Οι ‘ερυθροί’ θησαυροί της Κρήτης

Οι ‘ερυθροί’ θησαυροί της Κρήτης
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Η Κρήτη είναι από τις πιο ανερχόμενες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδος, με έντονη κινητικότητα την τελευταία πενταετία και ξεκάθαρη στροφή προς την παραγωγή κρασιών υψηλής ποιότητας, αφήνοντας πίσω την κακή εικόνα μαζικής παραγωγής μέτριου προς κακού χύμα κρασιού, που ίσχυε στο παρελθόν. Μπορεί το κλίμα να είναι αρκετά ζεστό και ίσως το πιο ζεστό σε όλη την χώρα, ωστόσο η τοπογραφία του νησιού με τα ψηλά βουνά, σε όλη την έκταση, επιτρέπει στους παραγωγούς την καλλιέργεια των αμπελιών στις πλαγιές των βουνών και για την παραγωγή εξαιρετικών κρασιών.

Οι παραγωγοί ενωμένοι, κάτω από την ομπρέλα των Wines Of Crete, δημιουργούν ένα ισχυρό όνομα, που ‘ταξιδεύει’ το νησί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο! Σε αυτή την προσπάθεια ο Κρητικός αμπελώνας έχει ένα ‘ισχυρό χαρτί’. Τις αμέτρητες γηγενείς ποικιλίες, λευκές και ερυθρές! Σε αυτό το κείμενο, θα αφήσουμε για λίγο την Βηλάνα, το Βιδιανό, το Θραψαθήρι, το Δαφνί και τις άλλες λευκές ποικιλίες του νησιού και θα μιλήσουμε για τα ερυθρά κρασιά του νησιού, για το Μαντηλάρι, το Λιάτικο, το Κοτσιφάλι, το Ρωμείκο αλλά και για τις διεθνείς ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Κρήτη.

Η πιο διαδεδομένη ερυθρή ποικιλία είναι το Κοτσιφάλι, με το μεγαλύτερο μέρος των αμπελώνων να βρίσκονται στην περιοχή του Ηρακλείου. Πρόκειται για ποικιλία με απαλό χρώμα, μέτρια επίπεδα οξύτητας και τανινών, υψηλό αλκοόλ και αρώματα δαμάσκηνου, κερασιού και βοτάνων. Παλαιότερα τα μονοποικιλιακά κρασιά από Κοτσιφάλι ήταν σπάνια. Τώρα αρχίζουν να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνιση τους με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κοτσιφάλι Λυραράκη. Ενδείκνυται για ‘χαρμάνιασμα’ καθώς δένει όμορφα με τανικές και βαθύχρωμες ποικιλίες, τα δύο χαρακτηριστικά που του ‘λείπουν’.

Το Μανδηλάρι (Μανδηλαριά στην υπόλοιπη Ελλάδα) είναι η πιο ‘δυναμική’ ποικιλία της Κρήτης, με ωραία αγριάδα που χρειάζεται τιθάσευση! Τα κρασιά από Μαντηλάρι έχουν πολύ βαθύ χρώμα, υψηλή οξύτητα και υψηλό επίπεδο τανινών. Το αλκοόλ και η αρωματική ένταση (που θυμίζει μαύρα φρούτα και βότανα) βρίσκονται σε μέτρια επίπεδα, γι’ αυτό συχνά αναμιγνύεται με ποικιλίες που μπορούν να το μαλακώσουν και να του χαρίσουν πιο έντονα αρώματα και γεύσεις. Το Μαντηλάρι Πλακούρα Λυραράκη, βέβαια καταρρίπτει την θεωρία, δίνοντας μόνο του ένα ολοκληρωμένο κρασί που δεν υστερεί σε αρωματική ένταση, αποδεικνύοντας ότι αν η ποικιλία ‘δουλευτεί’ σωστά έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες.

Αν παρατηρήσετε τις περιγραφές των δύο ποικιλιών, θα δείτε ότι σε ότι υστερεί η μία, το έχει η άλλη και το αντίστροφο! Οπότε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτές οι δύο ‘πάνε πακέτο’ χαρίζοντας η μία τα ‘καλά’ της χαρακτηριστικά στην άλλη. Το Κοτσιφάλι δίνει την αρωματική του ένταση και το αλκοόλ, ενώ το Μανδηλάρι το χρώμα του, την οξύτητα και τις τανίνες του. Στις τρεις από τις 4 ζώνες ΠΟΠ που εκτείνονται στον Νομό Ηρακλείου και επιτρέπεται η παραγωγή ερυθρών κρασιών, τις ΠΟΠ Πεζά (Μυράμπελος), ΠΟΠ Αρχάνες και τη νεοσύστατη ΠΟΠ Χάνδακας Candia, παράγονται κρασιά αποκλειστικά από αυτές τις ποικιλίες.

Το τρίπτυχο των ερυθρών ποικιλιών που συναντάμε στην περιοχή του Ηρακλείου, ολοκληρώνεται με το Λιάτικο, το οποίο έχει σημαντική παρουσία και στην περιοχή του Λασιθίου και συγκεκριμένα στην Σητεία. Το Λιάτικο είναι πολύ πρώιμη ποικιλία, που όπως δηλώνει και το όνομα του ωριμάζει τέλη Ιουλίου. Δίνει κομψά και μαλακά κρασιά απαλού χρώματος, μέτριας αρωματικής έντασης, σχετικά υψηλό αλκοόλ και δυνατότητα παλαίωσης. Τα αρώματα του εμφανίζονται πιο ώριμα από τις άλλες ποικιλίες και θυμίζουν αποξηραμένα φρούτα, βότανα και γλυκά μπαχαρικά. Παράγονται ενδιαφέροντα ξηρά κρασιά (Δουλουφάκης - Dafnios Ερυθρός) αλλά και καταπληκτικά γλυκά κρασιά που εξελίσσονται όμορφα στον χρόνο (Ιουλιάτικο Μπουτάρη). Το Λιάτικο δίνει τα ξηρά και γλυκά ερυθρά κρασιά που φέρουν την ένδειξη ΠΟΠ Δαφνές στο Ηράκλειο, τα γλυκά ερυθρά ΠΟΠ Σητεία, ενώ στα ξηρά ερυθρά ΠΟΠ Σητεία επιτρέπεται να προστεθεί και 20% Μαντηλάρι.

Η τέταρτη ερυθρή Κρητική ποικιλία είναι το Ρωμέικο που προέρχεται από τον νομό των Χανίων. Τα χαρακτηριστικά της είναι το απαλό (και συχνά ασταθές) χρώμα, το υψηλό αλκοόλ και η μέτρια οξύτητα. Για αυτό τον λόγο, τα ‘κλασικά’ ερυθρά κρασιά από αυτή την ποικιλία δεν είναι πολλά, ενώ γίνονται προσπάθειες για την παραγωγή γλυκών κρασιών με πολύ καλά αποτελέσματα. Από Ρωμέικο παράγεται και το παραδοσιακό κρασί ‘Μαρουβάς’, ένα οξειδωτικό στιλ κρασιού, το οποίο σπάνια βγαίνει εκτός των συνόρων του νησιού.

Δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τα ερυθρά κρασιά της Κρήτης χωρίς να αναφερθούμε στο Syrah, που καλλιεργείται σε όλο το νησί και δίνει υπέροχα κρασιά! Υπάρχουν αρκετά μονοποικιλιακά κρασιά (Δουλουφάκης - Syrah), ωστόσο η ποικιλία έχει θέση και σε πολλά χαρμάνια σε όλη την Κρήτη και σε πολλούς συνδυασμούς. Το blend Κοτσιφάλι - Syrah (Λυραράκης Κοτσιφάλι-Syrah) είναι πολύ δημοφιλές, ενώ έχει δέσει και με τις υπόλοιπες Κρητικές ποικιλίες (Ένστικτο Ερυθρός). Στα Χανιά συναντάμε και εξαιρετικά χαρμάνια που μας παραπέμπουν στον Νότιο Ροδανό κυρίως από το οινοποιείο Μανουσάκη (Manousakis Nostos - Blend).

Σποραδικά συναντάμε και άλλες διεθνείς ποικιλίες όπως το Cabernet Sauvignon (Δουλουφάκης - Άσπρος Λαγός Cabernet), το Merlot, το Tempranillo και το Sangiovese (Δουλουφάκης Sangiovese).


Στην υγειά σας!

Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Μοιραστείτε το άρθρο: