Botrini’s, με το menu του Dine Athens 2018

Botrini’s, με το menu του Dine Athens 2018
Από τον Τ. Πικούνη

Η Alpha Bank διοργανώνει για 3η χρονιά το Dine Athens από την 1η έως την 11η Φεβρουαρίου 2018. Ειδικότερα, όλα τα εστιατόρια θα προσφέρουν ένα από τα τρία ειδικά διαμορφωμένα μενού, στις προκαθορισμένες τιμές των €15, €30, €60 για όλους, κατόπιν εκπτώσεως 20%. Δυστυχώς, ελάχιστα εστιατόρια περιλαμβάνουν στο menu κρασί. Η επίσκεψή μας σε κάποια από αυτά έχει σαν στόχο την ενημέρωση των φίλων του κρασιού σε θέματα που έχουν σχέση με το συνδυασμό πιάτων και κρασιών, αλλά και στην γενικότερη εκτίμηση της συμβολής της σημαντικής αυτής εκδήλωσης στην Ελληνική γαστρονομία…


Βρέθηκα στο εστιατόριο Botrini’s στα πλαίσια της εβδομάδας Dine Athens που διοργανώνει από 1 έως 11 Φεβρουαρίου η ALPHA BANK και το Diner’s Club. Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το εστιατόριο. Ήταν όμως η πρώτη φορά που θα δοκίμαζα ένα fixed Menu σε τιμή εκπτωμένη.

Πρώτα απ’ όλα να παρατηρήσω ότι δεν νοείται μια πρόταση gourmet χωρίς κρασί. Ναι, το menu ήταν μια διαδοχή πιάτων με το κρασί να λείπει. Αυτό για κάποιον που θέλει να πιστέψει ότι θα έχει μια σημαντική γευστική εμπειρία είναι μάλλον δυσάρεστο. Βέβαια, μπορείτε να παραγγείλετε χωριστά το κρασί, αλλά αυτό θα σας ανεβάσει το κατ’ άτομο κόστος από 25 Ευρώ έως... άπειρο, ανάλογα με τα γούστα σας.

Αλλά ας πάμε στην εμπειρία. Θα πω κατ’ αρχήν ότι όλα τα πιάτα ήταν εξαιρετικά, αντάξια του ονόματος Botrini... Εδώ, όσον αφορά στην ποιότητα δεν υπάρχει επιφύλαξη: Σωστά πρώτα πιάτα, εύγευστα, πρωτότυπα σε σύλληψη, εξαιρετικά κύρια πιάτα... Ούτε ένα πιάτο μέτριο.

Ξεκινήσαμε με 2 «μπουκιές» νοστιμότατης πίτσας, και η εισαγωγή συνεχίστηκε με μάκαρον από άγρια μανιτάρια, μπαχαρικά και φουντούκι. Το «αυγό» που ακολούθησε, μέσα στο σπασμένο πορσελάνινο «τσόφλι» του ήταν ενδιαφέρον, και μας προετοίμασε για το πολύ καλό perseveranza, που δεν δοκίμασε καθόλου την …υπομονή μας (όπως συνιστά το όνομά του!) αφού το καρπάτσιο μόσχου ταίριαξε θαυμάσια με το αχλάδι, τα μανιτάρια και την gorgonzola που το συνόδευαν.

Πίτσες

Μάκαρον από άγρια μανιτάρια, μπαχαρικά και φουντούκι

Μάκαρον από άγρια μανιτάρια, μπαχαρικά και φουντούκι
Το 5ο πιάτο ήταν το καλύτερο: Πάπια με τρούφα τυλιγμένη με εξαιρετικές παπαρδέλες, ένα πιάτο που η νοστιμιά του συναγωνιζόταν την πραγματικά εξαιρετική αισθητική του, αισθητική «πιάτου» και όχι γλυπτού, ακριβώς όπως κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι η αισθητική του φαγητού. Τέλος, το τελευταίο πιάτο, αν και νόστιμο, δεν ήταν νομίζω εφάμιλλο των προηγούμενων. Προσωπικά με ξένισε να τρώω με κουτάλι μοσχαρίσια ουρά λειωμένη , και θα διαφωνήσω εδώ με τους… μοναχούς trappist που εφεύραν αυτή τη μέθοδο.

Πάπια με τρούφα τυλιγμένη με παπαρδέλες

Μοσχαρίσια ουρά γάλακτος trappist

Όσον αφορά στο service, και αυτό ήταν άψογο, μέχρις... υπερβολής: Χαμογελαστοί όλοι, πρόθυμοι, με χιούμορ... μόλις έβλεπαν ότι κάτι λείπει ή άδειαζε το ποτήρι κρασί, έτρεχαν να εξυπηρετήσουν. Μόνο που... υπήρχε κάτι σαν άγχος: δεν προλάβαινες να τελειώσεις ένα πιάτο, και δεχόσουν ερωτήσεις αν τελείωσες, αν θέλεις να προχωρήσουν κλπ. κλπ. Ο άψογος σερβιτόρος ή sommelier πρέπει να μπορεί να διακρίνει τον ιδιαίτερο  «ρυθμό» του τραπεζιού και να προσαρμόσει την ταχύτητα του service ανάλογα... Κάτι πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της βραδιάς και την ικανοποίηση του πελάτη.

Μαζί με τα 5 πιάτα ήπιαμε μια φιάλη Κτήμα Καρυδά 2014, πραγματικά εξαιρετικό, από τα καλύτερα κλασσικά Ξινόμαυρα: Στιβαρό και γεμάτο, με έντονα τα ποικιλιακά αρώματα αλλά και με εμφανή την επιρροή του δρύινου βαρελιού. Αν με ρωτήσετε αν ταίριαζε με όλα τα πιάτα, θα απαντήσω "βεβαίως όχι!"  Και εδώ ακριβώς έρχεται η "αδυναμία" μιας πρότασης μενού χωρίς τον εκ των προτέρων συνδυασμό κάθε πιάτου με το αντίστοιχο κρασί. Η αγορά μιας φιάλης δεν είναι λύση, ούτε επίσης η επιλογή ποτηριού για κάθε πιάτο(!) που βέβαια θα ανεβάσει το κόστος στα ύψη.

Κτήμα Καρυδά - Μενού
Αλλά εδώ προέκυψε επίσης και το «αιώνιο», μόνιμο πρόβλημα με την «παρά φύση» σχέση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εστιατορίων με το κρασί: οι τιμές τω κρασιών ήσαν επιεικώς στα ύψη. Πρώτη φορά είδαμε τιμές σχεδόν τετραπλάσιες της λιανικής του House of Wine. Είναι ακατανόητη μια τέτοια πολιτική τιμολόγησης, το μόνο που καταφέρνει είναι να «διαχωρίζει» το καλό κρασί από το φαγητό, και -κυρίως- το αντίστροφο!... Δεν έχω αντίρρηση το Botrini’s να τιμολογεί τα πιάτα του όσο θέλει, είναι πράγματι δικές του, μοναδικές δημιουργίες. Αλλά το κρασί δεν «ανεβαίνει» επειδή σερβίρεται στο Botrini’s. Έχει δική του, ανεξάρτητη του εστιατορίου τιμή, το εστιατόριο δεν του δίνει προστιθέμενη αξία, αντίθετα, αυτό δίνει στα πιάτα που συνοδεύει.

Συμπέρασμα: Αν είστε φίλος του κρασιού, θα σας συνιστούσα να λάβετε υπ’ όψη το θέμα των τιμών των κρασιών στο εστιατόριο, για να μην βρεθείτε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Θα εκνευριστείτε μάλλον με τις τιμές τους, όπως συνέβη με εμένα. Αν δεν είστε πάλι φίλος του κρασιού και συνοδεύετε το φαγητό σας με… νεράκι (οπότε η μισή απόλαυση ενός πιάτου χάνεται), η αν αποδέχεστε να πληρώνετε ένα κρασί σε τιμή τριπλάσια έως τετραπλάσια της τιμής σε μια κάβα, τότε θα σας το συνιστούσα, γιατί και τα πιάτα είναι εξαιρετικά, και το service από τα καλύτερα.


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: