Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Stout vs Porter

Από τη Χ. Κυριακοπούλου 



Χθες στη βραδινή μου έξοδο σκεφτόμουνα πια μπύρα να διαλέξω και ο bartender με ρώτησε αν θέλω μια stout . Αμέσως σκέφτηκα ότι μια μαύρη μπύρα θα ήταν πραγματικά ότι έπρεπε για μια χειμωνιάτικη βραδιά. Επέστρεψε και μου είπε ότι δεν έχει δυστυχώς stout αλλά porter.

Αλήθεια έχετε βρεθεί ποτέ στο δίλλημα ποια από τις δυο θα διαλέξετε; Ή έχετε αναρωτηθεί ποια είναι ή ποιες είναι οι διαφορές σε αυτές τις δυο σκουρόχρωμες μπύρες; Ευκαιρία να το κάνουμε παρέα.

Ξεκινάμε λοιπόν από την αρχή που είναι η ιστορία τους και η εμφάνιση τους στην παραγωγή. Η ιστορική τους πορεία είναι κοινή και μας τοποθετεί στον 18 αιώνα στις γνωστές pub του Λονδίνου την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και της ανάπτυξης της βαρελίσιας μπύρας. Τότε η κατανάλωση ήταν στο ανήρ της και τα ποτήρια στις pub γέμιζαν συνέχεια. Η απόλαυση μάλιστα οδήγησε στους πειραματισμούς μέσα στις ίδιες τις μπυραρίες. Ένας από αυτούς ήταν ή ανάμειξη νεότερων pale ale με παλαιωμένες πιο σκούρες ale. Από το συγκεκριμένο πάντρεμα γεννήθηκε η porter. To όνομα προήλθε από τους τοπικούς εργάτες του δρόμου (που ονομάζονται porters) γιατί λάτρεψαν αυτή την ανάμειξη, συνέβαλαν στη δημιουργία και στην κατανάλωση. Οι ζυθοποιίες φυσικά πρόσεξαν το ενδιαφέρον του κόσμου για αυτό το τύπο των μπυρών που ερασιτεχνικά γινόντουσαν στα μπαρ και ασχολήθηκαν για να παράγουν τέτοιους αντίστοιχους τύπους. Πράγματι τότε προέκυψαν πολλές προτάσεις και συνταγές όσο αφορά την ένταση του χρώματος ,των αρωμάτων και του σώματος. Για να τις ξεχωρίζουν λοιπόν ονόμασαν τις πιο δυνατές stout.

Αυτός ήταν ο πρώτος διαχωρισμός τους για να φτάσουμε στη σύγχρονη εποχή και στο σήμερα που τα όρια μεταξύ τους είναι πιο συγκεκριμένα και πιο ξεκαθαρισμένα. Οι Stout προέρχονται από καβουρδισμένο κριθάρι που ξηραίνεται σ ε πολύ υψηλές θερμοκρασίες έχουν βαθύ μαύρο χρώμα, είναι ξηρές και πικρές. Τα κύρια αρώματα τους είναι η μαύρη σοκολάτα, ο καφές, τα φιστίκια και το φιστικοβούτυρο. Η ένταση των αρωμάτων τους είναι υψηλή όπως και το σώμα τους ενώ ο αφρός είναι πλούσιος και κρεμώδης. Οι Porter από την άλλη κυμαίνονται σε μια χρωματική παλέτα όπου κυριαρχεί το βαθύ χάλκινο και το σκούρο καφέ. Για την δημιουργία τους χρησιμοποιούνται βύνες κυρίως οι crystal και οι black. Έχουν μεσαία ένταση αρωμάτων και σώματος με πιο διακριτά τα μαύρα φρούτα , την καραμέλα και την σταφίδα. Χαρακτηριστικό τους επίσης είναι η καλή ισορροπία ανάμεσα στην γλυκύτητα της βύνης και της πικράδας του λυκίσκου. Επομένως είναι πιο γλυκές από τις stout στη μύτη και στη γεύση.

Θα τελειώσω με το μεγάλο τους κοινό: είναι ιδανικές για αυτή την περίοδο του χρόνου! Ξεκινήστε λοιπόν να τις δοκιμάζετε για να εντοπίσετε και εσείς τις διαφορές!!


Μοιραστείτε το άρθρο: