Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Σκούρα τα πράγματα...

Σκούρα τα πράγματα... Από τον Γ. Μιχαήλο


 Άγιος Χρόνος-Καλή Ρίζα= 1-0… Τουλάχιστον σε ότι αφορά το χρώμα τους.

Και άλλη μία ιστορία που έρχεται να επιβεβαιώσει στο μυαλό μου ότι οι καταναλωτές συνδέουν σχεδόν αυτόματα στο μυαλό τους το βαθύ χρώμα ενός κόκκινου κρασιού με καλύτερη ποιότητα.

Παρασκευή βράδυ λοιπόν και ένα από τα αγαπημένα μου Ξινόμαυρα απορρίφθηκε με το που σερβιρίστηκε στο ποτήρι λόγω ελαφριάς χρωματικής έντασης… Σε αυτές τις περιπτώσεις φυσικά πάω πάντα με τα ‘νερά’ του πελάτη. Απόσυρση του κρασιού και στη θέση της Καλής Ρίζας ένας αδιαπέραστος σε χρώμα Άγιος Χρόνος που αγγίζει σε χρώμα τα όρια του μαύρου. Το πολύ ενδιαφέρον μάλιστα με το συγκεκριμένο κρασί είναι το χαρμάνι του. Το 92% αποτελείται από Syrah, μία ερυθρή ποικιλία η οποία δίνει κρασιά που χαρακτηρίζονται από βαθύ χρώμα, με το υπόλοιπο 8% που απομένει να συμπληρώνεται από το Viognier που είναι λευκό σταφύλι!! Όσοι σπεύσατε να σκεφτείτε ότι το Viognier θα έχει ως αποτέλεσμα να αραιώσει λιγάκι το χρώμα του κρασιού, κάνετε λάθος. Η προσθήκη σε τέτοια μικρά ποσοστά Viognier βοηθάει πέρα από την αύξηση της αρωματικής πολυπλοκότητας του κρασιού και στην σταθεροποίηση του χρώματος του Άγιου Χρόνου…
Όπως και πολλά άλλα χαρακτηριστικά του κρασιού το χρώμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο για λάθος ερμηνείες από την πλευρά αυτού που το δοκιμάζει. Σίγουρα από το χρώμα μπορούμε να αντλήσουμε κάποιες πληροφορίες, σε αρκετές περιπτώσεις θα έλεγα απλά ενδείξεις, γύρω από το κρασί, όπως την πιθανή ηλικία του, τον χρόνο εκχύλισης, την παρουσία ή απουσία σφαλμάτων κ.α. Ένα λευκό για παράδειγμα με χρώμα το οποίο σχεδόν τείνει προς το καφέ πιθανότητα να έχει υποστεί οξείδωση, ένα γεγονός που θα επιβεβαιωθεί ή όχι, οσφρητικά και γευστικά.

Μπορεί επίσης ένα πολύ απαλό χρώμα σε ορισμένες περιπτώσεις να αποτελεί μία ένδειξη ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό SO2 έχει προστεθεί και έχει ‘αφαιρέσει’ μέρος από το φυσικό χρώμα του κρασιού. Ωστόσο ένα πράγμα το οποίο πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι κάποιες ποικιλίες δίνουν από τη φύση τους κρασιά με περισσότερο χρώμα από κάποιες άλλες, όπως το Cabernet Sauvignon και το Syrah. Και πράγματι αν συναντήσω ένα Cabernet Sauvignon με απαλό χρώμα αυτό είναι κάτι που θα με προβληματίσει.

Από την άλλη πλευρά της κλίμακας, αν συναντήσω ένα Pinot Noir με σχεδόν αδιαπέραστο βαθύ χρώμα και αυτό είναι κάτι που θα με προβληματίσει, γιατί το Pinot Noir είναι μία ποικιλία που δεν φημίζεται για την ένταση του χρώματος που διαθέτει.

Είναι λοιπόν το ελαφρύ ή μέτριας έντασης χρώμα της Καλής Ρίζας ένδειξη κατώτερης ποιότητας του κρασιού; Είναι τα κρασιά με βαθύ χρώμα απαραίτητα και πιο συμπυκνωμένα και πολύπλοκα;

Σε ανάλογα ερωτήματα πάντα φέρνω στο μυαλό μου τις καλύτερες grand cru Βουργουνδίες και τα σπουδαία Ιταλικά Barolos και Barbarescos. Κρασιά τα οποία διαθέτουν εντυπωσιακά επίπεδα γευστικής και αρωματικής έντασης και συμπύκνωσης, με ένα όμως σχεδόν πάντα ελαφρύ σε ένταση χρώμα… Στην ίδια κατηγορία παίζουν αρκετά Sangiovese κορυφαίας ποιότητας, Ισπανικές Rioja και φυσικά το δικό μας Ξινόμαυρο το οποίο ‘ζορίζεται’ πολύ να δώσει χρώμα στα κρασιά που παράγει.

Είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι οι περισσότεροι καταναλωτές μεροληπτούν υπέρ των σκούρων κρασιών ακόμα και όταν αυτό δεν είναι αναγκαστικά θετικό προσόν για ένα κρασί. Έχοντας όμως αναφέρει όλα τα προηγούμενα εξακολουθείτε να πιστεύετε οι περισσότεροι ότι ένα σκούρο κρασί θα είναι και καλύτερο ποιοτικά…

Πολύ θα με ενδιέφερε να ήξερα τη γνώμη σας.


Καλή εβδομάδα


Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

Μοιραστείτε το άρθρο: