Στο Χωριό

Τα περισσότερα από τα ταξίδια μου έγιναν σε μεγαλουπόλεις. Παρίσι, Λονδίνο, Βιέννη, Αμβούργο, Γκλασκώβη, Εδιμβούργο, Ρώμη , Άμστερνταμ και πάει λέγοντας. Κι αν προσθέσω και το γεγονός οτι ζω στον Πειραιά, θα έλεγε κανείς οτι είμαι άνθρωπος της πόλης, και κάπως έτσι είναι. Ωστόσο, τίποτα δεν συγκρίνεται με τον κάθαρό αέρα της εξοχής. Είτε βρίσκομαι στα Άγραφα, είτε στη Σίφνο με τον καθαρό αέρα του Αιγαίου, δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε ομορφιά σε καμία μεγαλούπολη , ούτε εντός, ούτε εκτός Ελλάδας. Αλλά εξοχή και χωριό δεν έχει μόνο η Ελλάδα.

Αυτή την εβδομάδα μεταφερόμαστε νοερά στη Σκωτία. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε θα είναι και η τελευταία. Πάμε λοιπόν στο χωριό με τους περισσότερους άμβυκες στη Σκωτία.

Dufftown

Λέμε καμιά φορά, οτι σαν την εξοχή της Ελλάδας μας δεν υπάρχει. Αλλά έστω κι αν αγαπώ πάρα πολύ τη χώρα μου, μπορώ να σας πω οτι δεν είναι έτσι ακριβώς. Όσοι έχουν ταξιδέψει στις εξοχές της Τοσκάνης, της Αγγλίας και της Σκωτίας, θα συμφωνήσουν μαζί μου. Ειδικά η Σκωτία, είναι μια κατηγορία μόνη της, με υπέροχα τοπία στην ενδοχώρα και τα Highlands, αλλά και παραλίες που αν έβλεπες σε φωτογραφία, θα νόμιζες οτι μιλάμε για παραλία στην Καραιβική. Κι ένα κομμάτι της Σκωτίας είναι και το Speyside, κι ένα κομμάτι, ή μάλλον ένα χωριό αυτού είναι το Dufftown.

Μα δεν μιλάμε για οποιοδήποτε χωριό. Είναι το χωριό με τα περισσότερα αποστακτήρια από οποιοδήποτε άλλο στη Σκωτία.

Και για αυτό το λόγο οι παλιότεροι έλεγαν τη φράση The 7 Stills of Dufftown. Οι οποίοι άμβυκες στην ουσία δεν ήτσν επτά αλλά πολύ περισσότεροι, αφόύ κανένα αποστακτήριο δεν είχε μόνο έναν άμβυκα. Που σημαίνει οτι ή φράση αυτή θέλει να πει οτι υπήρχαν επτά αποστακτήρια στο χωριό. Κάποια από τα οποία πλέον δεν υπάρχουν.

Για να είμαι πιο ακριβής, μιλώντας για το Dufftown, δεν μιλάμε ακριβώς για χωριό, αλλά κάπως μεγαλύτερο χωριό. Θα έλεγα οτι η λέξη κωμόπολη ταιριάζει καλύτερα για αυτό το όμορφο μέρος. Άλλωστε, όχι μόνο το Dufftown, αλλά και ολόκληρο το Speyside, είναι μια χαρισματική περιοχή, τόσο από πλευράς ομορφιάς, όσο κι από πλευράς φυσικών πόρων. Μια περιοχή γεμάτη ποτάμια, πεδιάδες, μικρά βουνά και τόσα κι άλλα, μόνο όμορφη μπορεί να χαρακτηριστεί.Και σε αυτή την τόσο όμορφη εξοχή, που γεμίζουν οι πνεύμονες καθαρό αέρα και το μάτι βλέπει τόσο όμορφες εικόνες, ξεφύτρωσαν πριν πολλά χρόνια ένα σωρό αποστακτήρια. Κι έχουμε πει και στο παρελθόν οτι το Speyside είναι η περιοχή με την μεγαλύτερη συγκέντρωση αποστακτηρίων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο σε ολόκληρο τον κόσμο. Κι αυτό λόγω της ύπαρξης του ποταμού Spey που διασχίζει , όχι μόνο το Speyside, αλλά κι ολόκληρη τη Σκωτία από νοτιοδυτικά μέχρι βορειοανατολικά. Κι από αυτά λοιπόν τα αποστακτήρια, πολλά βρίσκονται στο Dufftown. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά σε αυτά.

Καταρχάς, τον προηγούμενο αιώνα υπήρχαν περισσότερα από ότι υπάρχουν τώρα. Διότι κάποια είναι κλειστά πλέον, ή ακόμη και γκρεμισμένα. Θα ξεκινήσω με αυτά, τα οποία είναι τρία. Τα δυο εκ των οποίων άνοιξαν την ίδια χρονιά, δηλαδή το 1894. Πρόκειται για τα Parkmore και Convalmore. Για το δεύτερο μπορώ να πω οτι έχω πιεί ένα πολύ ωραίο dram πριν κάμποσα χρόνια, σε μια special release της ιδιοκτήτριας εταιρείας Ďiageo. Αν θυμάμαι καλά ήταν 36 ετών ή κάπου εκεί και πολύ νόστιμο. Για το Parkmore, αν έλεγα οτι έχω πιεί, είτε θα ήμουν ψεύτης, είτε Μαθουσάλας, αφού το αποστακτήριο έκλεισε το 1931 ή το 1932 αν δεν κάνω λάθος. Το τρίτο κλειστό και γκρεμισμένο πλέον αποστακτήριο, είναι το Pittyvaich. Έχω δοκιμάσει κάπου στη δεκαετία του 2000 με 2010 την έκδοση 12 ετών από τη σειρά Flora and Fauna.Κ αι πρόσφατα ήπια και την τελευταία έκδοση Ghost and Rare που έχει μέσα και λίγο Pittyvaich.

Πάμε τώρα στα ανοιχτά αποστακτήρια, που εδώ θα βρούμε και δυο τρία αγαπημένα. Τα οποία όμως θα αναφέρω στο τέλος. Ξεκινάω με το Dufftown, που κι αύριο να το κλείσει η ιδιοκτήτρια Diageo δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί μου. Ιδρύθηκε το 1896 και δυστυχώς δεν έκλεισε ακόμη. Ότι έχω πιεί από εκεί, μαύρα χάλια. Πάω παρακάτω στο απλώς συμπαθητικό Glendullan, το οποίο δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ιδρύθηκε, αλλά και δεν καταδέχομαι να τσεκάρω το ίντερνετ. Είπαμε οτι εδώ γράφουμε με ότι θυμόμαστε από τόσα χρόνια μελέτης, χωρίς ματιές στον υπολογιστή. Δοκιμάστε το Singleton of Glendulan 19 ετών από τη σειρά Legends Untold. Εμείς το δοκιμάσαμε και γράψαμε εντυπώσεις στο σχετικό άρθρο.

Πάμε στο σούπερ αγαπημένο Mortlach και πίνουμε πολλά και διάφορα, αλλά ξεχωρίζουμε το πραγματικά υπέροχο δεκαεξάρι. Δύσκολο πολύ να πιείς κακό whisky εδώ. Έτος ίδρυσης 1823.

Και πάμε στα τρια γειτονάκια ίδιας ιδιοκτησίας. Kininvie, Glenfiddich και φυσικά Balvenie. Το πρώτο είναι σχετικά νέο, αφού ιδρύθηκε το 1990, αλλά έχει προλάβει να φτιάξει νόστιμα ποτά, όπως το δεκαεπτάρι που έχω πιεί. Το μεγάλο του αδελφάκι Glenfiddich ιδρύθηκε το 1887, κι έχουμε πιει πολύ ωραία whisķy όπως το δεκαπεντάρι. Το Balvenie τέλος, είναι το κορυφαίο αποστακτήριο στο Dufftown και το μόνο που διατηρεί πατώματα βυνοποίησης. Αν προσθέσουμε και το γεγονός οτι όλη η ποτοποιεία εκεί, διευθύνεται από τον θρύλο David Stewart, καταλαβαίνετε γιατί καταλήγουμε σε ουισκάρες όπως το απίθανο μελωμένο και πολυαγαπημένο δωδεκάρι.

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα

Στην υγειά σας