Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Μια χρονιά – Μια εσοδεία – Ένας πλανήτης

Μια χρονιά – Μια εσοδεία – Ένας πλανήτης Από τον Θ. Λέλεκα 


Το να χαρακτηρίσει κανείς μια χρονιά, για να ακριβολογούμε μία εσοδεία, σε ολόκληρο τον διεθνή αμπελώνα είναι μία πολύ δύσκολη αποστολή. Βλέπετε δεν είναι μόνο ότι ο πλανήτης μας παρουσιάζει τεράστιες κλιματολογικές διαφορές σε κάθε γωνιά του – πολλές φορές ανάμεσα και στα πιο κοντινά του σημεία. Είναι και που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παγκόσμια φαινόμενα όπως αυτό του θερμοκηπίου έχουν «τρελλάνει» το διεθνές οικοσύστημα, έχουν αλλάξει τα δεδομένα που ξέραμε για τις εποχές και τις ιδανικές τους καιρικές συνθήκες, ενώ συχνά-πυκνά (πλέον κάθε χρόνο και συχνότερα) παρουσιάζουν ακραία καιρικά φαινόμενα όπως πλημμύρες, χιονοθύελλες σε άσχετες εποχές, ξηρασίες, κλπ.

Εν τω μεταξύ, όταν εξετάζουμε μία εσοδεία σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ο τρύγος στον κόσμο δεν γίνεται ταυτόχρονα. Συγκεκριμένα, επειδή ο παλαιός και ο νέος κόσμος βρίσκονται ο καθένας στο δικό του ημισφαίριο, οι εποχές – και συγκεκριμένα η εποχή του τρύγου – είναι ουσιαστικά διαμετρικά αντίθετες. Έτσι, ενώ ο τρύγος στις χώρες του νέου κόσμου, όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Χιλή κλπ, γίνεται κάπου ανάμεσα στον Φεβρουάριο και τον Απρίλιο, στον παλαιό κόσμο, δηλαδή στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελλάδα, κλπ, λαμβάνει χώρα αρκετά αργότερα, μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου. Είναι λοιπόν βασικό να έχει υπόψη του ο οινόφιλος ότι ένα κρασί της τελευταίας εσοδείας που θα αγοράσει γύρω στις Γιορτές θα είναι «φρέσκο» αν η προέλευσή του είναι από τον παλαιό κόσμο, αν όμως προέρχεται από το νέο, τότε θα κουβαλάει ήδη μισό χρόνο «στην πλάτη του».

Στην Ελληνική αγορά τα πρώτα κρασιά εσοδείας 2010 έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους. Εννοείται ότι μιλάμε για λευκά κρασιά από τον Ελληνικό αμπελώνα, τα οποία βρίσκουν πάντα νωρίς το δρόμο τους για τα ράφια, καθώς η ίδια η αγορά τα ζητάει εναγωνίως. Για κρασιά της ίδιας εσοδείας από το εξωτερικό όμως αργούμε ακόμα, όχι μόνο επειδή οι εισαγωγές και οι διεθνείς μεταφορές παίρνουν πάντα τον χρόνο τους, αλλά και επειδή η πλειονότητα των ξένων οινοποιών προσπαθούν να «τραινάρουν» την κυκλοφορία των κρασιών τους στο εμπόριο όσο μπορούν, έτσι ώστε τα κρασιά τους να φτάσουν στο οινόφιλο κοινό όσο πιο έτοιμα και ολοκληρωμένα γίνεται. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν κανόνες, δηλαδή τα κρασιά της εσοδείας 2010 από τον διεθνή αμπελώνα θα αρχίσουν σιγά-σιγά κι αυτά να έρχονται προς τα μέρη μας, και όχι με κάποια συγκεκριμένη σειρά.

Πριν ακόμα προσπαθήσει κανείς να αξιολογήσει τον τρύγο σε κάθε επιμέρους οινοπαραγωγική ζώνη του πλανήτη, έχει ενδιαφέρον να δούμε αν υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής που να χαρακτηρίζει ολόκληρο ουσιαστικά τον παγκόσμιο αμπελώνα. Πράγματι υπάρχει, και πρόκειται για την μείωση της παραγωγής κρασιού σε διεθνές επίπεδο. Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (OIV), η παραγωγή κρασιού το 2010 ήταν η χαμηλότερη της τελευταίας δεκαετίας, κι αυτό είναι ένα φαινόμενο που έχει ξεκινήσει από πρόπερσι. Οι λόγοι δεν είναι ακόμα ξεκάθαροι, το σίγουρο όμως είναι ότι δεν θα πρέπει να τους αναζητήσουμε μόνο στα καιρικά φαινόμενα και τα λοιπά στοιχεία της φύσης. Απ’ ότι φαίνεται, αντίστοιχο (αν όχι μεγαλύτερο) μερίδιο της ευθύνης έχει η διεθνής οικονομική κρίση, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τόσο τις δυναμικές του κλάδου, όσο και την ζήτηση του κρασιού παγκοσμίως. Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια της διεθνούς αυτής μελέτης, πάντως, είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες η παραγωγή κρασιού το 2010 όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε ελαφρώς, μαζί με την Πορτογαλία και την Βουλγαρία. Το μόνο που απομένει να παρακολουθήσουμε στη χρονιά που έρχεται είναι το πώς θα διαμορφωθούν οι τιμές των κρασιών, μέσα από την «μάχη» της μειωμένης παραγωγής από τη μία, και της γενικότερης κρίσης στη διεθνή αγορά από την άλλη.

Από εκεί και πέρα, καθεμία από τις βασικές οινοπαραγωγικές περιοχές του παγκόσμιου οινικού χάρτη μας υπόσχεται διαφορετικά πράγματα για την εσοδεία του 2010. Για κάποιες από αυτές, τα πράγματα έχουν ως εξής:

- Περιμένουμε από πολύ καλά ως εξαιρετικά κρασιά από την Αυστραλία. Παρά τα (πολλά) προβλήματα του οινικού κλάδου στην μεγάλη αυτή οινοπαραγωγική δύναμη, η χρονιά ήταν πραγματικά σπουδαία.

- Οι προσδοκίες είναι επίσης πολύ υψηλές για την Ιταλία και τα κρασιά της. Παρά τις σχετικά απροσδόκητες καιρικές αλλαγές που επεφύλασσε η χρονιά, η εσοδεία θεωρήθηκε πολύ καλή, με το Βορά (βλ. Piemonte) να περιμένει θεαματικά αποτελέσματα από το 2010!

- Οι καιρικές συνθήκες στην Ισπανία το 2010 ήταν σχεδόν ιδανικές. Το δροσερό, ξηρό καλοκαίρι είχε ως αποτέλεσμα την σωστή ωρίμανση του φρούτου, κι έτσι τα κρασιά της εσοδείας αναμένονται πολύ καλά – ειδικά αυτά του Priorat και της ευρύτερης περιοχής της Καταλονίας.

- Στην Καλιφόρνια, η χρονιά ήταν ασυνήθιστα ψυχρή, και τα σταφύλια άργησαν αισθητά να ωριμάσουν, σε σχέση με άλλες χρονιές. Οι Καλιφορνέζοι οινοποιοί, λοιπόν, μας υπόσχονται κρασιά που θυμίζουν πιο πολύ παλαιό παρά νέο κόσμο!

- Στη Βόρεια Ευρώπη, και κυρίως στη Γερμανία, η χρονιά χαρακτηρίστηκε από άστατο και κατά κύριο λόγο κακό καιρό στο μεγαλύτερό της μέρος. Οι προσδοκίες μας λοιπόν δεν πρέπει να είναι υψηλές για τα ξηρά κρασιά, ενώ γι αυτά του όψιμου τρύγου και τα γλυκά τα πράγματα θα είναι σίγουρα καλύτερα...

- Στη Βουργουνδία ο τρύγος ήταν όψιμος και η παραγωγή αρκετά χαμηλή. Τα σταφύλια – και ειδικά το Pinot Noir – όμως που τρυγήθηκαν χαρακτηρίστηκαν ιδιαίτερα πλούσια και αρωματικά, οπότε η εσοδεία αναμένεται το λιγότερο συναρπαστική.

- Άφησα το Bordeaux τελευταίο, καθώς τα μηνύματα από εκεί άρχισαν να έρχονται από πολύ νωρίς, και να είναι από θετικά ως πανηγυρικά. Το 2010 ήταν (άλλη) μία εσοδεία χωρίς προβλήματα λόγω καιρού ή ασθενειών, κατά την οποία τα σταφύλια ωρίμασαν ομαλά και σωστά. Προτιμώ να μην πιστέψω ασυζητητί τις προβλέψεις των οινοποιών της περιοχής επειδή α) «είναι πολλά τα λεφτά» που παίζονται σε κάθε εσοδεία (ειδικά τώρα που η Κίνα μπαίνει ακόμα πιο δυναμικά στο παιχνίδι) και ενδέχεται οι εκτιμήσεις να μην είναι και απόλυτα αντικειμενικές, και β) ελπίζω ότι θα είμαι και φέτος εκεί, για να δοκιμάσω την εσοδεία 2010 «en primeur» και να βγάλω τα δικά μου συμπεράσματα.

Τι μας επιφυλάσσει η εσοδεία 2010 λοιπόν; Αν μη τι άλλο, πολλές και συναρπαστικές οινικές αναζητήσεις, τόσο στον Ελληνικό, όσο και στον διεθνή αμπελώνα. Οι επιλογές πολλές, οι γεύσεις και τα αρώματα αμέτρητα, η όρεξη στο μάξιμουμ! Καλή μας (οινική) χρονιά λοιπόν!...



Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: