Ένα ρέκβιεμ για τον οβελία...

Ο κοροναϊός χτύπησε σκληρά και το κρασί.
Από τον Τ. Πικούνη

Θρήνος... ξεκίνησε ήδη η νεκρώσιμη ακολουθία, για την «ταφή» της πιό διαχρονικής συνήθειας και λατρείας του Έλληνα: του οβελία! Δολοφονήθηκε από μια τοσοδούλα άψυχη πρωτεΐνη, καλυμμένη με λίπος, που μας υποχρέωσε να κλειστούμε στα σπίτια μας, να ξεχάσουμε Άνοιξη, ύπαιθρο, χωριό, πασχαλινό γλέντι, κοκορέτσι και βέβαια... οβελία!

Μπορεί να περάσουμε το Πάσχα σπίτι, μπορεί να μείνουμε μέσα, μπορεί να στερηθούμε τις ομορφιές της Άνοιξης στο χωριό... αλλά ένα πράγμα σίγουρα δεν θα στερηθούμε: το Πασχαλινό «κοψίδι» -σε οποιαδήποτε μορφή- θα βρεθεί στο τραπέζι μας την Κυριακή του Πάσχα, είτε το ψήσουμε στην μικρή μας αυλή, είτε στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας, είτε στο μπαλκόνι μας, είτε ακόμα στο φούρνο της κουζίνας! Και η πόλη μας θα πλημμυρίσει από αυτή τη θεϊκή τσίκνα, ενάντια σε κάθε περιορισμό και... κορωναϊό! Γιατί πρέπει να δείξουμε σε αυτό το ασήμαντο και άψυχο μόριο πρωτεΐνης ότι μπορεί να μας έκλεισε σπίτι, αλλά δεν θα μας στερήσει αυτά που κάνουν τη ζωή μας ενδιαφέρουσα και υποφερτή, δεν θα «μεταλλάξει» τις συμπεριφορές μας ούτε τις απολαύσεις μας!

Σίγουρα πολλά αρνάκια και κατσικάκια θα χαμογελούν αυτή την εποχή! Θα γλυτώσουν τη σφαγή φέτος, αφού οι διάφορες απαγορεύσεις θα περιορίσουν δραστικά τους οβελίες! Χαράς ευαγγέλια για vegan και φιλόζωους, θλίψη και απελπισία για τους... μερακλήδες fan του σπορ, είτε ψήστες είτε... καταναλωτές!

Λόγω της απαγόρευσης των συναθροίσεων ακόμα και στο σπίτι, η πασχαλινή μας παρέα θα είναι αναγκαστικά περιορισμένη: Συγκάτοικοι κυρίως -γονείς, παιδιά- άντε και κανένα ζευγάρι φίλων ή συγγενών που αποδεδειγμένα κάθονται σπίτι και επομένως δεν κινδυνεύουμε να μας μεταδώσουν τον ιό...

Παρελθόν λοιπόν τα γλέντια και τα πανηγύρια, οι δεκάδες φίλοι, τα αρνιά και τα κοκορέτσια στη σούβλα...

Παρελθόν και τα πολλά κρασιά; Σίγουρα παρελθόν σαν ποσότητες, αλλά καθόλου παρελθόν σαν ποικιλίες! Απλούστατα γιατί και ορεκτικά θα υπάρξουν, και κάποια σηκωταριά θα τηγανιστεί, και μεζεδάκια θα σερβιριστούν, αυγουλάκια από την Ανάσταση -από την τηλεόραση θα την δούμε και αυτή!-... όλα αυτά σηκώνουν αρκετά και διαφορετικά κρασιά!

Τις προηγούμενες χρονιές έγραφα για το πασχαλινό μου... χαρέμι. Για τις συζύγους και τις δεκάδες οδαλίσκες που με συνοδεύουν κάθε τέτοια εποχή στον σταθερό μου πασχαλινό προορισμό, την Τσαγκαράδα Πηλίου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι δικές μου σύζυγοι και οδαλίσκες είναι... κρασιά, οι πασχαλινές μου επιλογές!

Φέτος όμως, οι πολλές οδαλίσκες θα μείνουν πίσω! Που να χωρέσουν σε ένα μπαλκόνι πολυκατοικίας, και μάλιστα χωρίς καλεσμένους να τις απολαύσουν; Την πασχαλινή μου εβδομάδα θα συνοδεύσουν λοιπόν λατρευτές... σύζυγοι και ελάχιστες οδαλίσκες!

Έχω πει πολλές φορές ότι για το αρνί σε όλες του τις εκφάνσεις και ψησίματα, -σούβλα, σχάρα, φούρνος- το καλύτερο κρασί είναι ένα ποιοτικό Syrah! Για το Πάσχα αξίζει το καλύτερο: Κτήμα Αβαντίς Syrah Collection 2015, και επίσης εναλλακτικά το άλλο θαυμάσιο Syrah, το εξαιρετικό Montes Alpha Syrah 2015.

Ας πάμε όμως με τη σειρά: Θα ξεκινήσουμε από τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, που καί αυτή θα την δούμε στην τηλεόραση. Ψιλοκομμένα εντόσθια, χορταρικά που τα ‘μασάς’ και έξτρα όγκος και γευστικός πλούτος, με το αυγολέμονο να προσδίδει πυκνότητα, κατατάσσουν την μαγειρίτσα σε μια ξεχωριστή κατηγορία. Μιά φρέσκια Σαντορίνη είναι η επιλογή μου: Η Σαντορίνη του Σιγάλα με σώμα και ‘επιθετική’ οξύτητα, θα διαπεράσει την λιπαρότητα του πιάτου, ‘φρεσκάροντας’ τον ουρανίσκο και ισορροπώντας ταυτόχρονα τον λεμονάτο χαρακτήρα της σούπας.

Η Κυριακή του Πάσχα, ξακινά νωρίς το πρωί, με την ετοιμασία του αρνιού για τη σχάρα ή το φούρνο, την ετοιμασία της φωτιάς και την έναρξη του ψησίματος κοκορετσιού. Όσο ψήνονται το κοκορέτσι και το αρνί, σερβίρονται όλα εκείνα τα εξαιρετικά νόστιμα πασχαλινά μεζεδάκια: Σαλάτες διάφορες, κόκκινα αβγουλάκια με λαδορίγανη που... θυσιάστηκαν την Ανάσταση σε τσουγκρίσματα αλλά δεν φαγώθηκαν, πιτούλες, τυροπιτάκια, πλατό με αρμυρά συνήθως τυριά, τηγανητά συκωτάκια, νεφρά και γλυκάδια. Εδώ οι επιλογές μου είναι... λευκές, με πρώτη τη Ρετσίνα. Με δύο υπέροχες οδαλίσκες και μια παλιά αλλά αγαπημένη πάντα σύζυγο: Ξεκινάω από την τελευταία, το ακαταμάχητο Δάκρυ του Πεύκου, που μας έχει συνοδεύσει σε τόσα Πάσχα... επικίνδυνο όμως, γιατί είναι τόσο απολαυστικό που πολλοί το συνεχίζουν στο κοκορέτσι και στον οβελία, χαλώντας μου τη... "σούπα"! Οι οδαλίσκες είναι η ρετσίνα Παπαγιαννάκου, για τα προκαταρκτικά μεζεδάκια, ενώ για τις σαλάτες και τις πίτες που θέλουν το... Sauvinion Blanc τους, τι καλύτερο από το Sauvignon Blanc Fume του κτήματος ΑΛΦΑ!

Ερχομαστε τώρα στο απαραίτητο κοκορέτσι, φτιαγμένο από πλεμόνια (70%), συκώτι (25%) και γλυκάδια (5%), τυλιγμένα αριστοτεχνικά με στρώσεις εντέρων... Εφ’ όσον λόγω... περιορισμού και κορωναϊού δεν είναι δυνατόν να ψηθει κοκορέτσι με τον κλασσικό τρόπο, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ωραίο και νόστιμο γίνεται ένα κοκορετσάκι στο φούρνο! Είναι αυτό που ψήνεται πριν το αρνί, ο απόλυτος πασχαλινός "μεζές", που γίνεται ανάρπαστος κομμένος σε αχνιστές ροδέλες.

Εδώ χρειάζεται ένα δυνατό κόκκινο κρασί. Η προτίμησή μου φέτος είναι ένα απο τα καλύτερα Αγιωργίτικα, το Κτήμα Γαίας. Κοντά του μια σύζυγος επίσης, παλιά και πιστή, που δεν με πρόδωσε ποτέ: Η υπέροχη Ράμνιστα 2016 του Κυρ-Γιάννη, με τη δύναμή της και τις ιδιαίτερες τανίνες της θα τα βγάλει πέρα με την ένταση των γεύσεων του κοκορετσιού.

Όλα αυτά τα θαυμάσια δεν μπορεί να μην "κλείνουν" με κάποια γλυκά κρασιά ή παλαιωμένα Τσίπουρα! Εδώ μεγάλες αγάπες, Dark Cave και παλαιωμένο Τσίπουρο Κατσάρου, και Vinsanto Αργυρού 12 ετών θα μας κάνουν παρέα μετά το φαγητό και δίπλα στο τζάκι, μέχρι τις μεταμεσονύκτιες ώρες! (οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται!).

Ξέρω... αδίκησα πολλές από τις αγαπημένες μου "οδαλίσκες" που τις άφησα κυριολεκτικά στο... ράφι! Να ξέρετε επίσης ότι αυτές είναι αυστηρά προσωπικές μου επιλογές και όχι του House of Wine! So… put the blame on me, baby!... Αλλά εφέτος, στο #μενουμεσπιτι χωρούν λίγα(!) και εκλεκτά. Και κυρίως, δοκιμασμένα και σίγουρα! Σκοπός είναι η οινική απόλαυση, και όχι η δοκιμή νέων κρασιών που μπορεί να βγουν... πατάτες και να χαλάσουν τα πάντα.

Τώρα... αυτές οι επιλογές μπορεί να μην σας ταιριάζουν! Υπάρχουν όμως στο House of Wine πάνω από 1000 ετικέτες για να διαλέξετε! Και επαναλαμβάνω (μονότονα): Το καλύτερο κρασί είναι αυτό που σας αρέσει!


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: