Τα νέα της αγοράς

Επανέρχομαι μετά από πολύ καιρό, σε ένα από τά αγαπημένα θέματα αυτής της στήλης.Θέλετε από αγάπη στο whisky, θέλετε λόγω ανάγκης για ενημέρωση για επαγγελματικούς λόγους, θέλετε από περιέργεια, η αλήθεια είναι οτι μου αρέσει να μαθαίνω

 
Τα νέα της αγοράς
 
 
Προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε τις τελευταίες δέκα μέρες στην αγορά, και δεν πιστεύω αυτά που βλέπω. Να βάλω λίγο δεκάρι Talisker γιατί δε με βλέπω καλά.
 
 
Τι έγινε ρε παιδιά? Που έλεγε κι ο Σπύρος Παπαδόπουλος στο σήριαλ Απαράδεκτοι. Μιλάμε για κανονική παράνοια. Πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω. Ας ξεκινήσω από αυτά που συνέβησαν στις 7 Μαρτίου, και βλέπουμε.
 
 
Και βέβαια, ξέχασα να πω, αν και μάλλον θα το καταλάβατε, οτι αυτά που λέγαμε εδώ και μήνες για κουμπωμένη αγορά και τα λοιπά, πήγαν περίπατο. Λοιπόν στις 7 Μαρτίου δεν ήταν οι πρώτες θέσεις που με εντυπωσίασαν. Εκεί βρέθηκαν δυο Macallan με ακριβώς ίδιο ποσό, δηλαδή 70.500 λίρες. Επρόκειτο για δυο κρυστάλινες κανάτες Lalique, 72 και 55 ετών αντιστοίχως. Αν με κάποια καλή διάθεση θεωρήσουμε αυτά ως φυσιολογικά, τα παρακάτω δεν χωνεύονται με τίποτα. Ρε πάμε καθόλου καλά? Ποιός ηλίθιος δίνει 10.500 για Yamazaki 25 ετών? Και μάλιστα τρεις φιάλες, δηλαδή τρεις ηλίθιοι, ή πιθανόν ο ίδιος και τις τρεις φορές. Κάποιος άλλος βλαμμένος έδωσε 13.000 λίρες για Macallan Folio. Αλλά με τη συγκεκριμένη φιάλη με περίμενε μεγαλύτερο σοκ στις 13 Μαρτίου. Και δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για 10.500 και 13.000 λίρες για τα παραπάνω, όταν ένα Springbank West Highland Malt Cask 441, που είναι μάλλον το whisky που πίνει ο Θεός,  αλλάζει χέρια για 8000. Μιλάμε για παράνοια.
 
 
Στο μεταξύ είπα Sprìngbank, και μου φαίνεται κάτι δεν πάει καλά. Μήπως έχω χάσει κάποια επεισόδια? Πρόκειται να κλείσει το αποστακτήριο και δεν έχω πάρει χαμπάρι? Διότι μόνο έτσι δικαιολογείται αυτή η τρομακτική αύξηση τιμών, η οποία κι έγινε σε ένα μήνα όλο κι όλο.Το 200 έγινε 520, το 120 έγινε 250, το 280 έγινε 700 και πάει λέγοντας. Φυσικά γνωρίζω οτι στο αποστακτήριο δεν περισσεύει ούτε για να πιούν οι ίδιοι, που λέει ο λόγος, αλλά τέτοια αύξηση δεν είναι λογική. Και δεν μιλάμε για δημοπρασίες που εμφάνιζαν ένα δυο κομμάτια, από κάθε κωδικό. Μιλάμε οτι μπορεί να υπήρχαν 120 κομμάτια από τον ίδιο κωδικό, κι η τιμή να μην πέφτει καθόλου, και να βλέπουμε και τα 120 να έχουν την ίδια τιμή. Κι όχι οτι τιμή να είναι, αλλά 280 λίρες και να είναι όλα με μοιρογνωμόνιο στο ίδιο ακριβώς επίπεδο. Θα επανέλθω σύντομα επί του ζητήματος.
 
 
Πάω τώρα στο σοκ που έπαθα στις 13 του μήνα. Τι είπα πιο πάνω? Macallan Folio στις 13.000 λίρες? Ξεχάστε το. Κάποιοι σχιζοφρενείς το φτάσανε στις 16.000 λίρες, το οποίο με σημερινή τιμή λίρας ισοδυναμεί με 20 ζεστά και λαχταριστά χιλιαρικάκια. Δεν έχω επιπλέον σχόλια. Πιο πάνω από αυτό ήταν μόνο ένα Macallan 40 ετών από τη σειρά Red Collection κι ένα Karuizawa 34 ετών, με 18000 λίρες αμφότερα. Παραπάνω από αυτά και στην πρώτη θέση, υπήρχε ένα Bowmore που δε νικιέται από τα προηγούμενα. Bowmore 35 ετών 1964, από τη θρυλική χρονιά του αποστακτηρίου που έβγαλε κι όλα τα Black Bowmore. Με τη διαφορά οτι το συγκεκριμένο αφέθηκε να φτάσει 35 ετών κι αριθμεί μόνο 99 φιάλες. Τιμή στις 21.000 λίρες.
 
 
Βάζω λίγο δωδεκάρι Balvenie να μου φύγει η ζαλάδα κι ανανεώνω το ραντεβού μας για την επόμενη εβδομάδα.

Μοιραστείτε το άρθρο: