Ένα πιάτο "της γιαγιάς" και το κρασί του
- Γράφει η/ο Τάσος Πικούνης
- 7 Απρ 2020
Από τον Τ. Πικούνη
Ένα αγαπημένο μου φαγητό, οι μπάμιες με κοκκινιστό κοκοράκι... ναι, ταπεινό, αλλά απίστευτα νόστιμο παραδοσιακό φαγητό. Το έφτιαχνε η γιαγιά μου, με μπόλικο λάδι, πολλή ντομάτα, λίγο σκόρδο και οπωσδήποτε ξύδι!
Σήμερα ήταν στο μεσημεριανό μου τραπέζι, με την παλιά συνταγή... θεσπέσιο! Σκέφτηκα με τι κρασί θα ταίριαζε: κόκκινο, μέ έντονη τη γεύση της ντομάτας, με τη γλύκα της μπάμιας και την νοστιμιά του αλανιάρικου πιτσιρικά κόκορα... τι «πηγαίνει»;
Μη σας κάνω τον «ειδικό»... δεν πάω να σας κομπλεξάρω: ταιριάζει εύκολα με πάρα πολλά κόκκινα κρασιά, με ξινόμαυρα μοντέρνα- όχι τα «θηριώδη»!- ( η ντομάτα βλέπετε!), αλλά και με πολλά ροζέ, από τα γνήσια «Ελληνικά» -αυτά που κατά Ted (Λέλεκα - ένας είναι ο Ted!) «Θα ήθελαν να ήσαν κόκκινα» μέχρι τα τύπου Προβηγγίας, αν επιλέξετε την αντίθεση...
Με ποιό κριτήριο να επιλέξω;
Μετά από πολλή... σκέψη, κατέληξα: το πρωί είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον φίλο Φεδερίκο Λαζαρίδη, τον επικεφαλής του κτήματος Nico Lazaridi... και διάλεξα ένα δικό του κρασί: το Cavalieri - Ερυθρό 2014, ένα εξαιρετικό blend 4 ποικιλιών, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon, Merlot και λίγο Sangiovese, όλα «ξένες» ποικιλίες -Δράμα εδώ παιδιά, το «λίκνο» των ξένων ποικιλιών στην Ελλάδα!- ξηρό, πληθωρικό, με ώριμες -εξαιρετικής υφής- τανίνες, πυκνό φρούτο και επίγευση μακράς διάρκειας. Ο βοτανικός χαρακτήρας είναι έντονος και στο στόμα, και του χαρίζει μια νεοκοσμίτικη υφή...
Κάποιοι -σας βλέπω!- σηκώσατε το φρύδι και σκέφτεστε, οι μεν «δεν είναι ‘πολύ’ για κοτόπουλο;». Θα απαντήσω αμέσως όχι... δεν ξέρετε το κοκκινιστό κοκοράκι της γιαγιάς μου-δυναμίτης γεύσεων και εντάσεων!
Οι υπόλοιποι που σηκώνετε φρύδι σκέφτεστε «μα χάθηκαν οι Ελληνικές ποικιλίες;» και σε εσάς θα απαντήσω με... θερμά συγχαρητήρια στους Δραμινούς παραγωγούς που χωρίς κόμπλεξ και “ψευτοελληνικές» ευαισθησίες, επικεντρώθηκαν στις «ελληνικές» πια ξένες ποικιλίες - ναι παιδιά, ότι μεγαλώνει σε ελληνικό χώμα και καλλιεργείται από ελληνικά (ΟΚ, ΟΚ, και Αλβανικά!) χέρια, είναι ελληνική ποικιλία! Προέλευσης εξωτερικού, αλλά και πόσες «ελληνικές» ποικιλίες δεν είναι προέλευσης εξωτερικού; Τα τεστ DNA πια αποδεικνύουν πατρότητες κα μητρότητες αδιανόητες!
Θα το βρείτε εδώ: https://bit.ly/2JL02ts -όχι το κοκοράκι, το κρασί!- στο House of Wine! Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Το ίδιο και ο Φεδερίκος- δεν τον ρώτησα, αλλά είμαι σίγουρος!
Στην υγειά σας!
Τάσος Πικούνης
Ένα αγαπημένο μου φαγητό, οι μπάμιες με κοκκινιστό κοκοράκι... ναι, ταπεινό, αλλά απίστευτα νόστιμο παραδοσιακό φαγητό. Το έφτιαχνε η γιαγιά μου, με μπόλικο λάδι, πολλή ντομάτα, λίγο σκόρδο και οπωσδήποτε ξύδι!
Σήμερα ήταν στο μεσημεριανό μου τραπέζι, με την παλιά συνταγή... θεσπέσιο! Σκέφτηκα με τι κρασί θα ταίριαζε: κόκκινο, μέ έντονη τη γεύση της ντομάτας, με τη γλύκα της μπάμιας και την νοστιμιά του αλανιάρικου πιτσιρικά κόκορα... τι «πηγαίνει»;
Μη σας κάνω τον «ειδικό»... δεν πάω να σας κομπλεξάρω: ταιριάζει εύκολα με πάρα πολλά κόκκινα κρασιά, με ξινόμαυρα μοντέρνα- όχι τα «θηριώδη»!- ( η ντομάτα βλέπετε!), αλλά και με πολλά ροζέ, από τα γνήσια «Ελληνικά» -αυτά που κατά Ted (Λέλεκα - ένας είναι ο Ted!) «Θα ήθελαν να ήσαν κόκκινα» μέχρι τα τύπου Προβηγγίας, αν επιλέξετε την αντίθεση...
Με ποιό κριτήριο να επιλέξω;
Μετά από πολλή... σκέψη, κατέληξα: το πρωί είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον φίλο Φεδερίκο Λαζαρίδη, τον επικεφαλής του κτήματος Nico Lazaridi... και διάλεξα ένα δικό του κρασί: το Cavalieri - Ερυθρό 2014, ένα εξαιρετικό blend 4 ποικιλιών, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon, Merlot και λίγο Sangiovese, όλα «ξένες» ποικιλίες -Δράμα εδώ παιδιά, το «λίκνο» των ξένων ποικιλιών στην Ελλάδα!- ξηρό, πληθωρικό, με ώριμες -εξαιρετικής υφής- τανίνες, πυκνό φρούτο και επίγευση μακράς διάρκειας. Ο βοτανικός χαρακτήρας είναι έντονος και στο στόμα, και του χαρίζει μια νεοκοσμίτικη υφή...
Κάποιοι -σας βλέπω!- σηκώσατε το φρύδι και σκέφτεστε, οι μεν «δεν είναι ‘πολύ’ για κοτόπουλο;». Θα απαντήσω αμέσως όχι... δεν ξέρετε το κοκκινιστό κοκοράκι της γιαγιάς μου-δυναμίτης γεύσεων και εντάσεων!
Οι υπόλοιποι που σηκώνετε φρύδι σκέφτεστε «μα χάθηκαν οι Ελληνικές ποικιλίες;» και σε εσάς θα απαντήσω με... θερμά συγχαρητήρια στους Δραμινούς παραγωγούς που χωρίς κόμπλεξ και “ψευτοελληνικές» ευαισθησίες, επικεντρώθηκαν στις «ελληνικές» πια ξένες ποικιλίες - ναι παιδιά, ότι μεγαλώνει σε ελληνικό χώμα και καλλιεργείται από ελληνικά (ΟΚ, ΟΚ, και Αλβανικά!) χέρια, είναι ελληνική ποικιλία! Προέλευσης εξωτερικού, αλλά και πόσες «ελληνικές» ποικιλίες δεν είναι προέλευσης εξωτερικού; Τα τεστ DNA πια αποδεικνύουν πατρότητες κα μητρότητες αδιανόητες!
Θα το βρείτε εδώ: https://bit.ly/2JL02ts -όχι το κοκοράκι, το κρασί!- στο House of Wine! Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Το ίδιο και ο Φεδερίκος- δεν τον ρώτησα, αλλά είμαι σίγουρος!
Στην υγειά σας!
Τάσος Πικούνης