Ψυχρό Φιλτράρισμα

 

 

 

 

Φιλτράρισμα γενικώς, μπορούμε να βρούμε σε πολλές περιπτώσεις παρασκευής προιόντων ανά την υφήλιο. Δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή να μιλάμε για whisky. Στην Ιαπωνία, και γενικώς στην Άπω Ανατολή, τα διαφόρων ειδών αποστάγματα που πίνουν εκεί, και προέρχονται από απόσταξη ρυζιού, φιλτράρονται με σκοπό να απομακρυνθούν οι ανώτερες αλκοόλες, που αφαιρούν από τη γεύση και την ποιότητα του αποστάγματος. Οσο ποιοτικό βέβαια μπορεί να είναι ένα απόσταγμα από ρύζι. Στην Αμερική επίσης, υπάρχει η τεχνική του φιλτραρίσματος σε κάρβουνο από σφένδαμο, με την επισήμανση οτι οι παραγωγοί από το Kentucky δεν παραδέχονται ως bourbon το προιόν που υπόκειται σε τέτοια διαδικασία. Και το φιλτράρισμα δεν είναι φρέσκια τεχνική. Έχει ξεκινήσει τουλάχιστον τέσσερις αιώνες πίσω, με τα πρώτα φίλτρα να κατασκευάζονται κατά τεκμήριο από βαμβακερό ύφασμα. Τέλος πάντων, εμάς θα μας απασχολήσει η Σκωτία.

 

 

Ξεκινώντας, πρέπει να πούμε για ποιό λόγο υπάρχει η μέθοδος του ψυχρού φιλτραρίσματος. Η πλειονότητα λοιπόν των παραγωγών στη Σκωτία εμφιαλώνουν τα whisky τους συνήθως στο χαμηλότερο επιτρεπτό αλκοολικό βαθμό από τη νομοθεσία, αυτόν δηλαδή του 40 τοις εκατό. Κι αν όχι το 40, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις, κάτω του 46 τοις εκατό. Και τι ακριβώς σημαίνει αυτό? Σημαίνει το εξής. Σε αυτούς τους αλκοολικούς βαθμούς και κάτω, αν η φιάλη εκτεθεί σε χαμηλές θερμοκρασίες, ή αν στο ποτό προστεθεί πάγος (μακριά από μένα), ή νερό (επίσης μακριά μου), τότε δημιουργείται μια θολότητα. Η οποία δεν είναι θελκτική για το μάτι. Χωρίς να υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα για την υγεία του καταναλωτή. Και για αυτό το λόγο, οι περισσότεροι παραγωγοί χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο. Η οποία βεβαίως και επιτρέπεται από τη σκωτσέζικη νομοθεσία, ωστόσο θα έλεγα, οτι η πλειονότητα των σπουδαίων ποτοποιών δεν την χρησιμοποιούν. Να δούμε λίγο και τι ακριβώς γίνεται σε αυτή τη διαδικασία, κι επίσης για ποιό λόγο δημιουργείται αυτή η θολότητα.

 

 

Κι ας ξεκινήσω από αυτό. Γιατί δηλαδή δημιουργείται η θολούρα. Έχουμε μιλήσει στο παρελθόν για εστέρες. Διαφόρων ειδών εστέρες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτοί που δημιουργούν αυτή τη θολούρα, είναι οι (καθόλου αρωματικοί) λιπαροί εστέρες. Κι άλλες χημικές ενώσεις ευθύνονται για όλο αυτό, αλλά στους εστέρες πέφτει το μεγαλύτερο βάρος. Κι αν θέλουμε να το κάνουμε λίγο πιο απλό (πάλι ανάποδα πάω), θα λέγαμε οτι την ευθύνη για τη θολούρα την έχουν τα έλαια που δεδομένα βρίσκονται μέσα στους δημητριακούς καρπούς. Και πάμε τώρα να δούμε τι ακριβώς γίνεται στη διαδικασία στην οποία αναφερόμαστε. Στη διαδικασία της εμφιάλωσης, το ποτό ψύχεται και με τη χρήση μιας σειράς φίλτρων, αφαιρούνται τυχόν ιζήματα και στερεά σωματίδια. Κι έτσι προκύπτει διαύγεια. Η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας, κυμαίνεται από μείον 11 έως και 4 βαθμούς Κελσίου.

 

 

Μερικά παραδείγματα τώρα.

 

 

Το εξαίσιο δωδεκάρι Dalmore καθώς και το αντίστοιχο Bowmore, εχουν υποστεί τη διαδικασία αυτή.

 

Αντιστρόφως, Ardbeg 10 ετών και Springbank 10 ετών, δεν έχουν.

 

Σε εμάς αρέσουν και τα μεν και τα δε. Αρκεί να είναι καλό το whisky.

 

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα