Glenglassaugh

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Πρώτη εβδομάδα του νέου έτους και φυσικά θα ξεκινήσω με τις καθιερωμένες ευχές. Εύχομαι λοιπόν σε όλους τους αναγνώστες και μη αυτής της στήλης υγεία και ευημερία και ο νέος χρόνος να φέρει τα καλύτερα. Πάμε τώρα στο θέμα του σημερινού άρθρου.

Καιρό έχουμε να κάνουμε αφιέρωμα σε αποστακτήριο και κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου για σήμερα. Υπάρχουν πολλά αποστακτήρια whisky που είναι άγνωστα στην Ελλάδα, αλλά ακόμη και στη χώρα τους, δεν έχουν την αναγνώριση που θα έπρεπε. Σε μια τέτοια περίπτωση θα αναφερθούμε και σήμερα. Θα μιλήσουμε για το

Glenglassaugh

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό. Δηλαδή πως λέγεται. Πολλά και διάφορα έχω ακούσει και λογικό είναι να υπάρχει δυσκολία στην προφορά. Μιλάμε για γλωσσοδέτη. Ωστόσο, το σωστό όνομα είναι το γκλενγκλάσσοχ. Μόνο που το βλέπω γραμμένο αυτή τη στιγμή, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να το προφέρει κάποιος σωστά. Τώρα όμως έφτασε η ώρα να πούμε

Λίγα λόγια για την ιστορία όπως πάντα.

Το αποστακτήριο ιδρύεται και χτίζεται το 1875 από τον James Moir, ενώ όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν αναφορές για παράνομη απόσταξη στο σημείο από πολύ πιο πριν. Μετά το θάνατο του ιδρυτή έχουμε την διάδοχη κατάσταση με τους δυο ανιψιούς του να παίρνουν το έλεγχο του αποστακτηρίου. Ωστόσο μετά από λίγα χρόνια, το 1892 πεθαίνει ένας από τους δυο ιδιοκτήτες και το Glenglassaugh πωλείται στην εταιρία Robertson and Baxter, η οποία ήταν πριν πελάτης του αποστακτηρίου. Και μετά από λίγο καιρό, το αποστακτήριο αλλάζει πάλι χέρια και ιδιοκτήτης γίνεται η Highland Distillers. Το 1907 το Glenglassaugh σταματάει την παραγωγή, καθώς ορισμένα από τα κτήρια συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται, αλλά όχι οι άμβυκες και οτιδήποτε άλλο αφορούσε στην παραγωγή. Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, οι αίθουσες βυνοποίησης μετατρέπονται σε φούρνο. Το 1959 ξεκινάει μια γενική ανακατασκευή, η οποία τελειώνει το 1960 και η λειτουργία ξεκινάει πάλι. Στην περίοδο που ακολουθεί φτιάχνονται μερικά σπουδαία whisky οπως το κλασικό Glenglassaugh No Age Statement, η το δωδεκάρι, ετικέτες που πλέον είναι από δύσκολο ως αδύνατο να βρει κάποιος. Και να μην ξεχάσω το κορυφαίο όλων, το απίθανο και παντελώς δυσεύρετο Family Silver του 1973. Παρόλα αυτά, η επιβεβλημένη αναγνώριση δεν έρχεται και έτσι η εταιρία αποφασίζει να διακόψει την λειτουργία του αποστακτηρίου το 1986, συνεχίζοντας ωστόσο να χρησιμοποιεί τους χώρους αποθήκευσης. Και έτσι περνάνε 22 χρόνια και φτάνουμε στο 2008, οπότε και μια κοινοπραξία γερμανών κυρίως επιχειρηματιών, αγοράζει το Glenglassaugh. Το 2013 καινούριο αφεντικό γίνεται η Benriach Distillery Company, η οποία με τη σειρά της πωλείται ολόκληρη στην εταιρία Brown Forman το 2016.

Λίγα ακόμη λόγια

Το Glenglassaugh βρίσκεται στα ανατολικά Highlands, πολύ κοντά στη θάλασσα, τρία χιλιόμετρα περίπου από το Portsoy και ανάμεσα στα στόματα των ποταμών Spey και Deveron. Για πολλά χρόνια υπήρξε ένα από τα βασικά συστατικά στα γνωστά blend Cutty Sark, Famous Grouse και Laings. Το γευστικό και αρωματικό στυλ του αποστακτηρίου ήταν παρόμοιο με αυτό των whiskies από τα lowlands, σε λίγο πιο βαριά εκδοχή θα λέγαμε, κάτι που δεν ισχύει πλέον. Μεγάλο ατού του Glenglassaugh αυτή τη στιγμή είναι οτι διαθέτει την κορυφαία εκπρόσωπο του γυναικείου φίλου στη θέση του Master Distiller, την Δόκτορα Rachel Barrie, η οποία έχει πολύ σπουδαία προυπηρεσία σε διάφορα αποστακτήρια, όπως ας πούμε τα Bowmore και Glenmorangie και γενικώς θεωρείται από τους κορυφαίους καλλιτέχνες στο χώρο του whisky παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαίο επομένως το οτι παρουσιάζει εξαιρετικές δουλειές όπως το Glenglassaugh Revival και κυρίως το τρομερό Torfa, το οποίο είναι ένα από τα τρια κορυφαία που δοκιμάσαμε το 2019, όπως θα διαπιστώσετε και στο άρθρο της περασμένης εβδομάδας με το αντίστοιχο θέμα.

Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα σχετικά άγνωστο αποστακτήριο, το οποίο ευτυχώς αρχίζει να αναγνωρίζεται σιγά σιγά, ενώ φυσικά πρέπει να δοκιμάσετε όσες περισσότερες ετικέτες μπορείτε.

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: