Η άλλη όψη του Μοσχοφίλερου

Η άλλη όψη του ΜοσχοφίλερουΑπό τον Γ. Μιχαήλο


Δε χρειάζεται και πολύ για να καταλάβει κάποιος ότι ο Γιάννης Τσέλεπος είναι ένας σημαντικός παραγωγός. Αρκεί η δοκιμή του Κοκκινόμυλου για να πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο ότι μιλάμε για μια εξαιρετική έκφραση της ποικιλίας Merlot. ‘Όχι ότι το στιβαρό και έντονο Cabernet του που φέρει το όνομα Αυλοτόπι με τη μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης υστερεί, ή η πικάντικη και ελκυστική αρωματικά Μελισσόπετρα από την ποικιλία γλωσσοδέτη Gewurztraminer δεν ξετρελαίνει μυημένους και αμύητους όταν τη δοκιμάσουν με το χαρακτήρα της.

Ωστόσο νομίζω πως το πρώτο πράγμα που φέρνει κανείς στο μυαλό του όταν αναφέρεται στο όνομα του παραγωγού είναι η Μαντινεία. Ο Τσέλεπος μαζί με τον Σπυρόπουλο ήταν οι δυο άνθρωποι που έβαλαν τη περιοχή στον χάρτη τη δεκαετία του 80, ως κέντρο παραγωγής οίνων πολύ υψηλής ποιότητας από το αγαπημένο σε πολύ κόσμο Μοσχοφίλερο.

Η κλασική του Μαντινεία αποτελεί μια τυπική έκφραση της ποικιλίας και ότι πιο κοντά έχει η Ελλάδα στο cool-climate στυλ κρασιών. Εκεί στο οροπέδιο της περιοχής σε υψόμετρο πάνω από τα 600m από την επιφάνεια της θάλασσας το ερυθρωπό Μοσχοφίλερο δε καταφέρνει απλά να αναπτύξει πλήρως την αρωματική του παλέτα που θυμίζει εσπεριδοειδή, λεμονοανθούς και γλυκό τριαντάφυλλο. Καταφέρνει ταυτόχρονα να διατηρεί οξύτητα που «δαγκώνει», με σχετικά χαμηλά επίπεδα αλκοόλης που συνήθως δε ξεπερνούν το 12.5% αλκοόλ και δίνουν στο κρασί μια πραγματικά ελαφριά διάσταση.

Και εντάξει μπορεί οι φανατικοί του Ασύρτικου ή όσοι έχετε στο μυαλό σας συνδέσει το Μοσχοφίλερο με κάτι απλό και καθημερινό να ανασηκώνεται το φρύδι σας, ωστόσο ένα πράγμα έχω να δηλώσω. Είναι άλλο πράγμα η απλότητα και άλλο η απλοϊκότητα. Και σε καμιά περίπτωση το Μοσχοφίλερο δε δίνει απλοϊκά κρασιά. Μια δεύτερη σκέψη έχει να κάνει με το γεγονός ότι η τάση παγκοσμίως είναι για κρασιά με χαμηλότερα επίπεδα αλκοόλης τα οποία πίνονται ιδιαίτερα ευχάριστα. Εύκολα εσείς και η παρέα σας θα βάλετε κάτω μια Μαντινεία και θα την καταναλώσετε πριν καν προλάβετε να το πάρετε είδηση. Για μένα από μόνο του αυτό το γεγονός κάνει τα κρασιά της περιοχής συναρπαστικά.

Υπάρχει όμως και ένα διαφορετικό στυλ Μοσχοφίλερου που ανυπομονώ να βάλουμε στη λίστα μας για να το δοκιμάσετε. Μιλάω για το Blanc de Gris του παραγωγού μια πραγματικά διαφορετική προσέγγιση της ποικιλίας στην οποία το πρώτο πράγμα που «σοκάρει» είναι το χρώμα… Εκεί που περιμένεις ένα λευκό-κατά τα συνήθη-κρασί, η περίπου 8ώρη επαφή με τις φλούδες δίνει ένα πολύ απαλό ροζέ χρώμα από όπου πηγάζει και το όνομα του. Το κρασί επιδεικνύει μια ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην ανθική πλευρά των αρωμάτων και στα αρώματα ζυμών που η επαφή με τις οινολάσπες προσδίδουν. Η τρίμηνη χρήση δρυός χαρίζει περισσότερο όγκο στο στόμα και σε καμιά περίπτωση δε καλύπτει ούτε στο ελάχιστο την ποικιλιακή έκφραση. Έχω την αίσθηση πως μια τέτοια προσέγγιση βαρελιού σε μια ποικιλία που δε αγαπάει το βαρέλι μπορεί να πείσει τους πάντες για το αντίθετο.

Μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα θα έχουμε την έλευση του κρασιού στα ηλεκτρονικά μας ράφια… Για όσους από εσάς αγαπάτε το Μοσχοφίλερο νομίζω πως το Blanc de Gris θα σας δώσει μια διαφορετική οπτική για την ποικιλία. Από τη νέα σοδειά μάλιστα πήρε το αυτί μου πως θα γίνει ένα rebranding με αλλαγή στο όνομα και την ετικέτα… Δεν ακούγεται κακή ιδέα ειδικά για όσους από εμάς τα γαλλικά μας είναι σε εμβρυικό επίπεδο και δε αισθανόμαστε άνετα με το όνομα Blanc de Gris.


Στην υγειά σας και καλή εβδομάδα



Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant


 

Μοιραστείτε το άρθρο: