Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Ήρθε πάλι η ώρα για ένα από τα αγαπημένα θέματα αυτής της στήλης.Αν και είναι λίγο νωρίς, βάζω μισό dram που βλέπω να περίσσεψε από ένα μπουκάλι Northland και συνεχίζω το γράψιμο.Μόλις πριν από λίγο, κάποιος με σύγχυσε, γιαυτό και το dram μεσημεριάτικα.Σήμερα ασχολούμαι πάλι με

Τα νέα της αγοράς

Αλλά πριν τα πω, θέλω να καταλάβω κάτι. Πάει κάποιος ανόητος και ζητάει 800 και βάλε ευρώ για ένα Glenfiddich 30 ετών. Κι άλλος ανόητος ζητάει σχεδόν 700. Δεν είναι δυνατόν, επειδή κάποιος έχει κάτι στην κατοχή του, έστω κι αν παραδεχτώ οτι είναι σχετικά δυσεύρετο να ζητάει οτι γουστάρει. Διότι είναι προσβολή προς τον υποψήφιο αγοραστή, ο οποίος αυτομάτως τεκμέρεται ως ηλίθιος που μπορεί να δώσει τόσα. Το λίγο τσιμπημένο το δέχομαι, άντε και λίγο ακόμη. Ακόμη περισσότερο σέβομαι κάποιον που λέει πως δεν πουλάει. Αλλά στις προηγούμενες περιπτώσεις, πάμε σε λογική κλοπής και οι εν δυνάμει δράστες δεν αξίζουν το σεβασμό κανενός. Διαβάστε και το άρθρο Τί πίνεις και θα καταλάβετε περισσότερα.

Και με το δεδομένο που περιέγραψα, έρχεται και κάποιος που θέλει, λέει, να πουλήσει, λέει, ένα τριαντάρι Glenfiddich, λέει. Και θέλει, λέει, 500 ευρώ, λέει. Και είναι λέει και φθηνό, αφού το βρήκε 800 και 700. Μάλιστα. Δηλαδή, να το πάρω εγώ 500, να πουλήσω το πολύ 400 στη Γκλασκώβη, να έχω όλη την ευθύνη για ότι συμβεί στο δρόμο, να περιμένω τουλάχιστον 50 μέρες από τη μέρα που θα το πληρώσω, μέχρι τη μέρα που θα πληρωθώ, ενώ ο τύπος θα πάρει ζεστό και λαχταριστό πεντακοσάρικο αμέσως. Και δεν είναι η πρώτη φορά που μου τυχαίνει τέτοια περίπτωση. Αν νομίζετε οτι μπορείτε, εκεί είναι η Γκλασκώβη. Αν όχι, δε θα ζητάτε τιμές ραφιού, που εγώ δε θα τις πάρω. Ποτέ δε θα έλεγα 200, γιατί τότε εγώ θα ήμουν απαράδεκτος. Αλλά, δε θα κάνω όλη τη βρόμικη δουλειά για κέρδος αλλου. Συμμορφωθείτε λοιπόν κι αφήστε εμάς τους πέντε έξι που το ξέρουμε το αντικείμενο και που παίρνουμε κι όλη την ευθύνη της επιχείρησης, να κάνουμε τη δουλειά μας.

Στη Γκλασκώβη λοιπόν, δεν υπήρχε κανένα θέμα ποιός θα κερδίσει. Έτη φωτός μπροστά, το Macallan 50 ετών. Άλλαξε χέρια για 58000 λίρες. Που σημαίνει με σημερινή τιμή λίρας, 66700 ευρώ. Πολύ πίσω, πάλι Macallan, αυτή τη φορά 40 ετών.Ήταν έκδοσης 2017 και πωλήθηκε για 15000 λίρες.Στην τρίτη θέση είχαμε ένα πολύ δυνατό και συνάμα ακριβό Bowmore. Από τη μαγική για το αποστακτήριο παρτίδα του 1964, παλαίωση σε fino sherry cask για 37 χρόνια. Και πιο κάτω Dalmore του 1967 με 44 χρόνια παλαίωσης, για 8 χιλιάρικα. Μετά, ξανά Bowmore, αυτή τη φορά από το 1957 και με 38 χρόνια παλαίωση, για 7000 και πολύ ωραία το Balvenie 40 ετών 1967 κι αυτό, για 5400. Τα Karuizawa, λίγα πράγματα, τηρουμένων των αναλογιών πάντα.

Την επόμενη μέρα είχαμε πολλά κομμάτια απούλητα, αφού προφανώς οι κάτοχοι είχαν ψηλά τον πήχυ, ως προς τις απαιτήσεις τους. Νίκησε το Bowmore 50 ετών 1961, το οποίο έπιασε 22500, δηλαδή 500 λίρες παραπάνω από το δεύτερο Karuizawa επίσης 50 ετών. Και μόλις 80 λίρες λιγότερο, είχαμε πάλι Bowmore, από το 1967 αυτή τη φορά, και ηλικίας 40 ετών. Και στην τέταρτη θέση, ένα λουσάτο και ακριβό Dalmore, και συγκεκριμένα ένα κομμάτι από το 1964, σε ηλικία 45 ετών, με το όνομα Aurora. Κομμάτι για να το κοιτάς κι όχι για να το πιείς, αφού μιλάμε για 20000 λίρες. Καμία σχέση με το εξαιρετικό συνονόματό του Wolfburn Aurora, το οποίο αντιθέτως πίνεται.

Και αφού είπα Dalmore, πάω στο γεγονός των τελευταίων ημερών, στον κόσμο του whisky. Ο διάσημος Master Distiller του Dalmore, ο πολύς Richard Paterson, σε συνεργασία με τον επίσης διάσημο σεφ Massimo Bottura, αποφάσισαν να εμφιαλώσουν κάτι το οποίο θα είναι μοναδικό. Θα υπάρχει μια και μόνο φιάλη, που θα έχει ηλικία 49 ετών και το όνομά της θα είναι Dalmore L' Anima. Πωλήθηκε στον οίκο Sothebys για 109.000 λίρες και όλα τα λεφτά θα πάνε στο φιλανθρωπικό ίδρυμα του σεφ, Food for the Soul.

Το Northland πήγε άπατο. Θα ανοίξω ένα ωραιότατο Talisker Port Ruighe αργότερα.


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: