Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Αγοράζοντας κρασί στις γιορτές ...σε 3 εικόνες

Αγοράζοντας κρασί στις γιορτές ...σε 3 εικόνες

Εικόνα πρώτη:

Η μικρή στο πίσω κάθισμα κλαίει ασταμάτητα... Ψάχνω για parking... τίποτα! Κορναρίσματα, μούντζες... χαμός! Το parking του καταστήματος "πλήρες". Φεύγω για τρία στενά παρακάτω. Στην τρίτη βόλτα και σε 10 λεπτά, είμαι τυχερός: Παρκάρω!...
Με τη μικρή αγκαλιά, στο ψιλόβροχο, το κλάμα πάει σύννεφο! Η γυναίκα μου μπροστά, τρέχει για καρότσι. Καθόμαστε στην ουρά, φοράμε τις μάσκες, η μικρή δυσανασχετεί, μπροστά μας πάνω από 50 άτομα, κάποιοι με μάσκες, κάποιοι με την μάσκα... φουλάρι! Σε 20 λεπτά έρχεται επιτέλους η σειρά μας! Μπαίνουμε μέσα... Κόσμος παντού, θόρυβος.  "Ψάξε εσύ για το κρασί σου" μου φωνάζει η γυναίκα μου, φεύγοντας με το καρότσι για τα υπόλοιπα ψώνια. Ψάχνω για υπάλληλο... πουθενά! Η μικρή κλαίει ασταμάτητα στην αγκαλιά μου. Παίρνω σβάρνα του διαδρόμους,  πατείς με πατώ σε, γιορτές βλέπεις! Που διάολο έχουν τα κρασιά; Κρασιά εδώ, κρασιά εκεί.... μετά από αρκετή αναζήτηση τα βρίσκω επιτέλους!

Πως μου το είπαν; Δαλαφίγκος ερυθρό; Που να είναι; Δεκάδες κρασιά στα ράφια, με βάθος 3 φιαλών, ανάκατα, που να το βρω τώρα!

Ψάχνω για υπάλληλο.. ΝΑΙ, νάτος, τον βρήκα... Τον ρωτάω για το κρασί... "Τι είναι αυτό", με ρωτάει αυτός. Κατάλαβα, δεν έχει ιδέα... συνεχίζω το ψάξιμο. Η μικρή κλαίει δυνατότερα: "Θέλω τη μαμάαααα"... Το βρήκα, νάτο! 1 φιάλη Δαλαφίγκος ερυθρό... Πάω να το πάρω και... μια ευτραφής κυρία το αρπάζει... Έχασα... Με κοιτάζει με βλέμμα θριάμβου, καθώς το βάζει στο καρότσι... "Πολύ καλό" μου λέει ειρωνικά. Τσαντίζομαι: "Και εσείς που το ξέρετε;" τη ρωτάω, ειρωνικά και εγώ. "Μα ...το λέει το House of Wine!" μου απαντά θριαμβευτικά, κραδαίνοντας το κατακαίνουργο iPhoneX με τη ζελατίνα ακόμα στην οθόνη!... Δεν κατάλαβα... το λέει ποιός, που... στο τηλέφωνο;;

Ωραία! Τι να διαλέξω τώρα; Σειρά οι φιάλες στα ράφια, σειρά και ο κόσμος μπροστά τους, αλλά πληροφορία... μηδέν! Τι ταιριάζει με το αρνάκι στο φούρνο; Αμηχανία... κάποιο κόκκινο, σίγουρα, αλλά ποιό; "Ελάτε κύριε, αποφασίστε! Να δούμε και εμείς τα κρασιά, επιτέλους!" ακούω μια φωνή πίσω μου... Παίρνω δύο Χιλιανά κόκκινα στην τύχη. Δε βαριέσαι, να τελειώνουμε, τι Λωζάννη, τι Κοζάνη.

Ξεκινάω για το ταμείο, ψάχνω για τη γυναίκα μου. Τη βλέπω έξω, να βάζει τα ψώνια στις σακούλες... Γαμώτο, πλήρωσε... πρέπει να κάτσω και εγώ στην ουρά τώρα. Και όταν λέμε ουρά...γιορτινή, τεράστια. Πιάνω θέση και περιμένω. Η μικρή κλαίει... Μπροστά μου ένας κύριος που έχει σηκώσει το κατάστημα! Θα κάνει καμιά ώρα να πληρώσει! Πότε θα έρθει η σειρά μου; Περιμένω... περιμένω, η γυναίκα μου ανυπομονεί, μου κάνει νόημα, φωνάζει: "Εσύ και το κρασί σου, επιτέλους! Θα τελειώσεις κάποια στιγμή;" Έχω ιδρώσει, η μικρή δεν σταμάτησε το κλάμα ούτε στιγμή, και η "εορταστική μουσική" με εκνευρίζει και αυτή! Μάλλον έχω γίνει παράξενος πιά...

Τελικά, με την γυναίκα μου να μου κάνει νοήματα ...απελπισίας, παρατάω τα κρασιά και φεύγω. Μέχρι το αυτοκίνητο, γινόμαστε μούσκεμα. Και εκεί, διπλοπαρκαρισμένο ένα smartάκι μου κόβει την έξοδο! Έλεος!!!

Εικόνα δεύτερη:

11:30 το βράδυ... Τζάκι αναμμένο, ξάπλα στον καναπέ, παντόφλες, ρόμπα και ...άνεση! Τα παιδιά έχουν πάει για ύπνο από τις 9:30. Επιτέλους... ηρεμία... Με το καινούργιο ipad στο χέρι, δώρο της γυναίκας μου για τις γιορτές. Σερφάρω, ακούγοντας και βλέποντας που και που ταυτόχρονα το "Dancing with the stars" στην τηλεόραση.

Σκέφτομαι την αυριανή ημέρα... πάλι "εκστρατεία", πάλι αγώνας για 2 φιάλες κρασί... Ή μάλλον, πως το είπε η κυρία; House of Wine... Πληκτρολογώ στο Google "house of wine"... enter και ...κατεβατά το House of Wine! Πως δεν το ήξερα μέχρι τώρα; Επιλέγω "Κεντρική Σελίδα - House of Wine - e-κάβα σου"... και νάτο! Εκατοντάδες κρασιά... προσφορές, κρασιά του μήνα, προτάσεις...

Εγώ όμως θέλω κρασί για το αρνάκι στο φούρνο!

Αριστερά βλέπω τις επιλογές... "κατηγορία", "παραγωγός", "Χώρα προέλευσης", "Χρώμα".. 10 επιλογές! "Ταιριάζει με", αυτό είναι! Επιλέγω "κρέας", "αρνίσιο", "ψητό" "φούρνου" και ...νάτα! 93 κρασιά ταιριάζουν με την επιλογή μου!
Ναι, αλλά δεν θέλω να πληρώσω πάνω από 10 Ευρώ τη φιάλη... επιλέγω τιμή, από 5-10 Ευρώ και ...νάτα πάλι! Περιορίζονται στα 16... Πηγαίνω στο πρώτο, διαβάζω χαρακτηριστικά, περιγραφές του House of Wine, αξιολογήσεις τρίτων, απόψεις πελατών... το ίδιο και στα υπόλοιπα! Καλά... αυτό είναι θησαυρός!!! Και από τον καναπέ μου!! Ούτε αυτοκίνητο, ούτε παρκάρισμα, ούτε σπρωξίδι...

Επιλέγω 4 φιάλες - τελικά βρήκα καλύτερα κρασιά από του Δαλαφίγκου το ερυθρό, και φθηνότερα-, κάνω την παραγγελία εύκολα, συμπληρώνω τα στοιχεία μου, δίνω και το κινητό μου, πληρώνω με πιστωτική... και σε δόσεις τριμήνου παρακαλώ! Αυτό ήταν.... Εύκολα, απλά, γρήγορα...

Αλλά δεν φεύγω... επιτέλους να και κάπου που μπορώ να μάθω σχετικά με το κρασί! "Σχετικά με το κρασί..." Καταπληκτικό... εγκυκλοπαίδεια! Και μπύρες πάνω από 100... και όλα τα ποτά!

"Γιώργο, θα έρθεις επιτέλους στο κρεβάτι;"... Κοιτάζω το ρολόι μου: 12:20! Παρασύρθηκα, αλλά ... επιτέλους βρήκα από που θα παραγγέλλω τα κρασιά μου! Κλείνω το laptop...

Καληνύχτα House of Wine... Αύριο θα έχω τα κρασιά στην πόρτα μου! Για να δούμε…

Εικόνα τρίτη:

Πρωί... είμαι στο γραφείο... Στις 10:00 χτυπάει το κινητό. "Καλημέρα σας... τηλεφωνώ από το τμήμα παραδόσεων του House of Wine. Τι ώρα σας βολεύει να σας παραδώσουμε τα κρασιά σας; Δώστε μα ένα δίωρο, παρακαλώ.."

Δίωρο μόνο; Μπράβο! "Μεταξύ 12 και 2, είναι δυνατόν;" "Ασφαλώς", μου απαντά... "Καλημέρα σας και πάλι"... Χμ... ιδέα! "Ενα λεπτό" λέω στην κυρία στο τηλέφωνο. "Μπορούμε να κάνουμε και εταιρικά δώρα από εσάς;" "Ασφαλώς" μου απαντά "Μπορείτε να τα δείτε στο Site μας, είτε τις έτοιμες προτάσεις μας είτε να επιλέξετε εσείς περιεχομενο και συσκευασία, και να παραγγείλλετε από το Internet ή τηλεφωνικά. ¨Ότι σας είναι εύκολο"...

Μπαίνω στο House of Wine, κοιτάζω τα δώρα και ... σε 10 λεπτά χτυπάω την πόρτα του Γενικού Διευθυντή μας. "Κώστα, νομίζω ότι χτυπήσαμε φλέβα..." του λέω.

Τα κρασιά μου έφτασαν στη 1:00. Σε ειδικό αντικραδασμικό κουτί, άψογα συσκευασμένα...

Μοιραστείτε το άρθρο: