Dalmore

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Σήμερα συνεχίζουμε τη νοερή βόλτα και μετά τις τελευταίες επισκέψεις σε Γαλλία και Τεχνόπολη, αλλάζουμε τελείως ύφος και μεταφερόμαστε κάπου πολύ πιο βόρεια και σε περιοχή με πολύ περισσότερο κρύο. Την ιδέα για αυτή την εβδομάδα μου την έδωσε η αναφορά στον Richard Paterson στο άρθρο της περασμένης εβδομάδας, όπου είπαμε οτι ο Richard είναι υπεύθυνος για μερικά από τα κορυφαία Dalmore του περασμένου αιώνα. Σήμερα λοιπόν, όπως ίσως θα καταλάβατε μιλάμε για τo

Dalmore

Βράδυ Παρασκευής λοιπόν, με σχεδόν καλοκαιρινό καιρό, πίνοντας τις τελευταίες μινιατούρες Jura Superstition, που φτιάχτηκε από τον Master Distiller του Jura Willie Tait, καλού φίλου του Paterson, θα επιχειρήσω να δώσω μια εικόνα για το τι εστί Dalmore. Το prestige του αποστακτηρίου εκτοξεύθηκε στα ύψη τη δεκαετία του 90 και κυρίως στις αρχές της νέας χιλιετίας και κύρια αίτια ήταν οι πανάκριβες φιάλες που έβγαλε το Dalmore στην κυκλοφορία, φυσικά σε πολύ περιορισμένες εκδόσεις, αυστηρά αριθμημένες, όπως το Dalmore Candela, Dalmore 62 ετών, Dalmore Aurora, Dalmore Trinitas 64 ετών, των 150.000 ευρώ παρακαλώ και βέβαια το Dalmore Oculus, το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα να αριθμεί μια και μοναδική φιάλη, γι’αυτό τα συνοδευτικά του έγγραφα το αναφέρουν σαν Never before created, Never to be repeated. Το συγκεκριμένο whisky έχει το χρώμα της βυσσινάδας, περιέχει αποστάγματα από το 1868, 1878 και 1939 μεταξύ άλλων και πουλήθηκε σε δημοπρασία του οίκου Bonhams στο Εδιμβούργο για 28.000 λίρες.

Το Dalmore εξάλλου είναι το αποστακτήριο με το αρχαιότερο στοκ από όλα τα αποστακτήρια whisky του κόσμου, κάτι που το μαρτυρούν και οι χρονολογίες που ανέφερα πριν.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, αναφέροντας λίγα λόγια για την ιστορία, όπως πάντα.

Το αποστακτήριο ιδρύθηκε από τον Alexander Matheson το 1839, ή κατά άλλες πηγές το 1841, με πιθανότερη χρονολογία την πρώτη, αλλά πίσω από την ίδρυσή του υπάρχει μια άλλη ενδιαφέρουσα ιστορία. Το 1832 ο θείος του Alexander, Sir James Matheson, γνωστός έμπορος στη Βόρεια Σκωτία, ιδρύει μαζί με το συνεταίρο του William Jardine, την εταιρία Jardine Matheson and Company και την ίδια χρονιά κάνουν λαθρεμπόριο οπίου στη Κίνα, ανταλλάσοντας το με τσάι και μετάξι, όλα αυτά με την ανοχή της Αγγλικής κυβέρνησης. Αυτή μάλιστα η δραστηριότητα είχε σαν αποτέλεσμα τον Πόλεμο του Οπίου ανάμεσα στην Κίνα και την Αγγλία από το 1839 μέχρι το 1842.

Όμως εκτός από αυτό το αποτέλεσμα υπήρχε και ένα άλλο και αυτό ήταν ο πλουτισμός του James Matheson. Μέρος αυτού του πλούτου λοιπόν μεταβιβάστηκε στον νεαρό Alexander Matheson ανιψιό του James,ο οποίος το 1839 επενδύει 773.020 λίρες, αγοράζοντας 220.000 στρέμματα στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης και της έκτασης που καταλαμβάνει σήμερα το Dalmore. Το 1866 το αποστακτήριο περνάει στα χέρια της οικογενείας Mackenzie και συγκεκριμένα στα αδέλφια Andrew και Charlie.

To 1956 σταματάει για ανεξήγητο λόγο η λειτουργία των floor maltings - σε άλλα άρθρα έχω εξηγήσει τι σημαίνει ο όρος - τα οποία αντικαθίστανται από θάλαμο Saladin, σε κάποιο επόμενο άρθρο θα εξηγήσω τι σημαίνει αυτός ο όρος.

Το 1960 το Dalmore ενώνει τις δυνάμεις του με την εταιρία Whyte and Mackay και το 1966, καταρχάς απομακρύνεται και ο θάλαμος Saladin και οι αποστακτήρες από τέσσερεις γίνονται οκτώ.

Πάμε στο σήμερα

Ως προς την τοποθεσία πρέπει να πούμε οτι το Dalmore βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της Βορειοανατολικής Σκωτίας. Συγκεκριμένα, βρίσκεται απέναντι από το Black Isle, το οποίο δεν είναι βασικά νησί, αλλά χερσόνησος, στις όχθες του Cromarty Firth, μια περιοχή γεμάτη κύκνους, χήνες και ερωδιούς.

Η περιοχή του Black Isle είναι πολύ πλούσια σε καλής ποιότητας κριθάρι, ενώ το αποστακτήριο αντλεί το απαραίτητο νερό από τον ποταμό Alness, ο οποίος περνάει μέσα από δάσος, κάτι που παίζει ρόλο στην ποιότητα του νερού και άρα στο τελικό αποτέλεσμα. Το Dalmore διαθέτει 8 ξύλινες δεξαμενές ζύμωσης από πεύκο και 8 άμβυκες, ενώ η παλαίωση ποικίλλει από βαρέλια bourbon, sherry, μέχρι port και madeira. Το στυλ των whisky που παρασκευάζονται χαρακτηρίζεται κυρίως από το γεμάτο, βαρύ σώμα και τις εμφανείς νότες εσπεριδοειδών. Ως προς τις ετικέτες, αυτές που τρέχουν αυτή τη στιγμή είναι το Cigar Malt, το Dalmore 15 ετών, Dalmore 18 ετών, Dalmore King Alexander, με παλαίωση σε 6 διαφορετικούς τύπους ξύλου παρακαλώ, και το πραγματικά all time classic Dalmore 12 ετών, το οποίο πραγματικά έχω χάσει το λογαριασμό πόσες φορές έχω πιεί, αφού θυμάμαι τουλάχιστον πέντε διαφορετικές εκδόσεις 12 ετών, δυο με 40 τοις εκατό αλκοόλ και τρείς με 43 τοις εκατό.

Φυσικά υπάρχουν και ακριβές εκδόσεις 21, 25, 30 ετών, πανάκριβες χρονολογημένες και κάμποσες σε εντελώς δυσθεώρητα ποσά, κάποιες από τις οποίες ανέφερα παραπάνω, αλλά κι άλλες ακόμη, όπως το Dalmore Cabernet Sauvignon 1973, ή το Dalmore 1966 40 ετών, "ο Sean Connery των malt", όπως το περιέγραψε ο διάσημος συγγραφέας whisky Charles Mac Lean. Δυο whisky τα οποία είχα την τύχη να δοκιμάσω και φυσικά δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια.

Για τον ενορχηστρωτή του αποστακτηρίου Master Distiller Richard Paterson δεν θα μιλήσω επιπλέον, γιατί αφενός μεν μιλούν τα έργα του, αφετέρου δε, έχω ήδη αναφερθεί στην ιδιοφυία του σε σχετικό παλαιότερο άρθρο. Συμπερασματικά, είναι προφανές πως μιλάμε για ένα από τα κορυφαία αποστακτήρια στον κόσμο και κάθε σοβαρός πότης, ή ακόμη και συλλέκτης πρέπει να έχει παραπάνω από ένα στο στην κατοχή του.

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά την καλή φίλη και συνεργάτιδα Μαριάννα Μπόικου, που μου δώρισε το βιβλίο του Paterson, Goodness Nose, από το οποίο δανείστηκα ορισμένες από τις πληροφορίες που μοιράστηκα μαζί σας σήμερα.

Καλό Σαββατοκύριακο

Κυριάκος Κοντογιώργης


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: