Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Καλοκαιρινές γαστριμαργικές αναμνήσεις από τη μαγευτική Σαντορίνη

Καλοκαιρινές γαστριμαργικές αναμνήσεις από τη μαγευτική ΣαντορίνηΓράφει η Αλίκη Δανάλη



Αγαπητοί μου φίλοι

Νάμαι πάλι !!!! Να που ο Αύγουστος μας άφησε και μαζί με αυτόν σε λίγο και το καλοκαιράκι θα είναι μια ωραία ανάμνηση!. Να πώ ότι μου αρέσει? Μπάαα, ψέματα θα είναι. Το αγαπώ το καλοκαιράκι, έστω και με τον καύσωνά του, έστω και με την υγρασία του, αλλά το αγαπώ, γιατί με ταξιδεύει σε θάλασσες, ονειρικά φεγγάρια, χαμογελαστές διαθέσεις… Ααααα πολύ νοσταλγική με βρίσκω παρ’ότι ο καύσωνας στην Αθήνα μας τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου έχει κάνει όσους επέστρεψαν να παραμιλάνε.

Επι του θέματος λοιπόν… Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραψα για ένα πανέμορφο νησί του Ιονίου, την Κεφαλονιά. Είχα γράψει όμως ότι λατρεύω τις Κυκλάδες και για να κυριολεκτώ, μιλώ για την Σαντορίνη «μου» που βρίσκεται στο Νότιο Αιγαίο Πέλαγος, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων νότια της Ιου και δυτικά από την Ανάφη.

Πρώτη μου φορά επισκέφθηκα την Σαντορίνη πριν περίπου 10 χρόνια…ε!! αυτό ήταν. Έγινε ο απαραίτητος προορισμός μου και για όλα τα επόμενα καλοκαίρια μου , έστω και λίγες ημέρες.
Συνηθίζουν να λένε για την Σαντορίνη ότι και για την Νέα Υόρκη. Η θα την λατρέψεις ή θα την μισήσεις με την πρώτη ματιά. Εγώ την λάτρεψα. Όχι, όχι δεν πήγα κάτω από ειδυλλιακές και ιδανικές συνθήκες, δηλαδή με τον πρώτο μου έρωτα, ή για να μου κάνει κάποιος πρόταση γάμου, ή για να νυμφευθώ στο πλέον ρομαντικό περιβάλλον, απλά πήγα εκεί…. και εκεί ερωτεύτηκα…. Την καλντέρα της, την αύρα της, το μυστήριο του ηφαιστείου, τα ζεστά νερά γύρω από αυτό, που όταν κολυμπήσεις εκεί ένα φόβο τον νοιώθεις θα έλεγα, τα χρώματα του σύμπαντος όταν δύει ο ήλιος, τις κλασικές της μουσικές στο Franco’s bar, που ευγενικά (και καλά κάνουν κατά την γνώμη μου), σου ζητούν να απενεργοποιήσεις το κινητό σου την ώρα της δύσης, τους θαλάσσιους υδρατμούς που ξαφνικά κάποιες βραδιές ανεβαίνουν με τρομαχτική ταχύτητα από την θάλασσα και σκεπάζουν με ένα λευκό-διάφανο πέπλο το νησί, και φοβάσαι αληθινά φοβάσαι, μέχρι να μάθεις από κάποιον ευγενικό χαμογελαστό ανοιχτόκαρδο ντόπιο, ότι αυτοί οι υδρατμοί ποτίζουν τα αμπέλια τους, τα χωράφια τους την γήινη σοδειά τους. Για όλα τα παραπάνω γυρνούσα εκεί κάθε καλοκαίρι μέχρι πριν περίπου 3 χρόνια.

Γιατί πριν 3 χρόνια έμαθα, ίσως γιατί τότε ενδιαφέρθηκα, ότι αυτό το υπέροχο κυκλαδίτικο νησί , είναι επίσης ένας θαυμάσιος οινοτουριστικός προορισμός. Canava Ρούσσος, Kasteli Wines, Santo Wines, Αμπελώνας Γαβαλά, Γαία Οινοποιητική, Κτήμα Αργυρού, Κτήμα Σιγάλα, Οινοποιείο Κουτσογιαννόπουλου, Οινοποιείο Μπουτάρη Σαντορίνης, Οινοποιείο Χατζηδάκη, παντού Οινοποιεία σε όλες τις περιοχές το καθένα με τον δικό του χαρακτήρα και όλα μαζί για το Ασύρτικο της Σαντορίνης.

Βλέπεις στις μέρες μας η αμπελοκαλλιέργεια, στο νησί, είναι ο πλέον σημαντικός τομέας αγροτικής παραγωγής. Άνυδρο το νησί που η γή του αποθηκεύει τις λίγες βροχές του χειμώνα και την υγρασία του καλοκαιριού (οι υδρατμοί που σας έλεγα) για να μας δώσει πάνω από 50 ποικιλίες, με πρώτη και γνωστότερη το Ασύρτικο. Αθήρι, Αιδάνι, Αγριογλυκάδα, Ασπροβουδόματο, Ασπρούδα Σαντορίνης, Γαϊδουριά, Άσπρη Βάφτρα , Ασπρομαντηλαριά, Γλυκάδα, Κρητικό, Ποταμίσι, Πλατάνι, Κατσανό, Φλασκασύρτικο, Σταυραχιώτης κά. από λευκά αλλά και από ερυθρές ποικιλίες την Αιγαιοπελαγίτικη Μαντηλαριά, το Μαυράθηρο, τη Βάφτρα , το Βουδόματο, το Μαυροτράγανο, το Σιδερίτη, τη Γλυκάδα την κόκκινη και το μαύρο Αϊδάνι, είναι μερικές από τις ποικιλίες του πανέμορφου νησιού.

Τα τοπικά προϊόντα συνοδεύουν άριστα τις παραπάνω ποικιλίες και αρκούν για να κάνεις λουκούλλεια γεύματα: Άσπρη μελιτζάνα, Κάππαρη, Καρδαμίδες (ένα εξαίσιο χορταρικό), Σαντορινιά ντοματάκια κατακκόκινα και μοσχομυριστά, Φάβα, Φιστίκια (ναι φιστίκια από το αγρόκτημα του Γιάννη Νομικού με δική τους γεύση, σαντορινιά), αν είστε τυχεροί θα βρείτε και το Χλωρό τυρί από κατσικίσιο τυρί με υπέροχη κρεμώδη υφή (συνήθως παράγεται για οικιακή χρήση των ντόπιων) και φυσικά φρεσκότατα Αιγαιοπελαγίτικα ψάρια.

Να πώ τώρα και για κάποια εστιατόρια? Δεν νομίζω γιατί μπορεί να ξεχάσω κάποια και δεν θα το ήθελα. Θα σας πώ όμως να επισκεφθείτε το Αμμούδι για φαγητό, για πανδαισία γεύσεων και αισθήσεων από το περιβάλλον, θα σας πώ επίσης να σταθείτε σε κάποια εστιατόρια στο Ημεροβίγλι, το μαγευτικό, μοναδικό, άσπιλο, αγιάτρευτα ερωτεύσημο σημείο του νησιού, ακριβώς απέναντι από το ηφαίστειο, όπου ανάλογα την διάθεσή σας και τις γευστικές σας προτιμήσεις θα βρείτε τα κατάλληλα εστιατόρια. Εννοείται πώς θα πάτε και στην φημισμένη για το ηλιοβασίλεμά της Οία και θα χαθείτε στα στενά γραφικά πολυχρωματικά σοκάκια της, όπου και εκεί σας περιμένουν άπειρες επιλογές (μόνο να επισκεφθείτε την Οία ή πριν το ηλιοβασίλεμα ή να καθίσετε κάπου για φαγητό ή ποτό πριν ο ήλιος κρύψει ακόμη και την τελευταία χρυσοκόκκινη ακτίνα του στην θάλασσα, διαφορετικά σε περιόδους αιχμής θα ταλαιπωρηθείτε κάπως). Τα Φυρά επίσης σας περιμένουν με πάμπολλα εστιατόρια, bar, café, all day bars restaurant και το Ακρωτήρι για ουζάκια και αναχωρήσεις με καίκια για διπλανές παραλίες και για το ηφαίστειο.

Θα μου πείτε ωραία τα λές αλλά μιλάς για Κυκλάδες και δεν μας έχεις αναφέρει ούτε μια παραλία. Σας το φυλάω για έκπληξη θα σας απαντήσω.

Πάμε λοιπόν. Σε αντίθεση με όσα λένε, ότι στο νησί δεν υπάρχουν ωραίες παραλίες ή και καθόλου παραλίες, εγώ θα σας προτείνω τουλάχιστον 6. Κόκκινη Παραλία, Μονόλιθος, Περίβολος (Αγ.Γεώργιος), Περίσσα, Καμάρι, Εξω Γυαλός και αφήνω τελευταία την αγαπημένη μου. Ερως ή Theros ή Βλυχάδα ΜΟΝΑΔΙΚΗ !!! Εχετε δεί κινούμενα σχέδια Flint Stones? Περπατώντας ανάμεσα σε τεράστιους αμμόλοφους, σμιλευμένους από τους καιρούς, ανοιχτόχρωμους χρυσομπέζ, περίπου 1μιση χιλιόμετρο, εκεί που περιμένεις να δείς την Wilma και τον Fred να σε υποδέχονται στον επόμενο αμμόλοφο, βρίσκεσαι σε ένα εξαίσιο, μοναδικό στο είδος του bar το Theros Wave Bar, και ακριβώς από κάτω σε μια μικρή παραλία (μαύρη μέν) υπέροχη δε, σε ένα περιβάλλον άλλης εποχής και μενταλιτέ.

Με ένα ποτήρι Σαντορίνη Κουτσογιαννόπουλου 2012, καθισμένη αναπαυτικά στο μπαλκόνι του υπόσκαφου studio που είχα επιλέξει στο ξενοδοχείο Pegasus Suites στο Ημεροβίγλι, ατενίζοντας το ηφαίστειο την ώρα της δύσης και ακούγοντας κλασική μουσική, αποχαιρετώ το καλοκαίρι για εφέτος με την υπόσχεση να επιστρέφω πάντα στον ίσως πιο ερωτικό, οινικό και γαστρονομικό προορισμό του Αιγαίου.


Αλίκη Δανάλη

Μοιραστείτε το άρθρο: