Flor de Cana
-
Γράφει η/ο
Κυριάκος Κοντογιώργης
- 16 Σεπ 2018
Από τον Κ. Κοντογιώργη
Πόσο καιρό έχω να γράψω για ρούμι? Ούτε που θυμάμαι. Νομίζω πάντως, οτι τελευταία φορά, ήταν όταν έγραψα το άρθρο για το Zacapa. Αυτή τη φορά θα μείνω στην Κεντρική Αμερική, αφού είπαμε οτι καλό ρούμι δεν παράγεται μόνο στην αγγλόφωνη και γαλλόφωνη Καραιβική. Σήμερα λέω να πούμε δυο λόγια για το
Flor De Cana
Στην Γουατεμάλα λοιπόν το Zacapa, λίγο πιο μακριά, στη Νικαράγουα, το Flor De Cana. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα αποστακτήρια της Κεντρικής Αμερικής και από τα σημαντικότερα που παράγει ρούμι παγκοσμίως, χωρίς όμως την ανάλογη αναγνώριση. Σε αυτό το σημείο όμως, έφτασε η ώρα να πούμε
Λίγα λόγια για την ιστορία, όπως πάντα
To 1890 o Alfredo Pellas Canessa αγοράζει μια μεγάλη έκταση στην περιοχή Chichigalpa, η οποία βρίσκεται 124 χιλιόμετρα μακριά από την Μανάγκουα, την πρωτεύουσα της Νικαράγουας. Εκεί φτιάχνει μια φυτεία ζαχαροκάλαμου και αρχίζει η ιστορία. Σε κάθε τέλος της εποχής της συγκομιδής του ζαχαροκάλαμου, η οικογένεια γιόρταζε το γεγονός, κατασκευάζοντας μια παρτίδα ρούμι, για τις ανάγκες της γιορτής. Έτσι, το 1937 η κατάσταση ως προς το ρούμι σοβαρεύει και ιδρύεται η Compania Licorera de Nikaragua, από τον προπάππου του σημερινού προέδρου της εταιρίας, ο οποίος μετακόμισε στην Νικαράγουα από την Ιταλία το 1875. Το 1937 επίσης λανσάρονται για πρώτη φορά δυο φιάλες παραγωγής, με τους τίτλους Flor de Cana Etiqueta Amarilla και Flor de Cana Etiqueta Roja. Αυτά τα δυο ποτά προορίζονται μόνο για την εγχώρια κατανάλωση, όμως αργότερα το 1959, λανσάρονται και ακόμη δυο ετικέτες. Πρόκειται για την Etiqueta Negra και την Etiqueta Superior, οι οποίες όμως βγαίνουν και λίγο παραέξω από τη Νικαράγουα και συγκεκριμένα σε Γουατεμάλα και Ελ Σαλβαδόρ. Το 1962 μέχρι το 1964 γίνονται σημαντικές τεχνολογικές αλλαγές στο αποστακτήριο και το 1980 η εταιρία αποφασίζει να στοκάρει τεράστιες ποσότητες σε υγρό, το οποίο αφήνεται να παλαιώσει στις αποθήκες του αποστακτηρίου. Από το 1998 μέχρι και το 2013 γίνονται ένα σωρό σπουδαία πράγματα στο αποστακτήριο, το οποίο λανσάρει ένα σωρό καινούρια προϊόντα και το 2014 λανσάρει ακόμη ένα, για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω, μιας και χρήζει ιδιαίτερης μνείας.
Λίγα ακόμη λόγια
Το Flor de Cana είναι χτισμένο στους πρόποδες του ηφαιστείου San Cristobal, στο βορειοδυτικό κομμάτι της Νικαράγουας. Το ηφαίστειο, εκτός από το υψηλότερο της χώρας και από τα υψηλότερα του κόσμου, είναι και ενεργό. Το ηφαιστειογενές και πορώδες έδαφος που περιβάλλει το αποστακτήριο, παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την παλαίωση των ποτών, όσο βέβαια και το μεταλλικό νερό από τα γύρω ποτάμια της περιοχής. Το συγκεκριμένο κομμάτι της Νικαράγουας είναι από τα πλέον βροχερά της Κεντρικής Αμερικής, ενώ οι στάχτες του ηφαιστείου που ανακατεύονται με τα νερά της βροχής, καταλήγουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και από εκεί φτάνουν δια της τεθλασμένης και στα ποτά του αποστακτηρίου, σαν συστατικό της παραγωγής.
Και αφού μιλάμε για τα ποτά, ας ρίξουμε μια ματιά και στις ετικέτες του αποστακτηρίου. Υπάρχουν τρεις τύποι, σε ότι αφορά το λευκό, χωρίς παλαίωση ρούμι και κάμποσες χρωματιστές, δηλαδή παλαιωμένες. Πριν μιλήσω για αυτές, να πω οτι η παλαίωση γίνεται σε πρώην βαρέλια bourbon, με όσο το δυνατόν μικρότερο μέγεθος. Επανέρχομαι στα παλαιωμένα, λέγοντας οτι υπάρχουν τα 4 και 7 ετών, ενώ από εκεί και πάνω ανεβαίνουμε κατηγορία. Εξαιρετικό το 12, απίθανο το 18 , αλλά το εικοσιπεντάρι αλλάζει τελείως επίπεδο, αφού είναι το ρούμι που ανέφερα πιο πάνω. Έχει σαρώσει όλα τα βραβεία, σε όποιο διαγωνισμό κι αν πήρε μέρος, ενώ το 2017 βραβεύτηκε σαν κορυφαίο ρούμι στον κόσμο, σε διαγωνισμό στη Μαδρίτη, ενώ πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ για να βρούμε κάτι καλύτερο σε σχέση ποιότητας τιμής. Παρότι δεν υπόκειται στο σύστημα Solera, δεν περιέχει μόνο ρούμια 25 ετών, αλλά και νεότερα. Το σημαντικό είναι όμως, πως οτι κι αν περιέχει, είναι ένα τρομερό ρούμι και δε σαρώνει τυχαία στους διαγωνισμούς. Περιττό να πω οτι πρέπει να το πιείτε.
Στην υγειά σας
Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.
Πόσο καιρό έχω να γράψω για ρούμι? Ούτε που θυμάμαι. Νομίζω πάντως, οτι τελευταία φορά, ήταν όταν έγραψα το άρθρο για το Zacapa. Αυτή τη φορά θα μείνω στην Κεντρική Αμερική, αφού είπαμε οτι καλό ρούμι δεν παράγεται μόνο στην αγγλόφωνη και γαλλόφωνη Καραιβική. Σήμερα λέω να πούμε δυο λόγια για το
Flor De Cana
Στην Γουατεμάλα λοιπόν το Zacapa, λίγο πιο μακριά, στη Νικαράγουα, το Flor De Cana. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα αποστακτήρια της Κεντρικής Αμερικής και από τα σημαντικότερα που παράγει ρούμι παγκοσμίως, χωρίς όμως την ανάλογη αναγνώριση. Σε αυτό το σημείο όμως, έφτασε η ώρα να πούμε
Λίγα λόγια για την ιστορία, όπως πάντα
To 1890 o Alfredo Pellas Canessa αγοράζει μια μεγάλη έκταση στην περιοχή Chichigalpa, η οποία βρίσκεται 124 χιλιόμετρα μακριά από την Μανάγκουα, την πρωτεύουσα της Νικαράγουας. Εκεί φτιάχνει μια φυτεία ζαχαροκάλαμου και αρχίζει η ιστορία. Σε κάθε τέλος της εποχής της συγκομιδής του ζαχαροκάλαμου, η οικογένεια γιόρταζε το γεγονός, κατασκευάζοντας μια παρτίδα ρούμι, για τις ανάγκες της γιορτής. Έτσι, το 1937 η κατάσταση ως προς το ρούμι σοβαρεύει και ιδρύεται η Compania Licorera de Nikaragua, από τον προπάππου του σημερινού προέδρου της εταιρίας, ο οποίος μετακόμισε στην Νικαράγουα από την Ιταλία το 1875. Το 1937 επίσης λανσάρονται για πρώτη φορά δυο φιάλες παραγωγής, με τους τίτλους Flor de Cana Etiqueta Amarilla και Flor de Cana Etiqueta Roja. Αυτά τα δυο ποτά προορίζονται μόνο για την εγχώρια κατανάλωση, όμως αργότερα το 1959, λανσάρονται και ακόμη δυο ετικέτες. Πρόκειται για την Etiqueta Negra και την Etiqueta Superior, οι οποίες όμως βγαίνουν και λίγο παραέξω από τη Νικαράγουα και συγκεκριμένα σε Γουατεμάλα και Ελ Σαλβαδόρ. Το 1962 μέχρι το 1964 γίνονται σημαντικές τεχνολογικές αλλαγές στο αποστακτήριο και το 1980 η εταιρία αποφασίζει να στοκάρει τεράστιες ποσότητες σε υγρό, το οποίο αφήνεται να παλαιώσει στις αποθήκες του αποστακτηρίου. Από το 1998 μέχρι και το 2013 γίνονται ένα σωρό σπουδαία πράγματα στο αποστακτήριο, το οποίο λανσάρει ένα σωρό καινούρια προϊόντα και το 2014 λανσάρει ακόμη ένα, για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω, μιας και χρήζει ιδιαίτερης μνείας.
Λίγα ακόμη λόγια
Το Flor de Cana είναι χτισμένο στους πρόποδες του ηφαιστείου San Cristobal, στο βορειοδυτικό κομμάτι της Νικαράγουας. Το ηφαίστειο, εκτός από το υψηλότερο της χώρας και από τα υψηλότερα του κόσμου, είναι και ενεργό. Το ηφαιστειογενές και πορώδες έδαφος που περιβάλλει το αποστακτήριο, παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την παλαίωση των ποτών, όσο βέβαια και το μεταλλικό νερό από τα γύρω ποτάμια της περιοχής. Το συγκεκριμένο κομμάτι της Νικαράγουας είναι από τα πλέον βροχερά της Κεντρικής Αμερικής, ενώ οι στάχτες του ηφαιστείου που ανακατεύονται με τα νερά της βροχής, καταλήγουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και από εκεί φτάνουν δια της τεθλασμένης και στα ποτά του αποστακτηρίου, σαν συστατικό της παραγωγής.
Και αφού μιλάμε για τα ποτά, ας ρίξουμε μια ματιά και στις ετικέτες του αποστακτηρίου. Υπάρχουν τρεις τύποι, σε ότι αφορά το λευκό, χωρίς παλαίωση ρούμι και κάμποσες χρωματιστές, δηλαδή παλαιωμένες. Πριν μιλήσω για αυτές, να πω οτι η παλαίωση γίνεται σε πρώην βαρέλια bourbon, με όσο το δυνατόν μικρότερο μέγεθος. Επανέρχομαι στα παλαιωμένα, λέγοντας οτι υπάρχουν τα 4 και 7 ετών, ενώ από εκεί και πάνω ανεβαίνουμε κατηγορία. Εξαιρετικό το 12, απίθανο το 18 , αλλά το εικοσιπεντάρι αλλάζει τελείως επίπεδο, αφού είναι το ρούμι που ανέφερα πιο πάνω. Έχει σαρώσει όλα τα βραβεία, σε όποιο διαγωνισμό κι αν πήρε μέρος, ενώ το 2017 βραβεύτηκε σαν κορυφαίο ρούμι στον κόσμο, σε διαγωνισμό στη Μαδρίτη, ενώ πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ για να βρούμε κάτι καλύτερο σε σχέση ποιότητας τιμής. Παρότι δεν υπόκειται στο σύστημα Solera, δεν περιέχει μόνο ρούμια 25 ετών, αλλά και νεότερα. Το σημαντικό είναι όμως, πως οτι κι αν περιέχει, είναι ένα τρομερό ρούμι και δε σαρώνει τυχαία στους διαγωνισμούς. Περιττό να πω οτι πρέπει να το πιείτε.
Στην υγειά σας
Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.
Σχετικά Άρθρα
-
24Mar -
01Apr -
15Apr
