Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Γενέθλια

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Σήμερα έχουμε επέτειο. Ή μήπως δεν λέγεται έτσι? Μου φαίνεται οτι αυτή η λέξη ταιριάζει για παντρεμένα ζευγάρια που τη συγκεκριμένη μέρα κλείνουν κάποιο ή κάποια χρόνια έγγαμου βίου. Εγώ μιλάω για άλλο πράγμα, άρα πρέπει να βρω άλλη λέξη. Μήπως να μιλήσω για γενέθλια? Δε βαριέσαι .Δεν ξέρω αν λέγονται γενέθλια, ή όχι, όποια κι αν είναι η σωστή λέξη, σήμερα κλείνουν πέντε χρόνια, από την ημέρα που συνεργάζομαι με το

House of Wine

Παίρνω λοιπόν την ευκαιρία για να θυμηθώ κάποια από τα πιο σημαντικά και αγαπημένα μου άρθρα και γενικώς να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή για αυτά τα πέντε χρόνια. Πρώτα όμως θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο πιο σημαντικό.

Φέτος το Μάρτιο θα κλείσω τα 54 χρόνια μου. Που σημαίνει οτι στη ζωή μου έχω συνεργαστεί με πολλούς ανθρώπους, κάτω από πολλές διαφορετικές προϋποθέσεις. Είτε σαν εργαζόμενος, είτε σαν εργοδότης, είτε σαν τίποτα από τα δύο σαν απλός εξωτερικός συνεργάτης, είτε σαν συναλλασσόμενος, είτε, είτε, είτε, πολλά είτε. Δεν θυμάμαι όμως ποτέ να συνεργάστηκα με ανθρώπους σαν αυτούς που συνεργάζομαι στο House of Wine. Και επειδή ξέρω οτι δεν τους αρέσει το λιβανιστήρι, δεν θα γράψω τίποτα άλλο εκτός από ένα, το οποίο το θεωρώ απολύτως απαραίτητο. Δεν μου υπέδειξαν ποτέ, τι θα γράψω και τι δε θα γράψω και οι όποιες επιτυχημένες ή όχι εμπνεύσεις μου δεν λογοκρίθηκαν ποτέ. Τους ευχαριστώ πολύ λοιπόν και πάω παρακάτω.

Θα θυμηθώ λοιπόν κάποια άρθρα που μου άρεσαν πολύ και πέρασα ωραία γράφοντας. Να βάλω μια γουλιά, που λέει ο λόγος, από το υπέροχο δεκάρι Ardbeg και ξεκινάω.

Με το πρώτο άρθρο που μου έρχεται στο μυαλό, δεν πέρασα ωραία, ούτε και άσχημα. Όμως συγκινήθηκα πάρα πολύ. Το συγκεκριμένο άρθρο είχε τον τίτλο Αφιερωμένο σε ένα φίλο και ήταν ένας αποχαιρετισμός στο φίλο Ανδρέα Καραντάνη, ο οποίος είναι κατά πάσα πιθανότητα το πιο φευγάτο άτομο που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Το έγραψα και τότε και θα το ξαναγράψω. Να είναι ελαφρύ το χώμα και καλή αντάμωση.

Πάω στο επόμενο που θυμάμαι και πέρασα πολύ ωραία. Μιλάω για το άρθρο με τον τίτλο Ο παλιός είναι αλλιώς. Στο συγκεκριμένο είχα ασχοληθεί με την καινούρια την εποχή που το έγραψα μόδα, των no age statement whiskies. Το συμπέρασμα που βγήκε ήταν οτι σε γενικές γραμμές δεν με έβρισκε σύμφωνο αυτή η λογική, εκτός από περιπτώσεις που ήταν εξόφθαλμα ποιοτικές.

Μερικές φορές νευρίασα πολύ, όπως τότε που αφιέρωσα ολόκληρο άρθρο σε κάποιον ανεκδιήγητο. Το άρθρο λεγόταν Τι πίνεις και δείχνει τον τρόπο που σκέφτονται μερικοί.

Από τα πιο αγαπημένα μου επίσης ήταν αυτό που έγραψα πέρσι τον Αύγουστο και ήταν ένας διθύραμβος για την όμορφη Μάνη και τους ανθρώπους της. Έχω πάθει στερητικό σύνδρομο μου φαίνεται, πρέπει μάλλον να κανονίσω καμιά βόλτα προς τα κάτω.

Και μιας και αφιέρωσα άρθρο για προορισμό, δε θα μπορούσε να λείψει η λατρεμένη μου Αίγινα, την οποία και εξύμνησα στο άρθρο Διακοπές στην Αίγινα.

Από την άλλη, ήταν αρκετά και τα άρθρα στα οποία δεν εξυμνούσαμε, αλλά καυτηριάζαμε. Και στα τρια Big(?) in Japan αυτό κάναμε.(Big in Japan, Big in Japan 2, Big in Japan Final)

Όπως ακριβώς αυτό κάναμε και στο άρθρο με τον τίτλο Συλλέκτης ή ηλίθιος

Κάναμε αφιερώματα σε πολλά σπουδαία αποστακτήρια, που δεν μπορώ να τα αναφέρω όλα. Μιλήσαμε για Ardbeg, Laphroaig, Dalmore και τόσα κι άλλα.

Αυτό όμως το άρθρο που θυμάμαι οτι πέρασα καλύτερα από όλες τις φορές που κάθισα να γράψω., ήταν στις 9 Δεκεμβρίου του 2018 στο άρθρο Τι θα πιούμε τις γιορτές. Ήταν ένα άρθρο στο οποίο θυμάμαι οτι ήμουν γελαστός σε όλη τη διάρκεια και ροκάρισα τρελά. Μήπως είχα πιεί κανένα Langskip?

Αυτό όμως για το οποίο είμαι υπερήφανος είναι κάτι άλλο που δεν είναι άρθρο. Εξάλλου κανείς δεν μπορεί να είναι υπερήφανος επειδή έγραψε δυο αράδες που αφορούν το ποτό. Ωστόσο εγώ θα έλεγα οτι αισθάνομαι υπερήφανος και ο λόγος είναι απλός. Δεν γράφτηκε τίποτα από ιδιοτέλεια και δε γράφτηκε τίποτα ως αντάλλαγμα σε κάτι το οποίο πήραμε. Διότι ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο. Διότι θα γράψουμε για κάτι οτι είναι καλό, μόνο αν το γουστάρουμε. Διότι τυχαίνει να έχουμε τέτοια αγύριστα μυαλά. Διότι μας αρέσει να κοιμόμαστε ήσυχοι το βράδυ. Διότι δε μας αρέσει να έχουμε σε κανένα υποχρέωση.. Διότι θέλαμε να γράψουμε τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελαν μερικοί να ακούσουν. Διότι θέλαμε να γράψουμε διθυράμβους για σούπερ ποιοτικά προϊόντα, γνωρίζοντας πόσο γελοίος ήταν ο εισαγωγέας. Και τόσα πολλά διότι, που θα ήθελα ώρες για να γράψω Αλλά το πιο σημαντικό από όλα τα διότι, είναι διότι δεν ήθελα να κοροϊδεύω όλους εσάς τους αναγνώστες που ξοδεύετε και αυτή τη στιγμή λίγο από το χρόνο σας για να διαβάσετε αυτά που γράφω.

Ευχαριστώ πάρα πολύ


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: