Παλαιωμένα Ασύρτικα -Θαλασσίτης 2008... και η απόλαυση θα είναι όλη δική σας!

Παλαιωμένα Ασύρτικα -Θαλασσίτης 2008... και η απόλαυση θα είναι όλη δική σας!
Από τον Τ. Πικούνη

Πριν από 2 εβδομάδες περίπου βρέθηκα στην δεύτερη "Οινική Μονομαχία" που διοργάνωσε το By the Glass... όπως η πρώτη με αντιπαλους το Στέλλιο Μπουτάρη και το Γιώργο Σκούρα, έτσι και αυτή όπου οι μονομάχοι ήσαν ο Γιάννης Παρασκευόπουλος της Γαίας και ο Πέτρος Μαρκαντωνάτος του Κεφαλλονίτικου Gentilini, ήταν απολαυστική... έξυπνη παρουσίαση, χιούμορ, πολύ γέλιο ανάμεσα στους φίλους του κρασιού και τους φίλους γενικά, πολύ καλή παρέα.

Τα "όπλα" των μονομάχων ήσαν Θαλασσίτης '08 - Θαλασσίτης '13 - Κτήμα Γαία '08 από την πλευρά της Γαίας και Robola 13 - Robola Selection 13 - Eclipse ‘11 Magnum από την πλευρά του Gentilini... όλα γνωστά, κορυφαία και εξαιρετικά κρασιά, που συνοδεύτηκαν με απόλυτα ταιριαστά πιάτα: Τα μεν λευκά με Tartare φρέσκου σολομού με τζίντζερ και γλυκολέμονο σε soya sauce, Κεμπάπ από μαριναρισμένες γαρίδες με vine cherry και chili πιπεριάς στα αρώματα του κάρυ και Ριζότο με μύδια και κρόκο Κοζάνης, τα δε ερυθρά με Καρπάτσιο μόσχου με μικρή σαλάτα με άγρια ρόκα και φλέικς παρμεζάνας, και με απύρηνα δαμάσκηνα σε φωλιά από μπέικον και σταγόνες πετιμέζι. Ενα μπράβο στη Φωτεινή Παντζια του By the Glass για τις εξαιρετικές επιλογές.

Δεν γράφω όμως αυτό το κείμενο για την πολύ ωραία εκδήλωση. Την χρησιμοποιώ σαν αφορμή για να γράψω άλλη μια φορά για το μεγάλο οινικό μου "καημό": Ότι εμείς οι Έλληνες -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι και τα λευκά κρασιά παλαιώνουν, και ότι ιδιαίτερα το Ασύρτικο της Σαντορίνης παλαιώνει ...ιδιαίτερα! Μπορεί να έχουμε μάθει πολλά σχετικά με τα κρασιά, μπορεί η οινική μας παιδεία να έχει προχωρήσει, αλλά στον τομέα της παλαίωσης των λευκών παραμένουμε στο ...γιοματάρι των παπούδων και πατεράδων μας!

Κάθε φορά που πίνω ένα παλαιωμένο Ασύρτικο κάνω αυτές τις σκέψεις... και πως να μην τις κάνω εδώ, όταν δοκίμασα το Θαλασσίτη της Γαίας 2008, παρουσιασμένο από το Γιάννη Παρασκευόπουλο, γνωστό για το πάθος του με την παλαίωση του Ασύρτικου. Υπενθυμίζω εδώ το πείραμα από το Γιάννη της βύθισης στη θάλασσα μιας παλέτας Θαλασσίτη όπου και θα παλαιώσει για 5 χρόνια σε απόλυτα σταθερή θερμοκρασία, με απόλυτη έλλειψη αέρα... ανυπομονώ να ...βγει για να δοκιμάσω το  αποτέλεσμα!

Δεν είμαι φανατικός της παλαίωσης... έχω γράψει σχετικά. Τα περισσότερα κρασιά πίνονται αμέσως, κάποια βελτιώνονται παραμένοντας στη φιάλη για το πολύ 5 χρόνια, και κάποια άλλα -ελάχιστα- πραγματικά γίνονται πολύ καλύτερα με παλαίωση που ξεπερνά τα 10, 20 ή και περισσότερα χρόνια...

Το Ασύρτικο της Σαντορίνης βρίσκεται ανάμεσα στα τελευταία... τόσο η έντονη οξύτητά του όσο και η μεταλλικότητα, σε συνδυασμό με την μεγάλη ηλικία των κλημάτων επιτρέπουν την παλαίωσή του για πολλά χρόνια. Αλλά εδώ βρίσκεται η διαφορά του Ασύρτικου από τα υπόλοιπα λευκά... δεν βελτιώνεται απλά, δεν μαλακώνει ή στρογγυλέυει μόνο, αλλάζει, γίνεται άλλο κρασί!

Αυτό συνέβη και στο Θαλασσίτη 2008 που δοκιμάσαμε στο By the Glass: Έχοντας μείνει 5+ χρόνια στη φιάλη, ο κλασσικός Θαλασσίτης, χωρίς καθόλου βαρέλι (δεξαμενής), μετατρέπεται σε ένα μοναδικό κρασί όπου η εκρηκτική οξύτητα και η μεταλλικότητα του Ασύρτικου έχει μετουσιωθεί σε θαυμαστή κομψότητα, λεπτές και πολύπλοκες γεύσεις και φίνα αρώματα κίτρου, γιασεμιού και μελιού -που συνήθως τα βρίσκουμε σε γλυκά κρασιά, με μεγαλύτερη ένταση βέβαια-, χαρίζοντάς μας ένα κρασί που αποτελεί υπόδειγμα παλαίωσης λευκού κρασιού...

Και το παράπονό μου ξανάρχεται: Έχουμε ένα από τα καλύτερα λευκά κρασιά για παλαίωση στον κόσμο. Εφάμιλλο του γαλλικού Chablis, με την ίδια αν όχι καλύτερη κοφτερή οξύτητα μήλου και αχλαδιών, με την ίδια έντονη ορυκτότητα, με μεγαλύτερη μεταλλικότητα. Όταν τα Grand Cru Chablis παλαιώνουν θαυμάσια για περισσότερο άπο 15 χρόνια και αι τα Premier Crus για πάνω από 10, εμείς επιμένουμε να πίνουμε το Θαλασσίτη (και όλα τα Ασύρτικα της Σαντορίνης) φρέσκα!

Βέβαια, να πούμε και του "στραβού το δίκιο": Ο Θαλασσίτης είναι απολαυστικός και νεαρός (αφού όμως μείνει οπωσδήποτε τουλάχιστον 6 μήνες στη φιάλη), αλλά γιατί πρέπει να παραγνωρίζουμε ένα "άλλο" κρασί στο οποίο μετατρέπεται, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, αλλά υπέροχο; Μας λείπουν Θαλασσίτες και Ασύρτικα για να τα πιούμε φρέσκα;

Όχι, νομίζω ότι η παλαίωση των λευκών είναι κάτι σαν ...πολιτισμικό ταμπού για τους Έλληνες... "Τα λευκά πίνονται φρέσκα, τα ερυθρά παλαιωμένα..." μας διαβεβαιώνουν κάτι "ειδήμονες" με τις απαράδεκτες γενικεύσεις που σαβουρώνουν τα πάντα μέσα από τσιτάτα... Ναι, πράγματι, έτσι συμβαίνει με τα περισσότερα λευκά, πίνονται φρέσκα. Αλλά υπάρχουν κάποια που αξίζουν την παλαίωση... γι αυτό ας αποφεύγουμε τις ισοπεδωτικές γενικεύσεις!

Θα θυμηθώ τη θαυμάσια εκδήλωση (Μια Myth-Buster Γευσιγνωσία στο Paradiso) του Γρηγόρη Μιαχαήλου , Σύμβουλου Οίνου του House of Wine για τα παλαιωμένα Λευκά... Διαβάστε το άρθρο -ή ξαναδιαβάστε το! Για να διαπιστώσετε ότι ο Θαλασσίτης δεν είναι μόνος του, ότι ακόμα και το καταφρονεμένο Σαββατιανό δίνει σε κάποιες περιπτώσεις εξαιρετικά παλαιωμένα κρασιά...

Εκεί, επιτόπου, στο By the Glass, εξασφαλίσαμε ελάχιστους Θαλασσίτες του 2008 από τους λίγους που διέθετε το οινοποιείο. Ασφαλώς όχι για την "εμπορική αξιοποίησή τους" –τι είναι ο κάβουρας, τι το ζουμί του-, αλλά για να δώσουμε στους λίγους φίλους μας που αγαπούν το παλαιωμένο Ασύρτικο την ευκαιρία να δοκιμάσουν ένα από τα λαμπρότερα παραδείγματά του... με την ελπίδα ότι αυτοί θα μεταλαμπαδεύσουν και στους υπόλοιπους την -είμαι σίγουρος!- θαυμάσια εμπειρία τους.

Ο Θαλασσίτης 2008 δεν είναι ένα «φθηνό» κρασί. Σε αυτό ο Γιάννης Παρασκευόπουλος ήταν κατηγορηματικός: «Πρέπει να μάθουμε να τιμολογούμε τα κρασιά ανάλογα με την ποιότητά τους»… Εμείς θα συμπληρώσουμε ότι, πράγματι, η Γαία έχει πολύ καλά, προσιτά κρασιά, και ένα από τους καλύτερους δείκτες ποιότητας/ τιμής ανάμεσα στα ελληνικά οινοποιεία –το έχω πει πολλές φορές. Επίσης, ότι η παλαίωση κοστίζει, και η σωστή παλαίωση κοστίζει περισσότερο. Εδώ όμως, στο Θαλασσίτη 2008 η τιμή αντανακλά την εξαιρετική ποιότητα του κρασιού.

Δοκιμάστε το Θαλασσίτη 2008, αν βέβαια προλάβετε. Δοκιμάστε οποιοδήποτε ποιοτικό παλαιωμένο Ασύρτικο. Μη διστάζετε να δοκιμάσετε παλαιωμένα λευκά από σοβαρούς παραγωγούς.

Εμείς επιμένουμε και σας το συνιστούμε μια ακόμα φορά... πιστεύω ότι είναι καιρός να μας ακούσετε... μπορώ να εγγυηθώ οτι δεν θα χάσετε!

Τάσος Πικούνης


Φίλε Γιάννη, ελπίζω να είμαι από τους πρώτους που θα δοκιμάσουν το βυθισμένο Θαλασσίτη όταν αναδυθεί στην επιφάνεια!

Μοιραστείτε το άρθρο: