Το τερπνόν μετά του ωφελίμου...

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου... Από τον Τ. Πικούνη


Όπως σας έχω πει πολλές φορές, είμαι φίλος του κρασιού για περισσότερες από 3,5 δεκαετίες, εντούτοις δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό: Δεν είχα ποτέ μια συστηματική παιδεία σχετικά με τον οίνο, δεν διαθέτω κανένα δίπλωμα, και δεν κατάφερα ποτέ να ξεχωρίσω όλα αυτά τα θαυμάσια και αξιοπερίεργα που οι ειδικοί επι του οίνου μας αναφέρουν στις αναλύσεις τους: Τα αρώματα λειωμένης ασφάλτου ουδέποτε μπόρεσα να τα μυρίσω στο κρασί, τα υγρά ορυκτά ποτέ δεν τα διέκρινα, οι μυρωδιές του φρεσκοαντλημένου πετρελαίου ήταν πάντα ένα μυστήριο για εμένα (ίσως γιατί δεν βρέθηκα ποτέ σε πλατφόρμα άντλησης)... Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα για ένα κρασί είναι αν είναι «καλό», «ωραίο», «πολύ καλό» ή «εξαιρετικό», πράγμα που κάνει τους ειδήμονες και ιδιαίτερα τον φίλο μου και συνεργάτη του House of Wine Γρηγόρη Μιχαήλο να "βγαίνει από τα ρούχα του". Και όταν μου ζητά να του προσδιορίσω «τη στην ευχή βρε Τάσο θα πει ωραίο κρασί», εγώ του ζητώ να μου εξηγήσει την «μεταλλικότητα» στο Ασύρτικο
 
Δηλαδή... είμαι ένας από εσάς... ένας από τους πολλούς φίλους του κρασιού που απλά το απολαμβάνουν χωρίς απαραίτητα να το αναλύουν και ίσως γι' αυτό -επειδή δεν ψάχνω να βρω στο κρασί όλα αυτά τα θαυμάσια που δεν μπορώ να διακρίνω- να το απολαμβάνω τόσο πολύ!

Έτσι λοιπόν, σαν αντιπρόσωπος των "πολλών", μετέχω στις γευστικές δοκιμές του House of Wine μαζί με τους "ειδικούς", των οποίων βέβαια η γνώμη έχει τη βαρύνουσα και καθοριστική σημασία κατά την τελική επιλογή των κρασιών που είναι υποψήφια για ένταξη στους καταλόγους μας.

Είναι πάρα πολλά τα κρασιά που μας αποστέλλονται από παραγωγούς για να τα δοκιμάσουμε κάθε μήνα, και η διαδικασία επιλογής είναι δύσκολή αλλά ...ευχάριστη! Δύσκολη, γιατί προσπαθούμε να μην αδικήσουμε κανένα. Και είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη η θέση μας όταν πρέπει να ανακοινώσουμε σε κάποιον παραγωγό ότι το κρασί του δεν είναι ακριβώς το ...διαμάντι που νομίζει. Το γιατί είναι ευχάριστη δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας το εξηγήσω!

Εφέτος πριν τις διακοπές τα κρασιά που είχαν συσσωρευθεί για δοκιμή ήσαν πολλά. Έτσι αποφάσισα να τα πάρω μαζί μου, και να τα δοκιμάσω με την ησυχία μου, σε περιβάλλον ηρεμίας, όπου μου δίνεται και η δυνατότητα να τα απολαύσω μαζί με κάποιο φαγητό... Ναι, σαν "μη ειδικός" εκ πεποιθήσεως, απεχθάνομαι την "εργαστηριακή" δοκιμή όπου το κρασί δεν καταπίνεται. Προσωπικά πιστεύω ότι χάνεται η πραγματική "αίσθηση" του κρασιού, ή -για να είμαι ακριβής- δεν ολοκληρώνεται... Για όλους εμάς τους "ερωτευμένους" με το κρασί ο έρωτας μένει λειψός, κάτι σαν ...εργαστηριακή ερωτική πράξη!

Σημαντικό επίσης είναι ότι η εξοχή μου προσφέρει τα τόσο ευχάριστα βράδια με φίλους, όπου έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα κρασιά σε "πραγματικές συνθήκες", αυτές δηλαδή που διαμορφώνονται από την παρέα, που συνήθως αποτελείται από μια μεγάλη ...ποικιλία ατόμων με πολύ διαφορετικές γνώσεις σχετικά με το κρασί, γούστα και απόψεις. Αρέσει σε όλους το κρασί που ανοίγουμε, γνώστες, ημιμαθείς και ...άσχετους; Φτιάχνει "κέφι"; Πίνεται εύκολα και ευχάριστα; Γίνεται θέμα συζήτησης ή περνά απαρατήρητο; Το υποδέχονται με ...αλαλαγμούς ικανοποίησης ή με γκριμάτσες συγκατάβασης;

Μερικές φορές, ιδιαίτερα όταν το υπό δοκιμή κρασί είναι αξιοπρόσεκτο, κάνουμε και συγκριτική δοκιμή: Ανοίγουμε κάποιο καλό κρασί γνωστού παραγωγού με παραπλήσια χαρακτηριστικά και τα δοκιμάζουμε μαζί, συνεχίζοντας το φαγητό μας... Όχι, είπαμε, δεν φτάνουμε σε συγκρίσεις αρωμάτων λευκού ή ροζ τριαντάφυλλου: Οι κρίσεις περιορίζονται και πάλι στο "χειρότερο", "καλύτερο", με "μεγαλύτερη οξύτητα", πιο "νόστιμο", πιο "αρωματικό" και τέτοια ...απλά. Η τελική κρίση βγαίνει συνήθως από την απόφαση "με πιό συνεχίζουμε"! Όχι ότι αυτό που ήρθε δεύτερο μένει βέβαια στα ...αζήτητα!

Είχαμε πολλά τέτοια βράδια εφέτος στην Τσαγκαράδα, όπου και περνώ τις διακοπές μου. Ιδιαίτερα οι χλιαρές Αυγουστιάτικες βραδιές, είτε με κάποιο μεζεδάκι, ή πιάτο από τα καλούδια του μποστανιού μας, ή και με κανονικό "τσιμπούσι", προσφέρονται για τις οινικές "κρίσεις", απολαύσεις και συζητήσεις...

Στο διάστημα των διακοπών δοκιμάσαμε πολλά κρασιά υποψήφια για ένταξη στους καταλόγους μας... Αψευδείς μάρτυρες οι ...φελλοί της φωτογραφίας! Πολλά τα καλά ή μέτρια κρασιά, αρκετά απαράδεκτα και λίγα τα "ωραία" έως "εξαιρετικά" (συγγνώμη Γρηγόρη!)... Αυτά τα "ωραία", μετά την αυθεντική κρίση των ειδικών και την τελική απόφαση του Σύμβουλου Οίνου του House of Wine Γρηγόρη Μιχαήλου, θα βρεθούν στα "ηλεκτρονικά ράφια μας" τη νέα οινική περίοδο με τις λεπτομερείς αξιολογήσεις τους σαν προτάσεις προς εσάς, τους τελικούς κριτές...

Μοιραστείτε το άρθρο: