Ας μιλήσουμε για Λημνιώνα

Αν κάποιος μας μιλούσε πριν από 20 χρόνια για την Λημνιώνα, το μυαλό δύσκολα θα πήγαινε στο κρασί και πόσο μάλλον σε εξαιρετικά κρασιά που ταξιδεύουν πια σε όλο τον κόσμο. Η Λημνιώνα είναι μια ερυθρή ποικιλία που προέρχεται από την Θεσσαλία. Μέχρι πριν από 20 χρόνια το σταφύλι αυτό κινδύνευε με εξαφάνιση. Η προσπάθειες για την αναβίωση και την ανάδειξη του ξεκίνησαν περίπου το 2000 στην περιοχή του Τυρνάβου. Πρωτοστάτης σε αυτή την προσπάθεια ήταν ο Χρήστος Ζαφειράκης, ο οποίος το 2007  κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά το πρώτο μονοποικιλιακό ερυθρό κρασί από Λημνιώνα. Έκτοτε ακολούθησαν και άλλοι παραγωγοί με αποτέλεσμα σήμερα να μιλάμε για μία από τις πιο ανερχόμενες ποικιλίες στην χώρα μας. Το 2009 υπήρχαν μόνο 100 στρέμματα αμπελώνων φυτεμένα με Λημνιώνα ενώ σήμερα περισσότερα από 300 στρέμματα.

 

Η ποικιλία σήμερα καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας με κυριότερες τον Τύρναβο, το Μεσσενικόλα, τα Μετέωρα αλλά και την Ραψάνη και τον Όλυμπο. Φυτεύσεις υπάρχουν και στην Πελοπόννησο αλλά και στην Μακεδονία. Περισσότερα από 15 οινοποιεία παράγουν κρασιά από Λημνιώνα. Στοιχηματίζω ότι αυτός ο αριθμός σε πέντε χρόνια θα είναι τουλάχιστον διπλάσιος.

 

Πρόκειται για μια όψιμη ποικιλία που αναζητά σχετικά ζεστά κλίματα, όπως αυτό της Θεσσαλίας. Οι ρόγες της είναι μεγάλες και η φλούδα τους λεπτή. Δίνει κομψά κρασιά αλλά με αρωματική ένταση, μέτριο χρώμα, βελούδινες τανίνες, ζωηρή οξύτητα και αρώματα σκούρων φρούτων όπως η φράουλα και τα βύσσινα, βοτάνων, μπαχαρικών αλλά και κάποιες ανθικές νύξεις που παραπέμπουν σε βιολέτα. Αρκετά κρασιά ωριμάζουν σε δρύινα βαρέλια, όμως οι περισσότεροι οινοποιοί δεν προτιμούν τα καινούρια βαρέλια προκειμένου να διατηρήσουν και να αναδείξουν τον λαμπρό φρουτώδη χαρακτήρα της ποικιλίας. Τα κρασιά είναι συνήθως έτοιμα για κατανάλωση όταν είναι νεαρά. Δεν είναι από τις ποικιλίες που χρειάζονται πολύ χρόνο για να μαλακώσουν τα χαρακτηριστικά της στην φιάλη. Η δυνατότητα παλαίωσης εξερευνάται ακόμα, ωστόσο η ποικιλία δείχνει να εξελίσσεται όμορφα στον χρόνο.

 

Την συναντάμε σε ερυθρά μονοποικιλιακά κρασιά (Oenops Limniona, Κτήμα Θεόπετρα Λημνιώνα) αλλά και σε ανάμιξη με άλλες ερυθρές ποικιλίες (Απλά Ερυθρός, Κτήμα Θεόπετρα Syrah Λημνιώνα Cabernet Sauvignon) γηγενείς ή από τον διεθνή αμπελώνα. Η ζωηρή της οξύτητα και το μέτριο επίπεδο τανινών την καθιστούν ιδανική για την παραγωγή δροσερών ροζέ κρασιών (Κτήμα Θεόπετρα Ροζέ, Απλά Ροζέ), αλλά και αφρώδων εκφράσεων.

 

Το οινοποιείο Ζαφειράκη τώρα παράγει 3 μονοποικιλιακές ερυθρές εκφράσεις, την New Age Λημνιώνα Ζαφειράκη, την Terracotta Ζαφειράκη αλλά και την Λημνιώνα Ζαφειράκη Ερυθρός που είναι το πρώτο μονοποικιλιακό κρασί που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Στην συλλογή υπάρχει και μία ροζέ εκδοχή το Λημνιώνα Ζαφειράκη Ροζέ, ενώ μόλις κυκλοφόρησε και ροζέ αφρώδες με την παραδοσιακή μέθοδο.

 

Είναι μια ποικιλία αρκετά ευέλικτη στο τραπέζι καθώς μπορεί να συνδυαστεί με ευρεία γκάμα φαγητών. Η οξύτητα του, το βάθος φρούτου και ο σχετικά μαλακός χαρακτήρας του το καθιστούν ιδανική παρέα για κόκκινα και λευκά κρέατα, για φτερωτό κυνήγι όπως το ορτύκι αλλά και για ώριμα λιπαρά τυριά και αλλαντικά. Τα ζυμαρικά και οι πίτσες είναι σίγουρα μέσα στα φαγητά που μπορεί να συνδυαστεί. Ακόμα και εδέσματα που μας έρχονται από την θάλασσα όπως ο τόνος αλλά και το χταπόδι μαγειρεμένο με ντομάτα.

 

 

 

 

Μοιραστείτε το άρθρο: