Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Μετά από την περασμένη εβδομάδα, που μιλήσαμε για τεχνικά θέματα, σήμερα θα πάμε σε κάτι διαφορετικό. Θα ρίξουμε την καθιερωμένη ματιά στις αγορές whisky του εξωτερικού. Πάμε λοιπόν με

Τα νέα της αγοράς

Πριν ένα μήνα περίπου, που ασχοληθήκαμε με το ίδιο ζήτημα, είχαμε πει οτι παρατηρείται ένα σχετικό μούδιασμα στην αγορά. Το οποίο κατά πάσα πιθανότητα σχετίζεται με το Brexit. Το οποίο έχει δημιουργήσει ένα σωρό προβλήματα στις εισαγωγές, με πρώτο και σοβαρότερο από όλα, το θέμα της χημικής εξέτασης των ποτών που προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον τα προιόντα από τη Γηραιά Αλβιόνα, να αντιμετωπίζονται σαν προιόντα από τη Ουγκάντα. Τέλος πάντων, μη φεύγω από το θέμα. Το Brexit λοιπόν φαίνεται να έχει δημιουργήσει μια αποσταθεροποίηση, και οι τιμές είναι κάτω από τα φυσιολογικά. Να βάλω τίποτα να πίνω, και πάμε να τα δούμε αναλυτικά. Ένα δωδεκάρι Highland Park είναι μια χαρά προς το παρόν, και θα δούμε πως θα κινηθώ αργότερα.

Ξεκινάω με τη Γκλασκώβη, όπου είχαμε την πρώτη χρονολογικά δημοπρασία, από αυτές τις περασμένης εβδομάδας. Εδώ πραγματικά ήταν που είχαμε τις μεγαλύτερες πιέσεις. Έλειψαν τα πολύ ακριβά Macallan, τα οποία πήγαν αλλού, όπως θα δούμε παρακάτω, ενώ επίσης έλειπαν τα πολύ ακριβά Bowmore, και τα αντίστοιχα Karuizawa. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, νικητής ήταν ένα Bowmore 38 ετών, από το 1964, από κάποιο sister cask των θρυλικών Black Bowmore. Η τιμή που χρειάστηκε να πληρώσει ο νέος ιδιοκτήτης, ήταν 11500 λίρες. Στις επόμενες θέσεις, αλλά πολύ μακριά, βρέθηκαν αρκετά Macallan Folio, των οποίων η πρώτη έκδοση έφτασε να πωλείται 8000 λίρες, ενώ τον περασμένο μήνα έφτασαν και τα δέκα ακόμη χιλιάρικα. Εδώ θα πρέπει να τονίσω, οτι πριν πέντε χρόνια, θα μπορούσε κάποιος να αγοράσει ένα από αυτά, ξοδεύοντας μόλις 500 λίρες. Ενώ αν είχε το ποσό αυτό στην τράπεζα θα τα είχε κάνει τώρα 510. Τα συμπεράσματα δικά σας. Το θέμα είναι οτι όταν κόστιζαν τόσο, δεν είχαμε μυαλό να αγοράσουμε κάμποσα, ενδεχομένως να μην είχαμε και λεφτά, για τον εαυτό μου μιλάω. Από Karuizawa πολύ λίγα πράγματα, και πολύ λίγα μπουκάλια. Το μόνο δυνατό κομμάτι, ήταν μια γκέισα, η οποία όμως δεν κατάφερε να πιάσει την τιμή εκκίνησης που είχε ορίσει ο τυχερός ιδιοκτήτης. Πολλά Macallan σε ποσά 2000 μέχρι 3000, θα μπορούσα να πω εκατοντάδες. Κατά τα άλλα, όλοι οι υπόλοιποι δυνατοί παίκτες, δηλαδή Laphroaig, Ardbeg, Brora, Springbank, Balvenie και λοιποί συγγενείς και φίλοι, σε χαμηλές πτήσεις.

Πάω τώρα στην επόμενη μέρα, όπου η κατάσταση ήταν ναι μεν βελτιωμένη, αλλά και πάλι δεν ήταν όπως έπρεπε. Νίκησε το Macallan 71 ετών, από την πρόσφατη σειρά Red Collection, το οποίο δεν ήταν το φαβορί, αλλά ένα Karuizawa που εγώ προσωπικά δεν έχω ξαναδεί, και τελικά κατέληξε τρίτο. Ξέχασα να πω οτι το Macallan πωλήθηκε για 55500 λίρες, ενώ στη δεύτερη θέση είχαμε την τελευταία έκδοση του Black Bowmore, αυτή των 50 ετών. Τιμή 39506 λίρες, αλλά τώρα θυμήθηκα οτι δεν ήταν η τελευταία έκδοση, αλλά η προτελευταία, αφού αργότερα έβγαλαν την έκδοση σε συνεργασία με την Aston Martin. Κι αν με έβαζαν να διαλέξω τι από τα δυο θα μου χάριζαν, μαντέψτε τι θα έπαιρνα. Την Aston φυσικά. Είπαμε είμαι φανατικός του whisky, δεν είμαι ηλίθιος. Και μετά ήρθε το Karuizawa. Παραγωγή 1968, παλαίωση 50 χρόνια, τιμή 33000 λίρες. Σαν τηλεγράφημα ήταν αυτό. Εμάς μας άρεσαν δυο φιάλες σε πολύ χαμηλότερες θέσεις, όχι όμως τόσο χαμηλότερες ώστε να μπορώ να τις αγοράσω. Γύρω στην δέκατη όγδοη με εικοστή θέση, δυο μπουκάλια θρύλοι, δυο whisky από τα κορυφαία όλων των εποχών. Και ναι μεν δεν μπορώ να τα απολαύσω τώρα, αλλά ο Θεός με ευλόγησε να τα πιω και τα δυο όταν κόστιζαν 200 και 300 ευρώ. Τώρα οι τιμές ήταν 6655 και 6600, και τα whisky ηταν τα Springbank Cask 441 και Laphroaig 31 ετών 1974 αντιστοίχως. Μιλάμε για ζαλάδα, όχι αστεία.

Ας πιώ τώρα ένα δεκαράκι Ardbeg, κι αν κερδίσω κανένα λαχείο βλέπουμε.

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: