Με τον οινοποιό είναι αλλιώς!

Από τον Θ. Λέλεκα 


Από τότε που μου το είχε πει κάποιος πολύ φωτισμένος (Άγγλος) άνθρωπος του κρασιού, το έχω ενστερνιστεί απόλυτα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επιδιώκω να το κάνω πράξη – και όχι μόνο λόγω επαγγελματικής διαστροφής. Είναι όμως γεγονός: το κρασί είναι το μοναδικό ίσως αγαθό (γιατί δεν μου πάει καρδιά να το αποκαλέσω «προϊόν») που αξίζει πραγματικά να γνωρίσεις τον άνθρωπο που το έφτιαξε.

Γύρισα μόλις την Παρασκευή που μας πέρασε από την Κεφαλονιά. Συνδύασα μία (άκρως ευχάριστη) επαγγελματική μου υποχρέωση με ένα σκέλος των καλοκαιρινών μου διακοπών. Και είχα τη χαρά να περάσω κάποιες από τις μέρες αυτών με κάποιους ιδιαίτερα σημαντικούς Έλληνες οινοποιούς, και να γνωρίσω μία πλευρά τους πιο… χαλαρή.

Πήγαμε λοιπόν στη θάλασσα μαζί, φάγαμε σε ταβερνάκια, τσουγκρίσαμε, γελάσαμε – και όλα αυτά με αφορμή μία εκδήλωση στην οποία συμμετείχαμε όλοι μαζί. Και, να σας πω κάτι; Τα κρασιά τους είχαν πραγματικά άλλη γεύση! Ήπια Μαλαγουζιά με τον Γεροβασιλείου, Ασύρτικο της Γαίας με τον Παρασκευόπουλο, Αγιωργίτικο με τον Σκούρα, Ρομπόλα Gentilini με τον Μαρκαντωνάτο και Λαμπαδία Μερκούρη με τον Κανελλακόπουλο. Δεν μπορώ να σκεφτώ πόσες φορές τα έχω πιει όλα αυτά τα κρασιά στο παρελθόν – αυτή τη φορά όμως, τα απόλαυσα όσο ποτέ!

Γι αυτό θα το ξαναπώ: Μη χάσετε την ευκαιρία να γνωρίσετε τους οινοποιούς μας, όταν αυτή σας παρουσιάζεται. Σε εκθέσεις, εκδηλώσεις, δείπνα, κλπ, γνωρίστε τους, μιλήστε τους, ρωτήστε τους… Και πάνω απ’ όλα νιώστε το ήθος, το πάθος, τη γνώση, την εμπειρία, την… μούρλα που αρκετοί από αυτούς κουβαλούν!... Και μετά, όταν το κρασί τους δεν θα ξαναέχει την ίδια γεύση πια, θα με θυμηθείτε…

Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: