Αναστασία Φράγκου: Η φετεινή έκπληξη λέγεται Σαββατιανό!

Αναστασία Φράγκου: Η φετεινή έκληξη λέγεται Σαββατιανό! Από τον Τ. Πικούνη



Γνώρισα την Αναστασία Φράγκου και τα κρασιά της στην έκθεση "Διονύσια 2011" στο Ζάππειο. Ήταν εκεί που πρωτοδοκίμασα το "Νέηλυς", την εκπληκτική Μαλαγουζιά της, ήταν εκεί που στήθηκε η αρχή της συνεργασίας μας και η έναρξη της "απογείωσης" του "Νέηλυς", που κατέληξε -μέσα σε μόνο 3 μήνες- να γίνει το Best Seller του House of Wine... Δεν ήταν βέβαια το μόνο. Μαζί του, ο πολύ καλός Άλυπος Οίνος, και το εξαιρετικό Σαββατιανό, ακολούθησαν μια παράλληλη -αν και όχι παρόμοια- πορεία.

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, εντούτοις, κάθε συνάντησή μου με την Αναστασία Φράγκου έκλεινε από την πλευρά της με τη φράση "...και που να δεις το φετεινό Σαββατιανό!" Ήξερα βέβαια πολύ καλά το Σαββατιανό της, και αναρωτιόμουν "μα πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει ένα ήδη εξαιρετικό Σαββατιανό;" Όσο ταλαντούχος και αν είναι ένας οινοποιός, κάθε ποικιλία ορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να κινηθεί. Όταν η Αναστασία άκουγε τις αντιρρήσεις μου, χαμογελούσε και μου έλεγε "περίμενε και θα δεις...".

Και περίμενα μέχρι την έκθεση "Xenia 2011". Εκεί μαζί με το χαμόγελο της Αναστασίας Φράγκου, με περίμενε και το πολλά υποσχόμενο Σαββατιανό... Το δοκίμασα... και το πρώτο πράγμα που τη ρώτησα ήταν αν ήταν σίγουρη ότι αυτό που δοκίμασα ήταν Σαββατιανό! Ήταν πραγματικά συγκλονιστικό!

Επειδή ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος, θέλησα να τον επιβεβαιώσω με τη γνώμη κάποιου που έχει τεράστια εμπειρία στο κρασί. Για καλή μου τύχη, δίπλα μου σχεδόν ήταν ο καλύτερος! Ο κορυφαίος οινογνώστης, συγγραφέας Οίνου και αγαπητός φίλος Αλέξανδρος Σακκάς. Και -όπως θα δείτε στο επισυναπτόμενο video- ο συνήθως φλεγματικός Αλέξανδρος ενθουσιάστηκε επίσης.

Δεν γράφω συνήθως για κρασιά, δεν γράφω κριτικές. Γράφω μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις, και τότε γράφω για τις εντυπώσεις μου. Παρένθεση: Δεν είμαι "ειδικός" και δεν θα γίνω ποτέ, γιατί -παρά τα ΤΟΣΑ χρόνια που απολαμβάνω το κρασί- αρνούμαι να το εντάξω σε "καλούπια" αριθμών, κλιμάκων, βαθμολογιών, ή να προσπαθώ να ανακαλύψω προκαθορισμένα αρώματα ουσιών που κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν έχει μυρίσει (πόσω μάλλον γευθεί!). Και θαυμάζω απεριόριστα τους ειδικούς που καταφέρνουν να αναλύουν το "άπιαστο" και να "αποστασιοποιούνται" από την απόλαυση, κάτι που εγώ δεν κατάφερα ποτέ!

Έτσι λοιπόν ο ενθουσιασμός μου για το Σαββατιανό της Αναστασίας Φράγκου είναι αυτός ενός φίλου του οίνου που ξαφνικά δοκιμάζει κάτι που ξεπερνά το εξαιρετικό, κάτι απρόσμενα κορυφαίο.

Σαν να βλέπω ήδη την αμφιβολία σας, την επιφύλαξή σας, ίσως και ένα αδιόρατο χαμόγελο συγκατάβασης... Μα... θα πείτε, "πόσο συγκλονιστικό μπορεί να είναι ένα Σαββατιανό; Η ποικιλία της Αττικής γης που βρίσκεται στις περισσότερες ρετσίνες των Μεσογείων -χύμα και εμφιαλωμένων- πόσο πια μπορεί να εξελιχθεί στα χέρια και του πιο καλού οινοποιού;"

Θα σας προτείνω κάτι απλό: Ένα blind tasting, μια τυφλή γευστική δοκιμή ανάμεσα στα πιό γνωστά Sauvignon Blanc... μόνο που ανάμεσά τους θα βάλετε και το "ταπεινό" Σαββατιανό του 2011 της Αναστασίας Φράγκου. Εμείς πιστεύουμε ότι θα εκπλαγείτε όταν "αποκαλυφθούν" τα κρασιά που πρώτευσαν.

Τρία είναι τα χαρακτηριστικά που το κάνουν ένα μοναδικό κρασί: Η κομψότητά του, η εκπληκτική ισορροπία του και η τεράστια υπέροχη επίγευση που σε ακολουθεί σχεδόν σαν να μη θέλει να φύγει. Θαυμάσια λεπτά, αριστοκρατικά σχεδόν αρώματα ροδάκινου, λεμονιού, ακτινιδίου, μπανάνας, πεπονιού  συνθέτουν ένα αδιαίρετο, ομοιογενές και τόσο ισορροπημένο σύνολο με τις λεπτότατες γεύσεις του.

Αν με ρωτάγατε αμέσως μετά την πρώτη δοκιμή με τι πιάτα ταιριάζει, θα σας έλεγα αυθόρμητα την απόλυτα προσωπική μου γνώμη: Με κανένα! Γι’ αυτό και θα σας προτείνω, -εγώ που δεν παύω να υποστηρίζω ότι το κρασί είναι φτιαγμένο για το φαγητό-, να το γευθείτε μόνο του. Γιατί το Σαββατιανό της Αναστασίας Φράγκου είναι από τα σπάνια εκείνα κρασιά που μπορούν να σταθούν ολομόναχα, σε αυτή τη μοναξιά της τελειότητας που δεν έχει ανάγκη να συνοδεύσει ή να συνοδευτεί από τίποτα.

Είχα την αίσθηση, -που αποδείχτηκε λανθασμένη- ότι θα έχανα αυτή τη γευστική αρμονία και την απόλαυση της απόλυτης κομψότητας και λεπτότητας, αν την "προσέβαλλα" με το συνδυασμό της με άλλες γεύσεις. Αλλά όταν το έκανα, όταν το δοκίμασα με τα ίδια εδέσματα με τα οποία θα συνόδευα μια πολύ καλή σαμπάνια, αποδείχτηκε και εκεί ότι μπορεί να είναι ο απόλυτος συνοδός πιάτων με ευγενείς αλλά ταυτόχρονα έντονες γεύσεις. Όπως επιβεβαιώθηκε από επόμενες δοκιμές, ταιριάζει επίσης εξαιρετικά με όλα τα ψαρικά (εκτός από τα μαγειρευτά), τα θαλασσινά, και προφανώς είναι το ιδανικό απεριτίφ για όλες τις ώρες και για όλες τις εποχές και -θα τολμούσα να πω αν δεν σας "τρομάζει" το απλό όνομά του- και για όλες τις περιστάσεις!

Το Σαββατιανό της Αναστασίας Φράγκου, παρά την ταπεινή καταγωγή του, είναι ένα αριστοκρατικό, ένα ευγενές κρασί, που θα σταθεί αγέρωχο δίπλα -και μάλλον ψηλότερα- από κρασιά που έχουν την "κληρονομική" αριστοκρατικότητα της "γενιάς-ποικιλίας" τους.

Η σχέση ποιότητας προς τιμή, βέβαια, τείνει σαφώς προς μεγέθη ανεπανάληπτα: Το κρασί κoστίζει 5,90 €(!!). Και ακριβώς εδώ έγκειται και ο ενθουσιασμός μου: Είναι σύνηθες ένα ακριβό κρασί να σε γοητεύει. Εδώ όμως έχουμε την τρανή απόδειξη ότι ένα εξαιρετικό κρασί δεν χρειάζεται να είναι ακριβό, δεν χρειάζεται καν να είναι από τις λεγόμενες "ευγενείς" ποικιλίες. Χρειάζεται μόνο να βγαίνει από τα χέρια ενός (ή μιάς στην περίπτωση) ταλαντούχου οινοποιού, όπως η Αναστασία Φράγκου.

Ίσως γι' αυτό πιστεύω ότι -όπως εσείς οι φίλοι του οίνου και του House of Wine μας δικαιώσατε με πανηγυρικό τρόπο όταν με τόσο ενθουσιασμό σας προτείναμε το "Νέηλυς"- έτσι θα μας δικαιώσετε και τώρα που σας προτρέπουμε, με τον ίδιο ενθουσιασμό, να δοκιμάσετε το Σαββατιανό του 2011 της Αναστασίας Φράγκου.



Αν παραλάβετε φιάλες με ετικέτα του 2010, μην ξαφνιαστείτε: Το "περιεχόμενο" είναι το φρέσκο Σαββατιανό του 2011. Εμείς φταίμε, γιατί πιέσαμε τόσο την Αναστασία Φράγκου να μας παραδώσει το Σαββατιανό του '11, που αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει ετικέτες του '10!



Μοιραστείτε το άρθρο: