Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Ανακαλύπτουμε την Ήπειρο!

Ανακαλύπτουμε την Ήπειρο!
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Η Ήπειρος είναι μια ιδιαίτερη και ‘χαμηλών τόνων’ οινοπαραγωγική περιοχή. Αν και παράγονται αξιόλογα κρασιά και διαθέτει μία Ονομασία Προέλευσης, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στο οινόφιλο κοινό.

Σε αναλογία με την έκταση της διαθέτει τους λιγότερους παραγωγούς από κάθε άλλη περιοχή στην χώρα. Γεγονός βέβαια που δικαιολογείται από τις ‘οριακές’ κλιματικές συνθήκες, καθώς πρόκειται για μία πολύ ορεινή και ψυχρή περιοχή, όπου η αμπελοκαλλιέργεια είναι ιδιαίτερα δύσκολη και επίπονη. Οι περισσότεροι αμπελώνες βρίσκονται στον νομό Ιωαννίνων και συγκεκριμένα στη Ζίτσα και το Μέτσοβο, σε υψόμετρο που μπορεί να φτάσει και τα 1100 μέτρα. Στις περιοχές της Άρτας και της Πρέβεζας δεν παρουσιάζεται κάποιο ενδιαφέρον καθώς δραστηριοποιούνται μικροί παραγωγοί που φτιάχνουν κρασί για προσωπική τους κατανάλωση ή διατίθεται σε χύμα μορφή.

Σε αντίθεση με άλλες περιοχές η Ήπειρος διαθέτει μικρό αριθμό τοπικών ποικιλιών. Η πιο πολυφυτεμένη είναι η λευκή Ντεμπίνα που δίνει τα λευκά κρασιά ΠΟΠ Ζίτσα, τα οποία μπορεί να είναι ξηρά ή ξηρά, ημίξηρα και ημίγλυκα αφρώδη. Η Ντεμπίνα είναι μια ποικιλία που δεν περιμένουμε να δώσει πληθωρικά και με έντονο χαρακτήρα κρασιά όπως το Ασύρτικο για παράδειγμα. Δίνει όμως νόστιμα, ευχάριστα και ελαφριά κρασιά, με χαμηλό αλκοόλ, φρεσκάδα και φρουτώδη αρώματα που θυμίζουν μήλο, αχλάδι και εσπεριδοειδή. Δοκιμάστε το Primus Ζίτσα Γκλίναβος, που κατά την γνώμη μου είναι το καλύτερο δείγμα της ποικιλίας, για να την γνωρίσετε.

Λόγω του χαμηλού αλκοόλ και της υψηλής οξύτητας, η Ντεμπίνα αξιοποιείται για την παραγωγή αφρωδών οίνων. Χρησιμοποιούνται συνήθως η παραδοσιακή μέθοδος (η μέθοδος που παράγονται οι Σαμπάνιες) και η μέθοδος της δεξαμενής (τα Prosecco, για παράδειγμα, παράγονται με αυτή την μέθοδο). Πολλές φορές τα αφρώδη κρασιά περιέχουν κάποιο μικρό ποσοστό αζύμωτων σακχάρων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αφρώδους κρασιού από την Ζίτσα είναι το Ντεμπίνα ημιαφρώδης, του Γκλίναβου. Ο σπουδαιότερος παραγωγός της Ζίτσας είναι το Οινοποιείο Γκλίναβος, ενώ ο τοπικός συνεταιρισμός Ζοίνος έχει συνεχώς ανοδική πορεία.

Οι δύο τοπικές ποικιλίες που βρίσκουμε τόσο στην Ζίτσα όσο και στο Μέτσοβο, είναι το Μπεκάρι και το Βλάχικο, με το Βλάχικο να κερδίζει συνεχώς έδαφος και να ξεχωρίζει, καθώς φαίνεται ότι έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες. Πρόκειται για ποικιλία με ευχάριστα αρώματα σκούρων φρούτων και γης, μέτριο σώμα, τανίνες και αλκοόλ και σχετικά υψηλή οξύτητα. Μια δοκιμή των Βλάχικο Γκλίναβου και Rossiu di Munte Βλάχικο θα σας πείσει για τις δυνατότητες της ποικιλίας. Το Μπεκάρι εμφανίζει συνήθως πιο γεμάτο σώμα και υψηλότερο επίπεδο τανινών αλλά υστερεί σε αρωματικό δυναμικό, έτσι συνήθως αναμιγνύεται με το Βλάχικο ή άλλες ερυθρές ποικιλίες (Κόκκινο Βελούδο Γκλίναβου, Δρυάδες Γκλίναβου).

Εκτός από την Ζίτσα, η άλλη σημαντική περιοχή της Ηπείρου είναι το Μέτσοβο του οποίου η οινική ιστορία συνδέεται άμεσα με το Κτήμα Αβέρωφ, καθώς είναι το μοναδικό οινοποιείο της περιοχής και ένα από τα πιο ιστορικά της χώρας. Το 1950 ο Ευάγγελος Αβέρωφ φύτεψε τα πρώτα κλήματα της ποικιλίας Cabernet Sauvignon στην Ελλάδα, στις απόκρημνες πλαγιές της Πίνδου δημιουργώντας έναν από τους πιο φημισμένους και πιο ορεινούς αμπελώνες της Ελλάδας. Το κόκκινο κρασί Κατώγι Αβέρωφ ερυθρός που παράχθηκε από αυτούς του αμπελώνες, έγινε γρήγορα γνωστό σε όλη τη χώρα, αποτελώντας το πρώτο εμφιαλωμένο κρασί που έγινε μόδα. Από τον αμπελώνα με αυτά τα πρώτα κλίματα παράγεται τώρα το Rossiu di Munte Γινιέτς.

Οι άλλες ποικιλίες που συναντάμε στην ευρύτερη περιοχή του Μετσόβου καθώς και στην Ζίτσα είναι ποικιλίες που ευδοκιμούν σε ψυχρά κλίματα. Οι κυριότερες είναι οι ερυθρές Pinot Noir (Rossiu di Munte Pinot Noir), Merlot και Syrah (Rossiu di Munte - Syrah & Traminer) οι οποίες οινοποιούνται μόνες τους ή σε χαρμάνια (Κτήμα Αβέρωφ ερυθρός, Φλογερό) και οι λευκές Traminer (Traminer Κατώγι Στροφιλιά), Sauvignon Blanc και Chardonnay.

Το Traminer είναι η ‘αγαπημένη’ ποικιλία των αρκούδων! Οι αρκούδες είναι η μεγαλύτερη απειλή που μπορούν να αντιμετωπίσουν οι αμπελουργοί της περιοχής, καθώς ο τρύγος του Traminer είναι όψιμος και τους αρέσει να τρώνε τα σταφύλια από τα κλίματα. Υπάρχουν χρονιές που οι αρκούδες έχουν ‘καταναλώσει’ το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του Traminer!


Στην υγειά σας!


Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

 

Μοιραστείτε το άρθρο: