Περι ανέμων και υδάτων

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες

Αυτή την εβδομάδα θα ασχοληθούμε με ορισμένα θέματα της επικαιρότητας και ακόμη μερικά που μου έκαναν εντύπωση τον τελευταίο καιρό. Λέω να ξεκινήσω με τις πιο καυτές αφίξεις του τελευταίου μήνα και κυρίως της τελευταίας εβδομάδας.

Την Δευτέρα που μας πέρασε, έγινε μια μεγάλη δεξίωση στο Μέγαρο Υπατία και οικοδεσπότης ήταν η γνωστή πολυεθνική εταιρία Diageo. Ο λόγος ήταν σημαντικός και από ότι ακούω και πολύ νόστιμος, για να κάνω κι ένα λογοπαίγνιο. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παραβρεθώ, διότι έλειπα για πολύ σημαντικό λόγο στο Λονδίνο, ωστόσο παρευρέθηκε από το House of Wine ο Τάσος Πικούνης, και τα νέα που άκουσα ήταν πολύ καλά. Ο κόσμος που παραβρέθηκε, είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει την καινούρια έκδοση του Johnnie Walker Ghost and Rare. Η πρώτη έκδοση, την οποία είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε στο πρόσφατο παρελθόν, ήταν ένα απίθανο whisky, το οποίο περιείχε αποστάγματα από αρκετά αποστακτήρια της συγκεκριμένης εταιρίας, κάποια σε λειτουργία, κάποια άλλα όχι, με μεγάλο σταρ μέσα στο blend, μια ποσότητα, άγνωστο ποιά, από το διάσημο Brora, το οποίο είναι κλειστό από το 1983. Που σημαίνει οτι όποιος δοκίμαζε, είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει κάποια ποσότητα Brora 34 ετών, έστω κι αν αυτό αφορούσε κάποιο blended whisky. Εξάλλου, αν ήταν σκέτο Brora 34 ετών, κι όχι ένα μέρος, δεν θα κόστιζε δυο κατοστάρικα, αλλά δυο χιλιάρικα. Όπως και να έχει μιλάμε για ένα απίθανο ποτό, με έξτρα πλεονέκτημα τον αγαπημένο μας αλκοολικό βαθμό του 46 τοις εκατό. Μπορείτε να διαβάσετε και την περιγραφή στο HOW.

Στη δεξίωση που προανέφερα, λανσαρίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με ελάχιστη διαφορά ημερών από Σκωτία και Αγγλία, η καινούρια έκδοση, η οποία κινείται στην ίδια λογική με την προηγούμενη. Δηλαδή, περιέχει υγρό από διάφορα αποστακτήρια της εταιρίας, άλλα κλειστά και άλλα ανοιχτά, και μέσα στο blend υπάρχει κι ένα αποστακτήριο σούπερ σταρ. Αυτή τη φορά το ρόλο αυτό, παίζει το επίσης κλειστό από το 1983 Port Ellen. Εδώ δεν έχω να δώσω πολλές πληροφορίες, αφού έλειπα και δεν δοκίμασα. Θα πω μόνο οτι είναι στημένο στο 43.8 τοις εκατό, αν δεν κάνω λάθος και οτι πρόκειται επίσης για ουισκάρα, από οτι άκουσα. Θα δοκιμάσω κάποια στιγμή και θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες. Πάντως από οτι καταλαβαίνω, με αυτές τις δυο εκδόσεις, η Diageo προετοιμάζει τον κόσμο για το άνοιγμα εκ νέου και των δυο αποστακτηρίων, το οποίο είναι προγραμματισμένο για το 2020. Περιμένουμε με αγωνία και χαρά.

Πάω παρακάτω, αλλά παραμένω στην ίδια εταιρία. Λίγο παλαιότερο χρονικά, αλλά εξίσου σημαντικό, κυρίως για μας που είμαστε περισσότερο του malt whisky, παρά του blended. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, είχαμε το λανσάρισμα στο εξωτερικό των καινούριων εκδόσεων του Mortlach. To συγκεκριμένο αποστακτήριο βρίσκεται στο χωριό Dafftown, στην περιοχή του Speyside. Στην Ελλάδα μέχρι τώρα δεν υπήρξε ποτέ επίσημη εισαγωγή από τη Diageo, οχι μόνο για τις συγκεκριμένες εκδόσεις, αλλά ποτέ στο παρελθόν. Κάτι τέτοιο αποτελεί κατά τη γνώμη μας πολύ σημαντική παράλειψη της εταιρίας, αφού μιλάμε για ένα από τα πιο ιστορικά και σημαντικά αποστακτήρια του Speyside και όχι μόνο. Το Mortlach ιδρύθηκε το 1823 και διαθέτει έναν άμβυκα με το όνομα Στρίγγλα, για λόγους που θα εξηγήσουμε όταν έρθει η ώρα να κάνουμε αφιέρωμα στο σπουδαίο αυτό αποστακτήριο. Στο μεταξύ όμως, είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τις δυο από τις τρεις νέες εκδόσεις του Mortlach, αφού ο καλός μας φίλος Νίκος φρόντισε να μας κάνει πολύ ωραίο δωράκι, που περιλάμβανε δείγματα από τρία whisky. Πρόκειται για εκδόσεις 12, 16 και 20 ετών. Δεν θα πω περισσότερα, παρά μόνο οτι τα περιμένω πως και πως στην Ελλάδα, αφού και το 12, αλλά και το 16 ετών, είναι ουισκάρες. Το εικοσάρι δεν το τίμησα ακόμη, αλλά δεν θα αργήσει αυτή η στιγμή.

Όπως ανέφερα στην αρχή, βρισκόμουν στο Λονδίνο. Πάρα πολύ κοντά μου λοιπόν, επικράτησε παράνοια. Τι είδους παράνοια, θα μου πείτε. Εξηγώ αμέσως. Είχαμε δημοπρασία του διάσημου λονδρέζικου οίκου Christies. Ένα μπουκάλι whisky λοιπον, πωλήθηκε για σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο ευρώ. Πρόκειται για μια φιάλη Macallan, παρόμοια, αλλά όχι ίδια με αυτή που πωλήθηκε πριν δυο τρεις μήνες για 848.000 λίρες. Μιλάμε για απόσταξη του 1926 και εμφιάλωση του 1986, που σημαίνει οτι μιλάμε για original εμφιάλωση Macallan 60 ετών. Παρόλα αυτά, θεωρώ εξωφρενικό το ποσό, το οποίο προέκυψε βέβαια για συγκεκριμένο λόγο. Είναι ναι μεν από την ίδια φουρνιά των 24 φιαλών, όλες ζωγραφισμένες στο χέρι, αλλά έχει μια σημαντική διαφοροποίηση. Ενώ στα άλλα 24 αδελφάκια του, οι ζωγραφιές πάνω στο μπουκάλι έγιναν από δυο καλλιτέχνες, από 12 ο καθένας, αυτό εδώ είναι ένα και μοναδικό από Ιρλανδό καλλιτέχνη και φυσικά έχει διαφορετική παράσταση πάνω στο μπουκάλι. Αν υπολογίσουμε και το γεγονός, οτι κανείς δεν γνώριζε αν υπάρχει, αφού τελευταία φορά που εθεάθη ήταν το 1999, τότε μπορούμε εν μέρει να καταλάβουμε πως φτάσαμε σε τέτοιο νούμερο. Επομένως, το μόνο που μπορώ να πω είναι, σε καλή μεριά για τον πρώην ιδιοκτήτη και φυσικά να μην γράψω τίποτα για τα νέα της αγοράς την επόμενη εβδομάδα, όπως συνηθίζω. Τι να γράψω δηλαδή μετά από αυτό? Για 20 και 30 χιλιάρικα?

Εγώ θα τη βγάλω με ένα ταπεινό Caol Ila Distillers Edition.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: