Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Όταν λέμε «η Τέλεια Εκδήλωση»…

Όταν λέμε «Εκδήλωση»…
Από τον Τ. Πικούνη

…μάλλον αυτό εννοούμε: Ένα αριστουργηματικό χώρο, ίσως το καλύτερα συντηρημένο και διαμορφωμένο νεοκλασικό σπίτι της Αθήνας, την πασίγνωστη ΒίλλαΜέγαρο) Υπατία, έναν ειδικό φωτισμό σε όλο το κτίριο στα χρώματα του προιόντος που παρουσιάστηκε, μια άψογη παρουσίαση με τη συνεχή συνοδεία ορχήστρας δωματίου (κάτι που πρώτη φορά βλέπουμε σε παρουσίαση προιόντος στο χώρο των οινοπνευματωδών τουλάχιστον), ένα εξαιρετικό δείπνο με την επιμέλεια του γνωστού σεφ Αλέξανδρου Τσιοτίνη, με ταίριασμα των πιάτων με τα ουίσκι της εταιρείας που παρουσιάστηκαν….

Μιλάμε για την παρουσίαση των νέων premium whiskies Johnny Walker της εταιρείας Diageo, την Δευτέρα 26 Νοεμβρίου στις 7:00 το βράδυ. Με κορυφαίο βέβαια, το Johnnie Walker Blue Label Ghost & Rare - Port Ellen, το δεύτερο σε μια σειρά από ειδικές κυκλοφορίες του JW Blue Label φτιαγμένες χρησιμοποιώντας αναντικατάστατα ουίσκι "φαντάσματα" και άλλα απίστευτα σπάνια ουίσκι από τα αποθέματα του Johnnie Walker Blue Label. Στην καρδιά αυτής της περιορισμένης έκδοσης βρίσκεται το πολύ περιζήτητο Single Malt Port Ellen – από ένα αποστακτήριο «φάντασμα» που έκλεισε τις πόρτες του το …1983!. Αλλά για αυτό λίγο πιο κάτω…

Η υποδοχή στο Ηall της Υπατίας, με τις αρχαϊκές μαρμάρινες κολώνες και την φωτισμένη σκάλα με τα μπλε χρώματα του ουίσκυ ήταν ασφαλώς εντυπωσιακή. Η συνέχεια όμως στον επάνω όροφο ήταν πιο εντυπωσιακή: Ένα τεράστιο τραπέζι σε σχήμα «Π» είχε στηθεί, διακοσμημένο στη μέση με ότι Ελληνικό μυρωδικό φυτό μπορεί κάποιος να φανταστεί, με τις θέσεις των συνδαιτημόνων ορισμένες εκ των προτέρων. Εκεί ξεκίνησε και η γευσιγνωσία του Johnnie Walker Blue Label Ghost & Rare - Port Ellen και του Blue Label, με ένα πολύ πρωτότυπο και εντυπωσιακό τρόπο: Κάθε ένα από τα 7 σπάνια ουίσκυ που συνιστούν το blend του Blue Label Ghost & Rare - Port Ellen περιγραφόταν με λεπτομέρεια από τους δύο παρουσιαστές, και ακολουθούσε ένα μουσικό κομμάτι από την ορχήστρα με θέμα από κάποιο σκωτσέζικο σχετικό μουσικό απόσπασμα!

Το Blue Label Ghost & Rare - Port Ellen είναι ένα εξαιρετικό ουίσκυ, απόλυτα «άξιο» της κάπως… τσουχτερής τιμής του! Ο Master Blender, Dr. Jim Beveridge συνδυάζει τα πολύ περιζήτητα ουίσκι "φαντάσματα" από το Port Ellen, το Caledonian και το Carsebridge, με πέντε ιδιαίτερα σπάνια malts από τα Mortlach, Dailuaine, Cragganmore, Blair Athol και Oban.
Η μαεστρία με την οποία συνδυάζονται αυτά δίνει σαν αποτέλεσμα ένα πραγματικά απολαυστικό ουίσκι με στρώματα κρεμώδους γεύσης βανίλιας και κύματα κηρωδών εσπεριδοειδών, πλούσιων malts και τροπικών φρούτων - όλα τέλεια ισορροπημένα από τη χαρακτηριστική θαλασσινή κάπνα του Port Ellen, που παραμένει ευδιάκριτο μέσα στο μακρύ και θερμό τελείωμα.

Την γευσιγνωσία ακολούθησε το δείπνο. Με «μαέστρο» τον γνωστό σεφ Αλέξανδρο Τσιοτίνη, έγινε προσπάθεια να συνδυαστούν τα πιάτα με τα δύο ουίσκυ της παρουσίασης. Πράγμα που μπορώ να σας βεβαιώσω, καθόλου εύκολο! Τα πιάτα του menu ήταν πάμπολα, -δείτε τα στην φωτογραφία- εξαιρετικά νόστιμα, αλλά σε… δυσδιάκριτες ποσότητες, κάτι που δεν αποτελεί το αγαπημένο μου στυλ. Προσωπικά θα προτιμούσα πιάτα λιγότερο ευφάνταστα με μεγαλύτερη σαφήνεια εμπνευσμένα από κλασσικά πιάτα της Ελληνικής κουζίνας. Αλλά το δικό μου γούστο ασφαλώς δεν έκανε το δείπνο αδιάφορο, κάθε άλλο! Ήταν πάντως πολλές οι φορές που σκέφτηκα ποτήρια… κρασιού που θα ταίριαζαν γάντι με τα πιάτα του menu!



Στο τέλος… η έκπληξη: Πορτρέτα όλων των παρόντων φιλοτεχνημένα από τον εικαστικό-φωτογράφο Στέφανο Τσακίρη με μια πρωτότυπη τεχνική...

Ηταν -τόσο στο σύνολό της όσο και στα επι μέρους- μια εντυπωσιακή εκδήλωση! Εξαιρετικά ευφάνταστη, αισθητικά άψογη αλλά και εμφανώς πλούσια, που μας θυμίζει το γνωστό ρητό του Δημοσθένη «δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων» -υπάρχει και μια πιο λαϊκή έκφραση με το ίδιο νόημα… Και εδώ τα  χρήματα έρρευσαν άφθονα για την επιτυχία της εκδήλωσης.

Πάντα προσπαθώ να βγάζω ένα γενικότερο συμπέρασμα από ότι γράφω, -όταν αυτό είναι βέβαια δυνατό- και εδώ το γενικότερο συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Έχοντας παρευρεθεί σε εκατοντάδες εκδηλώσεις παρουσιάσεων προιόντων Οίνου και Οινοπνευματωδών, μπορώ να πω ότι είναι καλύτερο να γίνονται εκδηλώσεις λίγες, αλλά ποιοτικές, όπως αυτή της Diageo.

Τέλος, μια -δυστυχώς- διαχρονική παρατήρηση για τους άρρενες προσκεκλημμένους: Η τιμή που μας γίνεται με την πρόσκληση σε μια εκδήλωση ανταποδίδεται από εμάς τους προσκεκλημμένους με την παρουσία μας που θα πρέπει να εκφράζει σεβασμό προς τον αυτόν που μας προσκάλεσε. Και ο σεβασμός αυτός εκφράζεται με την εμφάνισή μας, που εξαρτάται από την ώρα της εκδήλωσης, τον χώρο όπου γίνεται και την σημασία του. Και ενώ οι κυρίες είναι συνήθως άψογες, δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για τους κυρίους. Το "χύμα" ντύσιμο είναι μια χαρά, αλλά δυστυχώς όχι πάντα ή παντού... εκτός και εάν τα ξεσκισμένα τζην σε βραδινά δείπνα εκφράζουν την πραγματική... φτώχια αυτών που τα φορούν, και όχι την αισθητική φτώχια τους.

Θερμά συγχαρητήρια στην Diageo και τους συνεργάτες της που επιμελήθηκαν, παρουσίασαν και παρευρέθηκαν στην τόσο επιτυχημένη και εντυπωσιακή αυτή εκδήλωση.


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: