Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Πολύ καιρό έχουμε να ασχοληθούμε με το θέμα που θα ασχοληθούμε σήμερα. Πότε μιλούσαμε για τεκίλα, την προηγούμενη εβδομάδα, πότε για whisky, την αμέσως προηγούμενη και έτσι έχω πολύ καιρό να γράψω για

Τα νέα της αγοράς

Έχει ζέστη, όχι όπως τις προηγούμενες μέρες, αλλά έχει. Κι αν ακόμη και τις πολύ καυτές μέρες που πέρασαν, ήπια whisky, είναι φυσικό και επόμενο να πιω και τώρα που ας πούμε πως δρόσισε κάπως. Δεν πρόκειται λοιπόν να γράψω το σημερινό άρθρο ξεροσφύρι. Ας ανοίξω μια μινιατούρα δωδεκαράκι Dalmore και βλέπουμε.

Ξεκινάω με την πρώτη από τις πιο σοβαρές δημοπρασίες, που έλαβε χώρα στη Γκλασκώβη. Πολύ Macallan ρε παιδί μου. Τόσο πολύ που κατέλαβε τις πρώτες τέσσερις θέσεις. Φαβορί ήταν τα δυο όμοια Macallan 52 ετών, που πήραν την πρώτη και δεύτερη θέση, με 54000 λίρες και 52000 λίρες αντιστοίχως. Κέρδισαν πολύ εύκολα αφού απουσίαζαν τα πολύ ακριβά Bowmore και Karuizawa. Ειδικά για τα τελευταία, θα λέγαμε οτι τα περισσότερα έμειναν και απούλητα, διότι οι ιδιοκτήτες τους, για λόγο που δεν καταλαβαίνω, είχαν πολύ μεγάλες απαιτήσεις βάζοντας πολύ υψηλή τιμή εκκίνησης. Αμέσως πιο κάτω από τα δυο πρώτα Macallan, είχαμε όπως προείπα πάλι Macallan, στις τρεις επόμενες θέσεις, που σημαίνει οτι τελικά καπάρωσαν όλη την πρώτη πεντάδα και όχι τετράδα όπως λανθασμένα ανέφερα. Είχαμε λοιπόν δυο ολόιδια από τη σειρά Fine and Rare και συγκεκριμένα αυτά του 1951, με 15 και 16 χιλιάρικα αντιστοίχως, καθώς επίσης και ακόμη ένα από την ίδια λουσάτη σειρά, με 36 χρόνια παλαίωση και έτος παραγωγής το 1965. Τιμή 17 χιλιάρικα και αν αναρωτιέστε γιατί αυτή η σειρά ανεβαίνει τόσο ψηλά, είναι επειδή είναι τα περισσότερα single cask και όχι από πολλά βαρέλια. Μετά τα πέντε πρώτα, εμφανίστηκε και το μοναδικό πολύ ακριβό Bowmore, το οποίο δεν ήταν άλλο από τον συνήθη ύποπτο, δηλαδή το Black Bowmore και μάλιστα η πρώτη έκδοση, με τιμή 15 χιλιάρικα επίσης. Το μοναδικό Karuizawa που μπόρεσε κάπως να κοντράρει τα σκωτσέζικα, ήταν η Murasaki Geisha 29 ετών, που άλλαξε χέρια για 14000 λίρες. Οι υπόλοιποι δυνατοί παίκτες, δηλαδή, Ardbeg, Port Ellen, Laphroaig, Balvenie, Springbank, μάλλον σε ρηχά νερά.

Και στον έτερο σοβαρό δημοπράτη, είχαμε τελείως ανάποδη κατάσταση σε ότι αφορά στα Macallan, αφού στην πρώτη δωδεκάδα δεν είχαμε ούτε για δείγμα. Και στην πρώτη θέση, δεν είχαμε μπουκάλι, αλλά βαρέλι. Και τι βαρέλι. Από αυτό που έπιναν οι πειρατές. Αν δε με πιάσατε, μιλάω για βαρέλι ρούμι και όχι whisky. Και όχι οτιδήποτε, αλλά από αποστακτήριο θρύλος, όπως το εδώ και 19 χρόνια κλειστό Caroni από το Trinidad. Ο ανεξάρτητος εμφιαλωτής Whisky Broker είχε κάπου παρκαρισμένο ένα βαρέλι, το οποίο τελικά πωλήθηκε για 29000 λίρες. Και μόλις 30 λίρες λιγότερο, ένα whisky το οποίο φτιάχτηκε όταν οι Γερμανοί βομβάρδιζαν Αγγλία και Σκωτία, αφού μιλάμε για παραγωγή του 1943. Μιλάμε πάλι για ανεξάρτητη εμφιάλωση, αυτή τη φορά από τον σπουδαιότερο ανεξάρτητο εμφιαλωτή Gordon and Mac Phail. Αποστακτήριο το Glenlivet και ηλικία αποστάγματος 70 έτη, αφού μιλάμε για εμφιάλωση του 2013. Τιμή 28970 λίρες. Κι αφού μίλησα για πόλεμο, πάμε και σε μια προπολεμική παραγωγή. Μιλάμε για Dalmore 50 ετών, έκδοσης 1926 και τιμής 24500. Αυτό ήταν και το πρώτο μπουκάλι που έσπασε την κυριαρχία των Karuizawa πριν τρία χρόνια και από τότε τα πράγματα πήγαν πάλι εκεί που πρέπει να είναι. Στην πρώτη δωδεκάδα είχαμε όπως είπα, Balvenie, Laphroaig, Bowmore, αλλά όχι Macallan.

Ζαλίστηκα πάλι, ας πιω τίποτα. Άλλη μινιατούρα τώρα, θα είναι το πάντα υπέροχο δεκαράκι Ardbeg.

Στην υγειά σας

---

Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.