Και εφέτος η Χρυσή Βροχή έπεσε στη Θεσσαλονίκη!

Και εφέτος η Χρυσή Βροχή έπεσε στη Θεσσαλονίκη!
Από τον Τ. Πικούνη

Όπως κάθε χρόνο το Μάρτιο, έτσι και εφέτος επανελήφθη ένα μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο: Η "Χρυσή" βροχή της Θεσσαλονίκης!" Ναι, πέρα από τις συνήθεις βροχές και καταιγίδες, ο (Διεθνής-κατ όνομα) Διαγωνισμός Οίνου Θεσσαλονίκης -και όχι ο καιρός- "έβρεξε" και εφέτος το χρυσάφι στα κρασιά των Οινοπαραγωγών μας: Ούτε λίγο ούτε πολύ, 95 χρυσά και 2 μεγάλα χρυσά απενεμήθησαν σε σύνολο συμμετοχών 533 κρασιών. Ασφαλώς παγκόσμιο ρεκόρ, αφού σε άλλους διεθνείς διαγωνισμούς το ποσοστό των χρυσών βραβείων κυμαίνεται γύρω στο 2-3% (Vinalia -Ιταλία 3%, Decanter World Wine Awards 1,8-2%). Στην δική μας "Χρυσή" Θεσσαλονίκη το ποσοστό είναι αντίστοιχα... 18,1%(!) του συνόλου των συμμετοχών. Αν εφαρμόζαμε τον κανόνα του 2,5%, τότε ο Διαγωνισμός Οίνου Θεσσαλονίκης θα έπρεπε να απονέμει μόνο 12-14 χρυσά βραβεία!

Ο Διαγωνισμός Οίνου Θεσσαλονίκης έχει όμως και άλλες πρωτοτυπίες: Λόγω του τεράστιου αριθμού χρυσών μεταλλείων αλλά και του ορίου στον αριθμό των βραβείων (30% των συμμετοχών) που θέτουν (ευτυχώς!) οι διεθνείς αρχές, είναι μάλλον ο μοναδικός Διεθνής Διαγωνισμός στο κόσμο όπου τα αργυρά βραβεία είναι λιγότερα των χρυσών και όπου δεν απονέμεται κανένα χάλκινο, γιατί το όριο του 30% καλύπτεται από χρυσά και αργυρά!

Φαίνεται ότι η Ελλάδα και τα ελληνικά κρασιά έχουν το διεθνές προνόμιο να είναι τα περισσότερα άξια για χρυσό ή αργυρό! Αυτά βέβαια όταν κρίνονται από έλληνες κριτές εδώ, στην Ελλάδα... γιατί στο εξωτερικό, για κάποιο  περίεργο και ανεξήγητο λόγο, αυτό δεν συμβαίνει...

Κάθε χρόνο αναρωτιέμαι τι προσφέρει αυτή η "βροχή" χρυσών στο Διαγωνισμό αλλά και στους κριτές. Σίγουρα όχι αξιοπιστία και στους δύο. Απλά αναρωτιέμαι, επειδή ανάμεσα στους κριτές είναι άτομα που εκτιμώ βαθύτατα, αλλά και άτομα που δεν εκτιμώ καθόλου. Για τους τελευταίους δεν αναρωτιέμαι... Βέβαια, ο διαγωνισμός προσφέρει ασφαλώς ένα πολύτιμο reference και το πολυπόθητο "στικεράκι" στη φιάλη των βραβευμένων κρασιών! Τόσο για τη διεθνή όσο και για την εδώ εμπορική τους πορεία... γιατί αυτό που μένει τελικά είναι το στικεράκι, ποιος ψάχνει τώρα τα υπόλοιπα...!

Ενα άλλο "πρόβλημα" είναι ότι οι κατηγορίες τιμής των κρασιών -αν και υπεσχημένες- κάπου στο δρόμο ...χάθηκαν! Ρωτώ λοιπόν τους κριτές πως στην ευχή κρίνουν κρασιά που απέχουν μεταξύ τους σε τιμή αρκετές ...δεκάδες ευρώ; Οι διαγωνισμοί που σέβονται των εαυτό τους δίνουν βραβεία ανά κατηγορία τιμών. Οι "δικοί" μας κριτές δεν φοβούνται μήπως και δώσουν χρυσό σε κρασί των 4,20 Ευρώ και αγνοήσουν κάποιο βαθμολογημένο από τον Parker με 90/100, ή κάποιο κρασί 20 ή 30 ευρώ που έχει πάρει χρυσό σε πραγματικό διεθνή διαγωνισμό; Έχει γίνει στο παρελθόν. Θα μου πείτε, τι λες τώρα;... Ξέρω, όλα είναι ψιλά γράμματα...

Για να τελειώνουμε λοιπόν με τους κριτές του Διαγωνισμού: Τους ερωτώ ευθέως: "Πως στην ευχή δίνετε τόσα χρυσά"; Μη μου πείτε ότι η βαθμολόγηση είναι σχετική, γιατί αυτό δεν συμβαίνει σε τυφλή δοκιμή. Περιμένω από κάποιον απάντηση. Αλλιώς, θα αναγκαστώ να υποθέσω ότι παίρνουν κάποια "κατεύθυνση" από τους διοργανωτές, πράγμα που δεν το θέλω καθόλου, και δεν το πιστεύω, κάποιοι δε από τους διοργανωτές που σέβομαι με διαβεβαιώνουν ότι ο διαγωνισμός και οι κριτές είναι απολύτως ανεξάρτητοι! Μήπως τα Ελληνικά κρασιά ξαφνικά έγιναν σε ποσοστό 18% άξια χρυσού βραβείου; Μπα... δεν νομίζω. Τότε τι συμβαίνει;

Τώρα για τους διοργανωτές... Έχω πολλές φορές εκφραστεί κολακευτικά για τους "Οίνους Βόρειας Ελλάδας", το σύνδεσμο των Βορειοελλαδιτών παραγωγών που κάνει εξαιρετική δουλειά σε τόσους τομείς: Προβολής των κρασιών, εκθέσεων κλπ. κλπ. Μπορώ λοιπόν να τους ρωτήσω ευθέως, χωρίς να κινδυνέυω να παρεξηγηθώ: "Γιατί εξακολουθείτε να χαρακτηρίζετε διεθνή ένα διαγωνισμό που προσελκύει ελάχιστες συμμετοχές από το εξωτερικό;", Φυσικό βέβαια αφού το μέγεθος της ελληνικής αγοράς δεν ενδιαφέρει; Γιατί δεν δίνετε κύρος στο χρυσό βραβείο, δίνοντάς το σε 15-16 πραγματικά "χρυσά" κρασιά και όχι σε κάθε καλό κρασί που θα βρεθεί μπροστά στους κριτές; Και ας μας πουν επιτέλους ποιοί οι υπεύθυνοι για τον καταιγισμό, κάθε χρόνο, των "χρυσών" βραβείων; Οι κριτές; Μα... κάθε χρόνο; Ή μήπως οι "κατευθύνσεις" που δίνουν οι ίδιοι τελικά; Δεν μου αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας, αλλά βρε παιδιά, διοργανωτές και κριτές, η γυναίκα του Καίσαρα δεν φθάνει να είναι τίμια, πρέπει και να ΔΕΙΧΝΕΙ τίμια... και ας δυσαρεστήσει τους πολλούς, έτσι γίνεται παντού.

Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε τη δυνατότητα να διακριθούμε χωρίς "βοήθειες", στικεράκια, κίβδηλα χρυσά κλπ κλπ. Και πιστεύω ότι συμφέρει τελικά όλους τα χρυσά του διαγωνισμού να αποκτήσουν κύρος. Σκεφθείτε το...

Να περιμένω κάποιες απαντήσεις; Δεν νομίζω ότι θα πάρω από κάπου... εξ' άλλου οι κριτές δεν συνηθίζουν να απαντούν σε ερωτήματα που μπορεί και να αμφισβητούν την κρίση τους... όπως, ας πούμε οι κριτές του Decanter, στα σχόλια και τις απορίες -καταγγελίες μάλλον- του Πάρι Σιγάλα, για την κατ' εξακολούθηση βράβευση κάποιων "αγαπητών' τους κρασιών...

Μοιραστείτε το άρθρο: