Τα Νέα της Αγοράς

Αυτή την εβδομάδα επανερχόμαστε σε ένα από τα αγαπημένα θέματα αυτής της στήλης.Θα βάλω κάτι να πίνω, και θα ρίξουμε μια ματιά στα

Νέα της αγοράς

Κι αυτό το κάτι που θα πίνω, είναι κάμποσο ακόμη από το δωδεκάρι Highland Park που έπινα τις προάλλες. Πάμε λοιπόν.

Καμίά φορά λέω οτι οι τιμές είναι κατεβασμένες. Κι αν κάποιος ρίξει μια ματιά, θα δει πενήντα κι εξήντα χιλιάρικα και θα με περνάει για τρελό. Ωστόσο, πιστέψτε με οτι ξέρω πολύ καλά τι λέω. Όταν σε κάποιο μπουκάλι η αγορά κινείται κανονικά στα εξήντα χιλιάρικα, και ξαφνικά το βλέπω κάτω από πενήντα, τι να πω? Ότι κινήθηκε φυσιολογικά? Και φυσικά το ξέρω οτι μιλάμε για εξωφρενικό ποσό για ένα μπουκάλι whisky. Ωστόσο, πρέπει να βλέπουμε και τι τιμές ορίζει η αγορά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Άρα το ξαναλέω. Είμαστε κάτω από τις φυσιολογικές τιμές.

Ξεκινάω με Γκλασκώβη, που φαίνεται να έπεσε περονόσπορος, που έλεγε κι η γιαγιά μου. Σε τέτοιο βαθμό, που φαινόταν σαν να έχουν εξαφανισθεί από προσώπου γης τα ακριβά μπουκάλια. Κι όταν λέω ακριβά, εννοώ για τους επενδυτές, όχι για μένα. Διότι για μένα, κι εκατόν πενήντα ευρώ για whisky που θα πιω, είναι ταλαιπωρία για την τσέπη μου. Εξαφανισμένα λοιπόν τα ακριβά. Bowmore και Karuizawa θα έλεγα οτι έλαμψαν δια της απουσίας τους. Δηλαδή όχι πως δεν είχε τίποτα από αυτά, αλλά κανένα δεν πέρασε τα επτά χιλιάρικα, μιας και απουσίαζαν οι φιάλες σταρ, που θα μπορούσαν να χτυπήσουν πρώτη θέση, ή έστω να την διεκδικήσουν. Οπότε, όχι μόνο στην πρώτη θέση, αλλά και σε αρκετές απο τις επόμενες, πλην της δεύτερης, είχαμε το αναμενόμενο. Δηλαδή Macallan βεβαίως βεβαίως. Παρότι δεν εμφανίστηκαν τα ακριβά, ούτε από τη σειρά Red Collectiion, ούτε από τη σειρά Lalique, ούτε από τα single cask της σειράς Fine and Rare. Νικητής πολύ εύκολα το Macallan 40 ετών έκδοσης 2005, το οποίο πωλήθηκε για 22,000 λίρες, που ισοδυναμούν με 26,000 ευρώ, αν υπολογίσουμε σημερινή ισοτιμία. Μας άρεσε η δεύτερη θέση, όπου μετά από πολλά χρόνια έμφανίστηκε whisk(e)y από την Ιρλανδία. Με 11,000 λίρες λοιπόν στη δεύτερη θέση, το Devils Keep , το οποίο είναι ένα whisk(e)y που φτιάχτηκε το 1991 και εμφιαλώθηκε το 2020. Από εκεί και μετά, ένας ωκεανός από Macallan των οκτώ έως πέντε χιλιάδων, ενώ όλοι οι άλλοι δυνατοί παίκτες σε χαμηλές πτήσεις.

Πάμε τώρα σε άλλη δημοπρασία της επόμενης μέρας. Και μαντέψτε ποιός κέρδισε εδώ. Macallan. Μιλάμε για μεγάλη πρωτοτυπία. Η λογική σχεδόν ίδια με της προηγούμενης δημοπρασίας. Απουσίαζαν τα βαριά χαρτιά των άλλων αποστακτηρίων. Με τη διαφορά οτι εδώ έστω κι αν ήταν παρόντα τα πανάκριβα Bowmore και Karuizawa, πάλι στο ίδιο θα καταλήγαμε. Διότι το Macallan που εμφανίστηκε, χτυπιέται μόνο απο τρια τέσσερα μπουκάλια παγκοσμίως, κι αυτά δεν ήταν εκεί. Δε μιλάω δηλαδή για απλώς πανάκριβα, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη. Πάντως θα έπρεπε να είναι κάτι που θα πιάσει πάνω απο 63,000 λίρες. Νίκητής το Macallan Red Collection 74 ετών παρακαλώ, το οποίο άλλαξε χέρια για το ποσό που προείπα. Και στη δεύτερη θέση για 50,000 λίρες μια τριάδα από Karuizawa. Εγώ ενθουσιάστηκα με μπουκάλι θρύλο, που κατέλαβε την πέμπτη θέση για 22,001 λίρες. Η μία λίρα σημαίνει οτι ήταν λίγο πριν τη λήξη στις 22,000, άλλά κάποιος μερακλής έβαλε ακόμη μια λίρα, κι ο άλλος εκνευρίστηκε και αποσύρθηκε. Ανεξάρτητη εμφιάλωση του James Mac Arthour με ηλικία αποστάγματος 12 έτη και αποστακτήριο το Port Ellen. Από τις κορυφαίες ανεξάρτητες εμφιαλώσεις όλων των εποχών.

Ας πιώ τώρα ένα Morven που μπορώ να το πληρώσω, και τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.