείλουν τις δικές τους περιγραφές και φωτογραφίες από τις επισκέψεις τους, άρχισαν -από το βράδυ της Κυριακής!- να μας στέλνουν τις "ανταποκρίσεις" τους!

ήμερα Κυριακή 29/52016, επισκεφθηκα το κτήμα Ρωξανη Ματσα. Πολύ εύκολο να το βρεις και πολύ κοντά στην Αθήνα. Εφτασα γύρω στις 12.15-12.30. Το κτήμα δεν είχε κανένα. Ένας εργάτης του κτήματος με ενημέρωσε ότι είναι κλειστό. Ανεβηκα στο πάνω όροφο κτύπησα την πόρτα, τίποτα. Δοκίμασα να πάρω τηλέφωνο, απαντούσε ο τηλεφωνητής της Boutaris. Κρίμα ....αν δεν ήταν επισκεψιμο ας μην το περιελάμβαναν στο πόστερ με τα ανοικτά οινοποιεία της Ένωσης Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα  Αττικής.

Πριν δύο μήνες με αφορμή την εκπαίδευση μου στο κομμάτι της κάβας στο Super Market όπου εργάζομαι εδώ και επτά χρόνια ο εκπαιδευτής μου Κος Σ.Κ. με προσκάλεσε στην έκθεση κρασιών στο Ζάππειο. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν φανταζόμουν πως από εκεί άνοιξαν οι πόρτες του κρασιού για μένα. Το ερωτεύτηκα!!!! Καθημερινά ψάχνοντας στα μέσα ενημέρωσης και με μεταμεσονύκτια ασχολία δύο και τριών ωρών κατάφερα να μάθω πράγματα που είναι υπεράνω του χρόνου που ασχολούμαι.