Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Κρασί: Ως πότε θα κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας;

Κρασί: Ως πότε θα κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας;
Από τον Τ. Πικούνη


Εικόνα 1η:

Βράδυ, γύρω στις 12:30, στην περιοχή Συντάγματος. Σε πεζόδρομο, wine bar, γνωστό για τις πολύ καλές του τιμές και για το νεανικό κόσμο που ελκύει, απολύτως άδειο... μόνο 3 άτομα- το προσωπικό- κάθονται σε ένα τραπεζάκι μέσα στο μαγαζί. Δίπλα του, κλασσικό bar, ασφυκτικά γεμάτο κόσμο: Μέσα, έξω, αλλά και στον πεζόδρομο μπροστά του. Όλοι κάτι πίνουν... Κοκτέιλ, βότκα, τεκίλα, όλα σχεδόν ακριβότερα από ένα ποτήρι κρασί που σερβίρει το διπλανό -άδειο- wine bar.

Εικόνα 2η:
Street food "festival"... από τα πολλά που διοργανώνουν τα εκατοντάδες πια μαγαζιά και μαγαζάκια street food που έχουν γεμίζει το κέντρο της Αθήνας. Κόσμος πολύς, νεολαία κυρίως, με ένα ποτήρι οι περισσότεροι στο χέρι: Μπύρα, κόκα κόλα, κάποιο "σκληρό". Το κρασί πουθενά... αν και θα ταίριαζε πολύ με το street food που σερβίριζε το μαγαζί.


Εικόνα 3η:

Η κλασσική. Εστιατόριο με εξαιρετικά κρέατα, γεμάτο, χωρίς ούτε ένα άδειο τραπέζι. Σε όλα τα τραπέζια, είτε μπύρα, είτε κόκα κόλα, είτε τσίπουρο-ούζο. Κρασί πουθενά, μόνο στο δικό μας και σε ένα άλλο ακόμα. Σημειώστε ότι το μαγαζί έχει εξαιρετικά προσιτές τιμές κρασιών και αρκετά καλή λίστα.

Τρείς εικόνες σημερινές. Η τελευταία από την "κλασσική" αγορά που "λατρεύουν" οι πωλητές του κρασιού, τα εστιατόρια... οι άλλες δύο από... "αναδυόμενες" αγορές που το κρασί δεν έχει φανταστεί να πλησιάσει. Η δεύτερη, αγγίζει και τα Wine Bars... που τελευταία δεν βρίσκονται και αυτά στα καλύτερά τους. Πρόχειρο συμπέρασμα: Το κρασί είναι "φευγάτο"... και από τι κλασσικές του αγορές και από τις νέες που διαμόρφωσε η κρίση...

Τι λέει ο κόσμος του κρασιού για αυτά;

Έχω ρωτήσει πάρα πολλούς οινοποιούς αλλά και χονδρεμπόρους "πως πάτε;" και η απάντηση που παίρνω (διαχρονικά!) ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ (δεν υπερβάλλω!!) είναι ότι "εμείς, δόξα τω θεώ, πάμε καλά". Και συνεχίζουν συνήθως: "Ναι, η αγορά έχει πρόβλημα. Αλλά εμείς... έχουμε αύξηση!". Τώρα... πως γίνεται ΟΛΟΙ να λένε ότι η αγορά έχει πρόβλημα και ΟΛΟΙ να δηλώνουν ότι πηγαίνουν καλά ή/και έχουν αύξηση, ε... αυτό είναι από τα ελληνικά "μυστήρια"!

Αν βγεις και πείς ότι κάτι δεν πάει καλά με το κρασί... κινδυνεύεις! Γιατί η αλήθεια στην Ελλάδα των ψευδαισθήσεων πρέπει να κρύβεται! Σε προηγούμενο άρθρο μου με σχετικό θέμα, τόλμησα να γράψω ότι μια εξαιρετική εκδήλωση σε γνωστό εστιατόριο δεν είχε κόσμο, και... έπεσαν να με φάνε ζωντανό! Με πρώτο τον... chef που παίνεψα! Δεν είχε σημασία η διθυραμβική κριτική για το εστιατόριο, το φαγητό, το service κλπ... όχι! Σημασία είχε ότι τόλμησα να γράψω ότι δεν είχε κόσμο!!!

Έτσι, αυτή τη φορά, θα επικαλεστώ τις στατιστικές...

Αλήθεια, διαβάζετε στατιστικές; Δεν ρωτώ μόνο εσάς, τον απλό αναγνώστη, το φίλο (πολύ ή λιγότερο) του κρασιού, αλλά και τους οινοποιούς, τους οινοκριτικούς, τους μεταπωλητές, τους καβίστες, τους χονδεμπόρους, τους marketeers του οίνου (ok, όσους υπάρχουν...), όλους όσους εμπλέκονται στην πώληση ή στην κατανάλωση του εμφιαλωμένου κρασιού... Και τους ρωτώ για να καταλάβω από που πηγάζει η αισιοδοξία τους για το εμφιαλωμένο κρασί, για την πορεία του στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό...

Γιατί οι αμείλικτες στατιστικές δεν λένε το ίδιο... Μείωση της κατανάλωσης οίνου κατά 6%, την τελευταία πενταετία προκύπτει από κλαδική μελέτη της Icap. Τα εμφιαλωμένα κρασιά εκτιμάται ότι καλύπτουν ποσοστό μεταξύ του 36%-40% στην παρούσα φάση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Κλαδικής Μελέτης της ICAP Group, οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τη ζήτηση του κρασιού είναι η τιμή του σε συνδυασμό με το διαθέσιμο εισόδημα, οι διατροφικές συνήθειες των καταναλωτών, η εποχικότητα, η εξέλιξη του εισερχόμενου τουρισμού, ορισμένες παραδόσεις, κ.λπ. Ενδεχόμενες μεταβολές των τιμών δεν επηρεάζουν μόνο τη συνολική ζήτηση, αλλά προκαλούν και μετατόπιση των καταναλωτών σε φθηνότερα εμφιαλωμένα προϊόντα, ή και αντικατάσταση του εμφιαλωμένου από χύμα κρασί. Επίσης, η παρατεταμένη ύφεση οδήγησε στη μείωση της κατανάλωσης κρασιού και ποτών γενικότερα, σε χώρους ψυχαγωγίας / εστίασης. Η Σταματίνα Παντελαίου, διευθύντρια Οικονομικών Μελετών της ICAP Group αναφέρει ότι την τελευταία πενταετία ο μέσος όρος ετήσιας παραγωγής κρασιού υποχώρησε αισθητά (-20%) σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη πενταετία. Από τη συνολική παραγωγή, ποσοστό άνω του 60% αφορά κρασιά χωρίς συγκεκριμένη ένδειξη προέλευσης (ΠΟΠ, ΠΓΕ). Αντίθετα, οι εισαγωγές κρασιού από την Βουλγαρία (χύμα) αυξήθηκαν κατακόρυφα (+634,95% 2007/2012) κατ’ όγκο και (+248% 2007/2012) κατ’ αξία με μέση τιμή μονάδος τα 0,42 € / lt (στοιχεία ΕΣΥΕ)

Η Euromonitor International, πρωτοπόρος στην έρευνα στρατηγικής σε 80 καταναλωτικές χώρες με ιστορία από το 1972, δημοσίευσε ένα απόσπασμα από την έρευνά της στη χώρα μας. Γράφει στις τάσεις ότι παρά το γεγονός ότι στην χώρα μας παράγεται σημαντική ποσότητα κρασιού η κατανάλωση μειώνεται με τους Έλληνες να πίνουν λιγότερο κρασί και όταν πίνουν η τιμή είναι ο καθοριστικός παράγοντας που θα επιλέξουν. Ίσως αυτό εξηγεί ότι μόλις το 35% της συνολικής κατανάλωσης είναι εμφιαλωμένο κρασί (σύμφωνα με την Euromonitor) με το υπόλοιπο 65% κατ'επέκταση να αφορά τον ασκό και το χύμα που περιγράφονται "κομψά" ως artisanal. Η Euromonitor σημειώνει ότι αν και η οικονομική κατάσταση δεν προβλέπεται να βελτιώνεται στα επόμενα χρόνια φαίνεται ότι οι καταναλωτές έχουν προσαρμόσει την ζωή τους στη νέα πραγματικότητα και έχουν βρει νέες ισορροπίες.

Η  Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ
αναφέρει ότι η Ελληνική παραγωγή κρασιού μειώθηκε το 2014-15 κατά -16% και στην 5ετία κατά -8%!

Αυτά λένε οι στατιστικές...

Και επιβεβαιώνονται από την εικόνα της αγοράς: Στα εστιατόρια, λόγω κρίσης, ο κόσμος πηγαίνει όλο και λιγότερο, και παραγγέλνει ακόμα λιγότερο εμφιαλωμενο κρασί από το λίγο που έτσι και αλλιώς παράγγελνε. Το ίδιο και στα wine bars, τελευταία... Οι πωλήσεις στις "φυσικές" κάβες έχουν μειωθεί δραματικά (αυτοί, σαν έμποροι, δεν λένε ψέματα...), ο κόσμος σταμάτησε να πίνει το λίγο εμφιαλωμένο που έπινε στα σπίτια, και γύρισε στο χύμα άγνωστης προέλευσης -οι περισσότεροι- και στον ασκό κάποιοι... Και μέσα στην κρίση, μέσα στη λαίλαπα των νέων φόρων, στην αύξηση του ΦΠΑ κλπ. οι τιμές των κρασιών έχουν πάρει την ανηφόρα!!

Το έχω ξαναπεί: Το εμφιαλωμένο ελληνικό κρασί συνεχίζει να πουλά (όσο πουλά) λόγω του... πατριωτισμού των Ελλήνων, αλλά και λόγω των εκατομμυρίων τουριστών του καλοκαιριού! Μέχρι πότε όμως; Μέχρι πότε ο καταναλωτής θα αγοράζει Ελληνικό Syrah ή Cabernet Sauvignon στην διπλή τιμή των Χιλιανών και ακριβώτερα από πολλά Γαλλικά; Τα παραδείγματα πάμπολλα...

Η κρίση έχει χτυπήσει σκληρά τις παραδοσιακές αγορές του κρασιού στο εσωτερικό... η εστίαση αλλάζει μορφή με γεωμετρική πρόοδο, το street food με τα εκατοντάδες πια σημεία πώλησης, τις εκδηλώσεις, τα φεστιβάλ παίρνει τα ηνία... μέχρι και gourmet street food σημεία έχουν αναπτυχθεί. Το κρασί αγνοείται πλήρως, δεν βλέπεις κρασί στο street food ούτε για δείγμα! Βλέπεις μπύρα, σκληρά, κοκτέιλς, κόκα-κόλα, φτηνά και ακριβά ποτά, αλλά κρασί... πουθενά!

Και... "ημείς -οι του κρασιού- άδομεν!"

Όχι ακριβώς... Η Μύκονος και η Σαντορίνη έχουν την μεγαλύτερη... πυκνότητα πωλητών κρασιού ανά τετραγωνικό μέτρο σε ολόκληρο τον κόσμο αυτό τον καιρό! Όλοι εκεί θέλουν να πουλήσουν, εκεί είναι το "χρήμα". Γιατί εκεί το "πάρτυ" δεν τέλειωσε με την κρίση. Όλοι τρέχουν στους πελάτες που γνώριζαν και στις παραδοσιακές αγορές, που φθίνουν, όπως μας λένε οι στατιστικές. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως στρατηγική για να μπει το κρασί στις νέες αγορές που αναπτύχθηκαν -και λόγω της κρίσης.

Και όμως... Το φαγητό "στο χέρι" θα μπορούσε να συνοδεύεται από ένα ποτήρι κρασί στο άλλο χέρι... ή ένα κουτάκι κρασί. Γιατί όχι; Αν το 5% των μερίδων που σερβίρονται συνοδεύονταν από κρασί, οι πωλήσεις κρασιού θα απογειώνονταν!

Μα... ταιριάζει το κρασί με street food;

Μιά βόλτα στα κλασικά streetfoodάδικα της Αθήνας θα σας πείσει: Τα απολαυστικά Black Angus μπιφτέκια του Burger Joint ταιριάζουν θαυμάσια με τα κόκκινα κρασιά, όπως και τα burger του Hot Hot Burger.Tα φαλάφελ στο Falafellas με τους νόστιμους ρεβιθοκεφτέδες, ταχίνι, λάχανο, μαρούλι, τηγανητή μελιτζάνα κλπ συνδυάζονται εξαιρετικά με πιπεράτα λευκά κρασιά με οξύτητα.

Η γαλοπούλα με πάπρικα και χαλούμι του San Francisco με Sauvignon Blanc, και τα σάντουιτς με ψάρι του Καπετάν Fishάει με Ασύρτικο. Τα λαχματζούν από την Πόλη του θαυμάσιου Feyrouz, με μοσχάρι, κρεμμυδάκι και μυρωδικά σε λευκή πίτα θα ήσαν ιδανικά με τα ελαφρά φρέσκα ερυθρά Αγιωργίτικα, όπως επίσης τα χειροποίητα bagel του Amandine, και τα wrap tortilla του Tortuga με λαχανικά και κρέας θα ήταν εξαιρετικός συνδυασμός με μια Λημνιώνα... το ίδιο και το sandwich στο Big Mouth με τα λαχταριστά κεφτεδάκια που τα φτιάχνουν στο μαγαζί, ιταλική σάλτσα, λειωμένο τυρί, κρεμμύδι και πίκλες.Για να αναφέρω μερικά από αυτά...

Τι φταίει και το κρασί "αποσύρεται" από τις παραδοσιακές του αγορές; Τι φταίει και το κρασί μένει έξω από τις "αναδυόμενες"; Μόνο η τιμή;

Για τις πρώτες, ασφαλώς η τιμή παίζει ρόλο: Η κουλτούρα της φιάλης έχει τελειώσει, όσο νωρίτερα το καταλάβουν όλοι, τόσο το καλύτερο. Θα πρέπει οι πάντες να στραφούν στο ποτήρι. Ποτήρι σπάνια σερβίρεται στα εστιατόρια... αλλά σερβίρεται ποτήρι μπύρα, όπως και το "μικρό", ατομικό τσίπουρο ή ούζο. Ναι, μια φιάλη κρασιού των 6 ποτηριών δεν ανοίγει εύκολα για ένα ποτήρι... Αλλά τότε, γιατί δεν υπάρχει κρασί σε ατομικές συσκευασίες, όπως το ούζο ή το τσίπουρο; Γιατί φιάλες των 375ml είναι ανύπαρκτες στο κρασί; Γιατί δεν υπάρχει κρασί σε αλουμινένιο κουτάκι, όπως η μπύρα; Αν εδώ κάποιοι snob ξινίσουν τα μούτρα τους, ας το σκεφτούν λίγο καλύτερα, γιατί το αλουμινένιο κουτί είναι μακράν καλύτερη συσκευασία από τη φιάλη με φελλό ή stelvin... σίγουρα για τα κρασιά άμεσης ανάλωσης, αλλά και για τα κρασιά ποιότητας!

Για τις αναδυόμενες αγορές, όπως street food κλπ. η τιμή παίζει επίσης ρόλο, αλλά η συσκευασία ακόμα μεγαλύτερο... είναι αδύνατον να λειτουργήσει φιάλη σε αυτή την αγορά, ούτε ποτήρι που σερβίρεται από φιάλη. Οι ατομικές συσκευασίες εδώ (κουτάκι, φιάλη 375ml ή 150 ml-1 ποτήρι) θα έβαζαν άμεσα το κρασί σε αυτές τις αγορές.

Αυτή τη στιγμή, η ευρωπαϊκή αγορά του κρασιού σε κουτί (canned wine) τρέχει με διψήφια ποσοστά αύξησης, όταν η κλασσική αγορά της φιάλης παρουσιάζει μηδενική αύξηση. Και το κρασί στο κουτί έχει γίνει ενθουσιωδώς δεκτό από τις νεότερες ηλικίες 18-35 ετών, που προτιμούν τις νέες πρακτικές και "μοδάτες" συσκευασίες. Επιπλέον αυτών, το κουτί σε μιά σύγχρονη, "λαϊκή" συσκευασία, θα απάλλασσε τους καταναλωτές από τις αναστολές τους σχετικά με το ποιοί πίνουν κρασί, θα το εκλαΐκευε και θα το έβαζε σε κοινωνικές τάξεις που σήμερα το φοβούνται...

Η Ευρώπη τώρα και η Αμερική πρώτη, έχουν δει τις αλλαγές στην αγορά του κρασιού, παρά το γεγονός ότι η κρίση εκεί ήταν πολύ μικρότερη από αυτή στην Ελλάδα, και ήδη προσαρμόζονται... Γιατί να μην τις δούμε και εμείς, όχι με ψέματα, όχι προσκολλημένοι στα όσα ξέραμε και σε φθίνουσες αγορές που ΠΟΤΕ δεν υποστήριξαν το κρασί, όχι κυνηγώντας το παλιό και ξεπερασμένο, αλλά με μια φρέσκια ματιά;


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης


Μοιραστείτε το άρθρο: