Ακόμα ένα ποτήρι!...

Από τον Θ. Λέλεκα 


Καμιά φορά τα ποτήρια είναι από τα στοιχεία του κρασιού που παίρνουμε ως δεδομένα. «Τι είναι άλλωστε», μπορεί να σκεφτόμαστε, «παρά δοχεία προσωρινής αποθήκευσης του κρασιού μας, μέχρι αυτό να καταλήξει στο στομάχι μας με συνοπτικές διαδικασίες». Η αλήθεια είναι όμως πολύ διαφορετική. Και κάποιος που αφιερώνει χρόνο (και χρήμα) στο κρασί, δεν πρέπει να την αγνοεί.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι μέσα στο ποτήρι, το κρασί ζει, αναπνέει, εξελίσσεται. Ένα καλό κρασί, όσο μένει στο ποτήρι, «ξεκλειδώνει» όλα τα αρωματικά του επίπεδα, και ουσιαστικά αναδεικνύεται με το χρόνο. Θα μπορούσαμε δηλαδή να φανταζόμαστε το ποτήρι ως μία «μικρή καράφα», αν μη τι άλλο.

Επιπλέον, μπορεί να βρίσκουμε τεράστια ποικιλία ποτηριών κρασιού σε χίλια-δυό σημεία, από το σούπερ μάρκετ ως το κατάστημα γυαλικών, ωστόσο η επιλογή του σωστού ποτηριού για το κρασί μας χρειάζεται προσοχή, γνώση και έρευνα αγοράς, για να διαλέξουμε τα ποτήρια που θα «υπηρετήσουν» επάξια το κρασί μας, αλλά και την αγάπη μας σε αυτό. Και ψάχνοντας, θα ανακαλύψουμε ότι οι εταιρείες που ειδικεύονται στην κατασκευή ποτηριών κρασιού είναι οι πιο κατάλληλοι προμηθευτές στην προκειμένη περίπτωση.

Σε ένα από τα πρόσφατα ταξίδια μου έκανα ένα τεστ δοκιμής κρασιών με διαφορετικά ποτήρια, το οποίο οργάνωσε γνωστή Αυστριακή εταιρεία του συγκεκριμένου κλάδου. Αυτό που κάναμε ήταν η συγκριτική δοκιμή τεσσάρων διαφορετικών κρασιών αρχικά σε απλό ποτήρι και στη συνέχεια σε ποτήρι ειδικά σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για κάθε στυλ ή και ποικιλία κρασιού της δοκιμής. Σας διαβεβαιώ ότι οι διαφορές ήταν θεαματικές. Το σωστό ποτήρι δικαίωσε την φήμη (και την τιμή του, βέβαια) σε κάθε περίπτωση, αφού α) προστάτευσε καλύτερα την θερμοκρασία του κρασιού, β) βοήθησε τα αρώματα να ανοίξουν και να φτάσουν στη μύτη πιο σταδιακά αλλά και ουσιαστικά, ενώ γ) σε κάποιες περιπτώσεις βοήθησε στην επίτευξη καλύτερης ισορροπίας οξύτητας, τανινών, αλκοόλ και αρωματικότητας.

Σε ειδικευμένα σημεία, θα βρούμε ποτήρια από μεγάλες εταιρείες σε τεράστια ποικιλία. Συνήθως το portfolio τους κατηγοριοποιείται ανάλογα με την ποικιλία, την προέλευση, το στυλ, αλλά και την περίσταση, μπαίνοντας, κάποιες φορές, σε πολύ μεγάλη λεπτομέρεια. Είναι γεγονός ότι αν (παρ)ακολουθήσουμε αυτή τη λογική μπορεί πραγματικά να τα χάσουμε. Γι αυτό και δεν σας λέω σε καμία περίπτωση να αρχίσετε να αγοράζετε ποτήρια με τόσο εξειδικευμένα κριτήρια (εκτός κι αν το θέλετε, βέβαια). Κάτι τέτοιο είναι κάθε άλλο παρά οικονομικό (άρα απαγορευτικό στις μέρες μας), χώρια που απαιτεί... ατελείωτα ντουλάπια για την φύλαξη όλων αυτών των ποτηριών. Ωστόσο, η επιλογή του σωστού ποτηριού δεν είναι πολυτέλεια, για τον πραγματικό οινόφιλο, και θα βασιστεί τελικά στις οινικές του συνήθειες και προτιμήσεις. Με άλλα λόγια, αν ξέρουμε πάνω-κάτω ποιο είναι το στυλ του κρασιού – ή και η ποικιλία – που σερβίρουμε περισσότερο στο σπίτι μας, τότε η ζωή μας γίνεται αισθητά ευκολότερη. Αν είμαστε πιο πλουραλιστές και λιγότερο συμβατικοί στο κρασί που προτιμάμε, επιλέγουμε τον τύπο ποτηριού λευκού ή/και ερυθρού κρασιού που μας καλύπτει περισσότερο, τόσο αισθητικά όσο και πρακτικά.

Ας δούμε όμως και κάποια βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για το ποτήρι του κρασιού:

Ο πιο σωστός τύπος κρασοπότηρου είναι το κολωνάτο. Το κολωνάκι υπάρχει στο ποτήρι για να το κρατάμε από εκεί. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο γιατί οπτικά είναι πιο καλαίσθητο και κομψό, αλλά επειδή έτσι δεν αλλοιώνουμε την θερμοκρασία του κρασιού με την θερμότητα των χεριών μας, δεν το λερώνουμε με τυχόν υπολείματα φαγητού που έχουμε στα χέρια μας ή απλά την φυσική τους λιπαρότητα, και επιπλέον μπορούμε να αναδεύουμε το κρασί στο ποτήρι πιο εύκολα.

Το σχήμα του ποτηριού είναι αυτό της «τουλίπας», το στόμιο του οποίου είναι αισθητά πιο στενό από το υπόλοιπο. Αυτό συμβαίνει επειδή με αυτό τον τρόπο η «απόδραση» των αρωμάτων, η εισροή οξυγόνου και η εξάτμιση του οινοπνεύματος γίνονται με πιο ήπιο και ελεγχόμενο ρυθμό.

Το ποτήρι είναι καλό να είναι φτιαγμένο από λεπτό γυαλί, έτσι ώστε η απόσταση του κρασιού από τα χείλη μας όταν πίνουμε να είναι η μικρότερη δυνατή. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο – ως ευεργετικό – στη γευσιγνωσία.

Όταν αγοράζουμε ποτήρια τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε για να δοκιμάσουμε – και βέβαια να πιούμε – καλά κρασιά, αποφεύγουμε τα ποτήρια με χρώματα ή/και σχέδια, καθώς με αυτά δεν μπορούμε να εξετάσουμε οπτικά ένα κρασί (για το χρώμα του και πιθανές αλλοιώσεις) πριν το δοκιμάσουμε. Κρασοπότηρα από μαύρο/σκούρο/αδιαφανές γυαλί χρησιμοποιούνται μόνο στις τυφλές δοκιμές.

Τα καλά ποτήρια κρασιού θέλουν ιδιαίτερη προσοχή στο πλύσιμο – όχι μόνο για να μη σπάσουν, αλλά και για να μην μείνουν με υπολείματα σαπουνιού, τα οποία με τη σειρά τους θα αλλοιώσουν τη γεύση του κρασιού. Είναι μάλιστα σχεδόν επιβεβλημένο τα ποτήρια αυτά να πλένονται στο χέρι, και όχι στο πλυντήριο. Παρεμπιπτόντως, μιλώντας για το πλύσιμο των ποτηριών, οι κυρίες πρέπει να γνωρίζουν ότι ο πιο επίμονος εθχρός του κρασοπότηρου (ή τουλάχιστον εκείνου που το πλένει) είναι το κραγιόν, το οποίο καθαρίζει πολύ δύσκολα από το γυαλί ή το κρύσταλλο, ειδικά αν έχει μείνει πολύ και έχει «ξεραθεί».

Τέλος, είναι καλό να θυμόμαστε ότι το ποτήρι του κρασιού δεν το «ξεχειλίζουμε» ποτέ. Επίσημα η δόση του κρασιού στο ποτήρι είναι 125ml (δηλαδή το 1/6 της κλασικής φιάλης των 750ml), ωστόσο το σωστό είναι να σερβίρουμε μέχρι το φαρδύτερο σημείο του «μπωλ» της τουλίπας, καθώς εκεί το κρασί θα έχει το μεγαλύτερο περιθώριο επαφής με το οξυγόνο που βρίσκεται στο ποτήρι.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα για την αγάπη και το σεβασμό ενός ανθρώπου προς το κρασί, με βάση το ποτήρι στο οποίο το σερβίρει. Είμαι σίγουρος ότι εσείς, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, την επόμενη φορά που θα επιλέξετε ποτήρια κρασιού, θα είστε ιδιαίτερα γενναιόδωροι σ αυτά τα συναισθήματα απέναντι στο κρασί σας – τα οποία βέβαια κι εκείνο, με τη σειρά του, θα σας τα ανταποδώσει δεόντως!...



Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: