Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Κι αν ήσουν κρασί, τι κρασί θα ήσουν;

Κι αν ήσουν κρασί, τι κρασί θα ήσουν;
Από την Γιοβαννα Λύκου, Οινοχόο

Ο τρόπος που αγαπά κι ανοίγεται ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Για την ακρίβεια οι τρόποι είναι μάλλον όσοι και οι άνθρωποι. Επιπλέον, δεν υπάρχει σειρά, οι οδηγίες χρήσης δεν εξακριβώθηκαν ποτέ και ξεκάθαρα η συνταγή που θα σου εξασφαλίσει το απόλυτο χάθηκε χρόνια πριν σε κάποιο τεφτέρι.

Για να κατανοήσω τους ανθρώπους συχνά τους παρομοιάζω με κρασιά. Κάνω στον εαυτό μου την ερώτηση ‘Αν ήταν κρασί, τι κρασί θα ήταν;’ και με το που βρεθεί η απάντηση όλα είναι ξεκάθαρα.

Με την ίδια λογική που κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός έτσι είναι και το κάθε κρασί. Συνειρμικά καταλήγω πως υπάρχει ένα οινικό ταίρι για τον καθέναν από εμάς και αντίστοιχα ένα κρασί ανάλογα με τη στιγμή. Έτσι οι συσχετισμοί είναι άπειροι και οι εναλλακτικές δεν έχουν τέλος.

Όπως και οι άνθρωποι, έτσι και τα κρασιά μπορούν να ομαδοποιηθούν και να κατηγοριοποιηθούν. Χρειάζονται ωστόσο μπόλικες υποκατηγορίες και άπειρες παράμετροι που πρέπει να συμπεριληφθούν. Πάντα όμως ‘ομαδοποιώντας’ είσαι στο περίπου καθώς μία μικρή λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά, να χαρακτηρίσει και να ξεχωρίσει.

Αν το καλοσκεφτείς διανύουν παράλληλες ζωές. Αναπνέουν, εξελίσσονται, ωριμάζουν και γερνάνε. Ανταποκρίνονται στην φροντίδα και την ανταποδίδουν, αναγνωρίζουν αυτόν που τους περιποιείται αλλά και πεισμώνουν σε όποιον τους παραμελήσει. Είναι μικρές αναπνοές που βρίσκουν –όποιος και να είναι αυτός- το δρόμο τους.

Ιστορικά και κοινωνικά το κρασί είναι δίπλα στον άνθρωπο και ο άνθρωπος πλάι στο κρασί.

Είναι μία σχέση σε εξέλιξη χωρίς να φαίνεται το τέλος. Ανεξάρτητα με τις συνθήκες το κρασί έχει καταφέρει να τρυπώσει σε στιγμές που δε φανταζόμασταν αλλά και να κυριαρχεί σε όμορφες εικόνες. Όλα αυτά έγιναν εμπειρίες και μετέπειτα μνήμες από αυτές που χαίρεσαι να ανακαλείς. Εμείς ανοίξαμε τα σπίτια μας και την καρδιά μας και το κρασί τις πόρτες των οινοποιείων και μια μεγάλη αγκαλιά. Ακόμα και τώρα που αυτά έπρεπε να ‘κλείσουν’, βρέθηκαν εναλλακτικές. Οι πόρτες έγιναν παράθυρα και η αγκαλιά υπομονή. Με την ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά κι αυτή η σχέση -όπως όλα δείχνουν- θα αντέξει και θα γίνει πιο δυνατή.


Στην υγειά σας!


Γιοβάννα Λύκου, Οινοχόος

Μοιραστείτε το άρθρο: