Γενέθλια

Ο σημερινός τίτλος παραπέμπει σε επέτειο. Ποιός γιορτάζει, ή ποιοί γιορτάζουν? Και τι είναι αυτό που γιορτάζουν? Θα σας τα πω όλα, αλλά δεν πρόκειται να γράψω ξεροσφύρι. Να βάλω λίγο δωδεκάρι Highland Park και να ξεκινάω σιγά σιγά.

Αυτή την εβδομάδα έκλεισαν επτά χρόνια από τότε που ξεκίνησε η συνεργασία μου με το HOW. Όταν ξεκίνησε αυτή η συνεργασία, το HOW ήταν ήδη το κορυφαίο διαδικτυακό κατάστημα στο χώρο του κρασιού και του ποτού. Ωστόσο, θεωρώ οτι μετά από επτά χρόνια, και παρότι τα νέα διαδικτυακά καταστήματα στο χώρο ξεφυτρώνουν συνεχώς σαν μανιτάρια, το HOW όχι απλώς παραμένει στην πρώτη θέση, αλλά νομίζω οτι έχει ανοίξει η ψαλίδα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Το οποίο προφανώς είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς, από φανερούς και αφανείς συντελεστές αυτής της επιτυχίας. Όπως για παράδειγμα η καλή συνάδελφος Μαριάννα Μακρύγιαννη, που επιμελείται με μεγάλη επιτυχία το κομμάτι του κρασιού. Ή ας πούμε η ιδιοκτησία του site, οι καλοί φίλοι και συνεργάτες Τάσος και Μιχάλης Πικούνης, τους οποίους και αναφέρω με σειρά αρχαιότητας. Και λέγοντας αρχαιότητα, είμαι σίγουρος οτι ο φίλος μου ο Τάσος θα γελάσει μόλις το διαβάσει, μιας και έχει υψηλή αίσθηση του χιούμορ. Εξάλλου, από πλευράς ενέργειας, δεν ξέρω αν έχει περισσότερη από τον μικρότερό του Μιχάλη, (πατήρ και υιός γαρ), σίγουρα πάντως έχει περισσότερη από μένα, κι ας μου ρίχνει πάνω από δέκα χρόνια.
 
Αυτό που όμως είναι το πιο σημαντικό για μένα είναι το εξής. Όταν αρθρογραφείς σε κάποιο site, είτε σε εφημερίδα, είτε περιοδικό, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει λογοκρισία, από αυτούς που στο κάτω κάτω σε φιλοξενούν σε ένα μαγαζί το οποίο είναι δικό τους. Στην περίπτωσή μας όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ήμουν πάντα ελεύθερος να ροκάρω, χωρίς να πρέπει να πάω με συμπάθειες ή αντιπάθειες. Κι από εκεί και πέρα, με ελεύθερα τα χέρια μου, έγραψα αυτά που κατά τη γνώμη μου ήταν αλήθεια. Και πιθανόν, λέω πιθανόν, συνυπολογίζοντας όλα τα προηγούμενα, να έβαλα κι εγώ κάποιο πολύ μικρό λιθαράκι στο οικοδόμημα αυτής της πολύ μεγάλης επιτυχίας του HOW.
 
Θα θυμηθώ τώρα μερικά από τα άρθρα, τα οποία για λόγους προσωπικούς ή μη, τα θυμάμαι λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα.
 
Σίγουρα το πρώτο άρθρο που έγραψα εδώ στο HOW, είναι από τα πολύ αγαπημένα μου, διότι σηματοδότησε την έναρξη μιας πολύ καλής συνεργασίας, και γιατί ξεκινάω να συστήνω στους αναγνώστες τον κόσμο του whisky.
 
Μας άρεσαν πολύ και τα άρθρα που παραπέμπουν σε ταξίδι, υπαρκτό ή νοερό. Και πιο πολύ μας άρεσαν τα άρθρα για τη Τζαμάικα, κι ακόμη πιο πολύ το Διακοπές στην Αίγινα.
 
Και δεν πίνουμε μόνο whisky. Πίνουμε και ρούμι(καλό), με μανία. Οπότε διαβάζουμε και το άρθρο Rum-Mania.
 
Τον Μάρτιο που μας πέρασε, η πατρίδα μας γιόρτασε τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Δεν μπορούσαμε παρά να το γιορτάσουμε κι εμείς με ένα ανεπανάληπτο dram και με το άρθρο Ελευθερία ή Θάνατος.
 
Κι έχετε ακούσει την έκφραση ξύλο μετα μουσικής. Ευτυχώς εδώ έχουμε δυο άρθρα με τον τίτλο Whisky μετά μουσικής. Τον Μάρτιο του 2021 και τον Απρίλιο του 2020, με το τελευταίο να είναι το πιο αγαπημένο όλων.
 
Και του χρόνου

Μοιραστείτε το άρθρο: