Οινοχόος Δεκεμβρίου: Με "τον δάκτυλον επί των ήλων" της επιτυχίας

Οινοχόος Δεκεμβρίου 2018: Με "τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων" της επιτυχίας
Από τον Τ. Πικούνη

Μαζί με την «Καθημερινή» της Κυριακής κυκλοφόρησε σαν ένθετο και ο «Οινοχόος Δεκεμβρίου 2018»… 192 σελίδες, πολλά άρθρα, πολλά θέματα, δεκάδες αρθρογράφοι. Και πολλές διαφημίσεις! Επιτυχία!

Είναι όμως έτσι;

Ένα πραγματικά «ιστορικό περιοδικό», κάποτε μηνιαίο, μετά διμηνιαίο, μετά... τυχαίο, στη συνέχεια εξοβελίστηκε από την «Καθημερινή» στα περίπτερα να βρει την «τύχη» μόνο του, δεν την βρήκε, και τέλος κατέληξε με 2 ή 3 τεύχη το χρόνο, πάλι ένθετο στη «μαμά» εφημερίδα. Δεν είναι δυστυχώς το μόνο περιοδικό οίνου που καταδικάστηκε σε αργό θάνατο. Πολλά ακόμα είχαν αυτή ή και χειρότερη τύχη: Πέθαναν δυστυχώς. Η ζωή όμως συνεχίζεται. Και στη ζωή δεν υπάρχει κενό, το κενό καλύπτεται πάντα! Νέα περιοδικά, freepress, με σύγχρονες μεθόδους κυκλοφορίας, που μπορεί κάποιος να τα βρει σχεδόν παντού (και στο House of Wine), χωρίς τα «δεκανίκια» κάποιας εφημερίδας ήρθαν με επιτυχία στην «οινική» ζωή μας.

Που θα βρείτε τον «Οινοχόο» αν δεν αγοράσατε την «Καθημερινή»; Πουθενά! Και είναι κρίμα! Αλλά και αυτοί που τον αγόρασαν, θα διαβάσουν αυτές τις 192 σελίδες; Ή απλά κάποιοι οινόφιλοι αναγνώστες της «Καθημερινής» θα τον ξεφυλλίσουν, και μετά θα πάει εκεί που θα τον στείλουν οι χιλιάδες αδιάφοροι για το κρασί: Δίπλα στο τζάκι, για να χρησιμοποιηθεί εκεί που η «έντυπη ενημέρωση» βρίσκει συνήθως την τελική της χρησιμότητα: Στο τζάκι για προσάναμμα

Αγαπούμε τον Οινοχόο… αγαπούμε τους πολλούς και ταλαντούχους οινοδημοσιογράφους που τον στελεχώνουν. Τιμούμε το παρελθόν του, είναι το περιοδικό που βοήθησε περισσότερο από κάθε άλλο στην άνοδο του Ελληνικού κρασιού. Και περισσότερο αγαπούμε και τιμούμε διπλά την «μεγάλη κυρία» που υπογράφει το «Editorial»: Την Μερόπη Παπαδοπούλου, την «ψυχή» του «Οινοχόου» όλα τα χρόνια της ζωής του. Και τα περισσότερα της δικής της επαγγελματικής ζωής.

Εμείς οι φίλοι του, που θέλουμε να τον διαβάζουμε περισσότερο, που τον θέλουμε ελεύθερο, έξω από τα «δεσμά» του ένθετου της «Καθημερινής», αναρωτιόμαστε: Αλήθεια, δεν υπάρχει άλλο επιχειρηματικό «μοντέλο» για τον «Οινοχόο» εκτός από αυτό; Μήπως η «Καθημερινή», αντί να προσπαθεί να γίνει… «Μπακάλης» (τι ιδέα και αυτή!), θα έπρεπε να εξετάσει την πιθανότητα της κυκλοφορίας του «Οινοχόου» σαν περιοδικό «Free Press»;

Μια ιστορική εφημερίδα έχει καθήκον να υποστηρίζει τα ιστορικά «παιδιά» της. Όχι ασφαλώς σε βάρος της κερδοφορίας του εκδοτικού οργανισμού. Τώρα που η επιτυχία των free press περιοδικών έχει αποδειχθεί, μήπως αυτός είναι ο δρόμος;

Ένα είναι βέβαιο: Μια τέτοια προσπάθεια θα υποστηριχθεί από τους οινοπαραγωγούς, τους διακινητές οίνου και από όλους τους οινόφιλους.



Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: