Allen Balik

Στην καθημερινότητά μας εκτιμούμε την ισορροπία σαν απαραίτητο συστατικό, αλλά η σημασία της στον κόσμο του φαγητού και του κρασιού μπορεί να φαίνεται κάπως απροσδιόριστη. Δίνουμε συνήθως τη σημασία που πρέπει στα αρώματα και τις γεύσεις ενός σημαντικού πιάτου όπως συνδυάζονται για να μας δώσουν μια απολαυστική εμπειρία; Ίσως όχι...

Αλλά όταν η vinaigrette έχει γεύση μάλλον ξυδιού, η lemon pie είναι πολύ ξινή ή το τσίλι έχει πάρει ...φωτιά, μπορούμε να αντιληφθούμε πως ένα συστατικό - όταν χρησιμοποιηθεί καθ' υπερβολή- θα τραβήξει την προσοχή μας στον εαυτό του παρά στο πιάτο σαν σύνολο. Το ίδιο ισχύει και για το κρασί.

Διαφορετικά κρασιά για διαφορετικές εποχές; Από τον Allen Balik 


Προχθές το βράδυ ετοιμαζόμουν να μαγειρέψω για δείπνο linguini μα μύδια, με λευκό κρασί και μια ιδέα λάδι. Και ξαφνικά, κάτι δεν μου πήγαινε... Ο χειμώνας έχει φτάσει πια, και οι ετοιμασίες του δείπνου μου κάπου δεν ταίριαζαν με την αίσθησή μου για την εποχή. Γρήγορα άλλαξα το πλάνο μου, και έβαλα τα μύδια να σιγοβράζουν σε μια πλούσια σάλτσα ντομάτας με πικάντικο τριμμένο κόκκινο πιπέρι και σκόρδο.

Απέρριψα το Pinot Grigio που σκόπευα να πιώ και ταίριαξα το νέο μου πιάτο με ένα ωραία δομημένο κόκκινο blend από το Spring Mountain. Στη συνέχεια άναψα και το τζάκι για να συμπληρώσω την εικόνα!

Πολλές από τις καθημερινές μας επιλογές έχουν σχέση με την εποχή. Καθώς φεύγει το Φθινόπωρο και έρχεται ο Χειμώνας, αρχίζουμε να φοράμε πιο σκούρα ρούχα (και ζεστότερα, βέβαια), να αναζητάμε πιο πλούσια πιάτα και να στρεφόμαστε περισσότερο προς τα ερυθρά παρά προς τα λευκά και ροζέ κρασιά. Δεν αλλάζουν απαραίτητα τα γούστα μας, αλλά ασφαλώς αλλάζουν οι εποχικές μας προτιμήσεις.

Από τον Allen Balik 


Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε για φαγητό με φίλους σε ένα αγαπημένο μας εστιατόριο, και παραγγείλαμε ένα νεαρό sauvignon blanc για να ξεκινήσουμε και ένα μεγαλύτερης ηλικίας cabernet για το κυρίως πιάτο. Καθώς ό σερβιτόρος άνοιγε το sauvignon blanc ρώτησε θα θέλαμε να ανοίξει και το cabernet για να το αφήσει να αναπνεύσει. Όπως όλοι ξέρουμε, αυτή δεν είναι μια ασυνήθιστη ερώτηση, αλλά τι σημαίνει πραγματικά;

Τι γίνεται με τη Δρυ; Από τον Allen Balik 


Το έχουμε όλοι ακούσει κάποτε: "Αυτό το Chardonnay είναι καταπληκτικό! Μπορώ να μυρίσω την βανίλια και να γευθώ τη βούτυρο. Λατρεύω αυτό το συνδυασμό! ".

Μπορεί να μην είναι αυτές ακριβώς οι λέξεις, αλλά σίγουρα κάτι κοντά σ' αυτό το νόημα. Τις τελευταίες δυο δεκαετίες τα αρώματα και οι γεύσεις που προέρχονται από τη δρυ έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι κυρίαρχες όχι μόνο στο Chardonnay αλλά και σε άλλες ποικιλίες, καθώς και όλα τα επίπεδα τιμών, και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Είναι η αίσθηση της δρυός (είτε προέρχεται από το βαρέλι είτε όχι) παρά ο πραγματικός χαρακτήρας του σταφυλιού, που συνήθως μεταφράζεται σαν το πραγματικό άρωμα και γεύση πολλών κρασιών. Και αυτό είναι κρίμα!

Από τον Allen Balik 


Λίγες λέξεις δημιουργούν πιο αρνητικούς συνειρμούς ή δίνουν μια πιο ζωντανή εικόνα, από τις λέξεις «οξύ» και «οξύτητα». Όταν ακούει κανείς αυτές τις λέξεις, αμέσως έρχονται στο μυαλό σκέψεις που εκτείνονται από τα πιο ισχυρά διαβρωτικά υγρά μέχρι και την καούρα, και ένα πλήθος άλλων μεταξύ τους. Λοιπόν, τι καλό μπορεί να υπάρχει εδώ;

Όταν αναφέρομαι το θέμα της οξύτητας και τον ευεργετικό ρόλο της στον τομέα του οίνου, έρχομαι συχνά αντιμέτωπος με βλέμματα στο κενό και εκφράσεις αμφιβολίας - ειδικά από τους νεοφερμένους στο κρασί. Είχα ακόμα και στιγμές που αισθάνθηκα σε άμυνα θέτοντας το θέμα, χαμηλώνοντας τη φωνή μου μια οκτάβα ή περίπου, ανάλογα με την αντίδραση του κοινού μου. Αυτό δεν είναι πολύ καλό, και ευτυχώς αυτή η στιγμή περνάει γρήγορα γιατί η οξύτητα του οίνου, ως επί το πλείστον, είναι καλή ιδιότητα όπως συμβαίνει με πολλά φρούτα και άλλα τρόφιμα.