Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τι περιμένω από το 2019; Όπως πάντα, λιγότερα!

Τι περιμένω από το 2019; Όπως πάντα, λιγότερα!
Από τον Τ. Πικούνη

Έχω ζήσει -σαν κατά σπουδές Αρχιτέκτονας- παρέα με το περίφημο σλόγκαν του μοντέρνου κινήματος "Less is more" του Ludwig Mies van der Rohe για τη μισή μου ζωή, και το πιστεύω... όπως επίσης και το αρχαιοελληνικό "ουκ εν τω πολλώ το ευ"

Σας φαίνεται παράξενο; Μην απορείτε... και εσείς ελπίζετε σε λιγότερα: Λιγότερη ακρίβεια, φθηνότερα κρασιά, χαμηλότερες τιμές... αλλά εγώ το πάω λίγο παραπέρα. Γιατί πιστεύω ότι αν κάποιοι "περί τον οίνο" έκαναν λιγότερα, τα πράγματα θα ήσαν ...καλύτερα!

"Φωνή βοώντος εν τη ερήμω" όμως, εδώ και χρόνια: Κοιτάζω τις αντίστοιχες ευχές μου τα προηγούμενα χρόνια, και αναρωτιέμαι πόσες φορές θα επαναλάβω τα ίδια και τα ίδια; Γιατί τα ίδια ζητάω κάθε χρόνο! Και το περίεργο είναι ότι όσα ζητάω να γίνουν ΔΕΝ γίνονται, και όσα ζητάω να ΜΗΝ γίνουν ή να λιγοστέψουν, γίνονται -μερικά και με το παραπάνω!

Πρώτο λαμπρό παράδειγμα, οι εκθέσεις κρασιού! Περισσότερες από 32 εκθέσεις στις οποίες συμμετέχει το κρασί γίνονται ΜΟΝΟ στην Αθήνα! Ναι, τόσες και παραπάνω είναι, μην τις μετράτε, θα ξεχάσετε τις μισές, γιατί είναι ασήμαντες. Και όλες... τα ίδια και τα ίδια! Οι οινοποιοί τρέχουν από εδώ και από εκεί, αγανακτούν, θυμώνουν που "εξαναγκάζονται" (πως άραγε;;;) να συμμετέχουν σε τόσες εκθέσεις, όμως... ξαναπηγαίνουν! Και ας είναι οι επισκέπτες οι ίδιοι και οι ίδιοι! Πάρτε το χαμπάρι, εκτός από το Οινόραμα, καμία (και το εννοώ!) άλλη έκθεση δεν προσελκύει νέο κοινό! Υπάρχουν γύρω στα 2.000 άτομα στην Αθήνα που πηγαίνουν σε εκθέσεις εναλλασσόμενοι... οι ίδιοι και οι ίδιοι, γνωριζόμαστε πιά μεταξύ μας, "πως είσθε, τι κάνετε, τα παιδιά, η σύζυγος;", ο κοκκινοτρίχης αρχιτέκτονάς που γίνεται ‘φέσι, οι χοντρή κυρία με τα αρώματα... ναι, τέτοια οικειότητα πιά! Εκτός από 4-5 εκθέσεις που έχουν να προσφέρουν κάτι πρωτότυπο, οι υπόλοιπες δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Ζητάω τόσα χρόνια λιγότερες ετικέτες! Αυτός ο... υπερπληθυσμός νέων κρασιών μόνο κακό κάνει και μπερδεύει την αγορά! Ποιος ακούει όμως, νέες ετικέτες ξεπηδούν που δεν έχουν να δώσουν απολύτως τίποτα νέο ή διαφορετικό! Απλά οι οινοποιοί μας, σαν μικροί... Ναπολέοντες πιστεύουν ότι μπορούν να "φάνε" την αγορά, να κερδίσουν ένα "πόλεμο" που είναι απλά αδύνατο να κερδηθεί! 40(!) ετικέτες μετράει η Μπουτάρης ΑΕ, 39 ο Τσάνταλης, 21 η Κυρ-Γιάννης, 20 το Κτήμα Αβαντίς, 17 η Κώστας Λαζαρίδης, 22 η Nico Lazaridi, 27 το Κτήμα Χατζημιχάλη, και πάει λέγοντας. Και όλα αυτά χωρίς τις magnum, τις "ειδικές εκδόσεις" κλπ. Αντίθετα, το πιο επιτυχημένο από τα μεσαίου μεγέθους οινοποιεία, το Κτήμα Γεροβασιλείου, έχει μόνο 12 κρασιά, και το επόμενο, η Βιβλία Χώρα, μόνο 11! "Ουκ εν τω πολλώ το ευ" λοιπόν, και το "ευ" εδώ είναι το... ζητούμενο από όλους, οι πωλήσεις!

Ζητάω λιγότερη διαφήμιση σε χαρτί για το κρασί, και περισσότερη σε σύγχρονα μέσα επικοινωνίας! Να κατανοήσουν το 2019 οι φίλοι οινοπαραγωγοί ότι τα κρασιά τους τον 21 αιώνα δεν γίνονται γνωστά μόνο από τα περιοδικά των 3.000 τευχών το ...εξάμηνο ή από ένθετα, ούτε από τα εστιατόρια του χύμα... το facebook έχει στην Ελλάδα 4.000.000 λογαριασμούς (Ναι, τα μηδενικά ΕΙΝΑΙ σωστά), και είναι σε μεγάλο βαθμό ΔΩΡΕΑΝ! Είναι εργαλείο του σύγχρονου marketing, όπως και τα άλλα Social Media, αλλά και το Internet στο σύνολό του. Αλλά για τους περισσότερους, αυτά είναι πράγματα του διαβόλου, μάλλον… Ενώ το χαρτί… πιάνεται!, η εφημερίδα ανοίγεται!… και μετά βέβαια γίνεται προσάναμμα, αλλά, έτσι δεν γινόταν πάντα; Εμείς πάλι προσπαθούμε ειλικρινά (όπως και εδώ) να δώσουμε σε όλους να καταλάβουν ότι οι καιροί άλλαξαν, αλλά, στο τέλος-τέλος… δεν χάνουμε αν δεν το καταλαβαίνουν!

Ζητάω αυτοσυγκράτηση, και λιγότερα... Ροζέ τύπου Προβηγκίας! Αστείο, το ξέρω. Πριν λίγα χρόνια προσπαθούσαμε να δώσουμε στους Έλληνες να καταλάβουν ότι τα ροζέ κρασιά δεν θα... θίξουν τον ανδρισμό τους, δεν θα τους ευνουχίσουν! Σήμερα, γέμισε ο τόπος από χλωμά-σχεδόν λευκά- υδαρή ροζέ σε στυλ γαλλικής κολώνιας! Λιγότερα ροζέ παιδιά, και όχι σε βάρος των θαυμάσιων Ελληνικών ροζέ, αυτών που "θα ήθελαν να είναι κόκκινα" σαν το Βυσσινόκηπο και τη Θεόπετρα Ροζε... Επαναλαμβάνω ότι αν συνεχίσετε έτσι, τα ροζέ θα έχουν την τραγική τύχη της δύστυχης Μαλαγουζιάς (Αλήθεια, την πίνει κανένας πια με φαγητό;).

Επαναλαμβάνω από άρθρο μου του 2013-αυτολεξί: Να σταματήσουν κάποιοι να περιγράφουν τα κρασιά στο κοινό σαν να είχαν απέναντί τους το Robert Parker... To ...φιλάκι, η αμερικάνικη προτροπή KISS (keep it simple) να τους είναι πάντα διαθέσιμη στα χείλη και στην πένα τους. Ο οινόφιλος –και κυρίως ο νέος –πριν υποκύψει στη γοητεία του ακατανόητου και στριφνού που θα τον εντάξει στο τόσο επιθυμητό exclusine club των «δικών μας»- «διψάει» να καταλάβει με απλά λόγια τι πίνει και γιατί πρέπει να πιεί κάποιο κρασί.

Ζητάω από αυτούς που γράφουν για το κρασί υπό οποιαδήποτε ιδιότητα (οινοδημοσιογράφοι, κριτικοί οίνου, δημοσιογράφοι οίνου κλπ κλπ.) να περιορίσουν τις ακατανόητες λέξεις που συνδέονται με το κρασί και τρομάζουν τους καταναλωτές. Μπορούμε να ζήσουμε με ελάχιστη μύτη, στόμα, σώμα, μπουκέτο... και χωρίς καθόλου αρώματα και γεύσεις υγρών ορυκτών, φρεσκοαντλημένου πετρελαίου, χωνεμένης κοπριάς σε νοτισμένο χωράφι ή δέρματος κατεργασμένου (ή και ακατέργαστου), που δεν θα προσδώσουν στον καταναλωτή -πέρα από φόβο και αηδία- την αξία που προσδίδουν στο κρασί οι λέξεις αυτές για τους ίδιους.

Ζητάω επιτακτικά λιγότερα... "διαμαντάκια"! Ξέρετε... αυτά τα κρασιά που κάποιοι επιτήδιοι "ανακαλύπτουν" να παράγονται σε κάποια σπηλιά της Κάτω Κολοπετινίτσας σε... 200 φιάλες ετησίως, τα αγοράζουν μπιτ-παρά, τους δίνουν ονομαστική τιμή 15 Ευρώ (Δικαίωμά τους, δεν τα ξέρει κανένας!) και τα πουλάνε στους χαζούς με έκπτωση.... 40% (μεγάλη ευκαιρία!!!) στα 9 Ευρώ, και κερδίζουν 300%, αφού τα αγόρασαν κάπου... 3 ευρώ!

Ζητάω από τους φίλους του κρασιού να σταματήσουν να παραγγέλνουν κρασί σε Wine Bars (υποτίθεται ότι θα... εκπαίδευαν τον καταναλωτή στο κρασί τρομάρα τους!) όταν το βρίσκουν σε τιμή μεγαλύτερη του διπλάσιου της τιμής που έχει στο House of Wine! Έχουμε δει τριπλάσιες και τετραπλάσιες τιμές φιαλών από τις αντίστοιχες τιμές του House of Wine! Ναι, είναι δικαίωμά τους να πουλάνε το κρασί όσο τους αρέσει, αλλά είναι και δικό σας δικαίωμα να μην φοράτε συνέχεια το σκούφο που γράφει "ηλίθιος εδώ!".

Αυτά... μόνο. Υπάρχουν και τόσα άλλα που θα έπρεπε να γίνονται, να είναι ή να γράφονται λιγότερο. Η εμπειρία μου όμως μου έχει δείξει ότι σε αυτό τον τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει από τη Δύση αν το βεβαιώσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ότι και να ευχηθώ εγώ, τα πράγματα θα γίνουν... παραδοσιακά! Όπως... πρέπει δηλαδή...


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: