Whisky μετά μουσικής (Happy New Year Edition)

 

Υγεία σε όλο τον κόσμο, τύχη και το 2022 να είναι καλύτερο από το 2021.

 

Ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα αυτές τις μέρες.

 

 

Ήθελα να γράψω κάτι σχετικά και την περασμένη εβδομάδα, αλλά το λησμόνησα. Αυτό που είδα, όπως προείπα, με έκανε ιδιαίτερα χαρούμενο. Και με έκανε να πιστεύω πως υπάρχει ακόμη ελπίδα. Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό γεγονότων και προβλημάτων που ζούμε, χιλιάδες ελληνόπουλα κράτησαν την παράδοση. Η γειτονιά μου, αλλά και όλες οι γειτονιές στις οποίες κινήθηκα, αντήχησαν παιδικές φωνές, από παιδιά που είπαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, και ελπίζω και των Φώτων. Που σημαίνει, οτι ακόμη δεν έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα. Εύχομαι λοιπόν στα παιδιά, και του χρόνου.

 

 

Πάμε τώρα στα δικά μας. Πρωτοχρονιά σήμερα, και νομίζω πρέπει να κάνουμε πολλά πράγματα. Μεταξύ αυτών, και τα εξής δυο. Θα πιούμε και θα ακούσουμε μουσική. Τουλάχιστον στο σπίτι επιτρέπεται, προς το παρόν. Ας μην πω παραπάνω χρονιάρα μέρα. Θα συνδυάσουμε λοιπόν μουσική και whisky, κι όσοι διαβάζουν αυτές εδώ τις αράδες, ξέρουν οτι δεν θα είναι η πρώτη φορά. Πάμε.

 

 

Πάντοτε εντυπωσιάζομαι από ανθρώπους που κάνουν πολύ καλά αυτό με το οποίο καταπιάνονται. Είτε είναι νόμιμο, είτε παράνομο, οφείλω να αναγνωρίσω το όποιο ταλέντο. Στην περίπτωσή μας, έχουμε τον Leonardo Di Caprio, στην ταινία Πιάσε με αν μπορείς. Αυτό που κάνει με το φωτομοντέλο στο ακριβό ξενοδοχείο, είναι πραγματικά ένα έργο τέχνης. Δεν λέω περισσότερα , απλώς δείτε την ταινία. Και την ώρα που γίνονται όλα αυτά, η Dusty Springfield τραγουδάει The look of love. Απολύτως αισθησιακό τραγούδι, και πρέπει να πιούμε κάτι ντελικάτο. Το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό είναι το σπουδαίο δωδεκάρι Balvenie.

 

 

Και πάμε σε άλλο τραγούδι που μου αρέσει πολύ. Αυτή τη φορά η Adele βάζει Fire to the Rain. Ακόμη ένα αισθησιακό τραγούδι, που ζητάει αντίστοιχο dram. Του πάει πολύ το απίθανο δωδεκάρι Cragganmore. Ήθελα να ήξερα, υπάρχει κανείς που δεν του αρέσει αυτό το whisky?

 

Κι ένα πολύ ωραίο τραγούδι που έμαθα από τον μεγάλο μου γιό. Ο σχεδόν συνομήλικός του Dave, τα λέει πολύ ωραία στο My 19th birthday. Όλα τα λεφτά ο στίχος The difference between life and death, is one bad decision. Πρέπει να πιούμε κάτι πιο επιθετικό. Από τη σειρά Legends Untold, θα πάμε με το εξαιρετικό Mortlach 13 ετών.

 

 

Αλλάζουμε πάλι ύφος, και πάμε ξανά στο προηγούμενο. Ο τεράστιος Sting, τραγουδάει μαζί με τη φωνάρα Melody Gardot, και το κομμάτι είναι το Little Something. Θα πιούμε Glenmorangie Extremely Rare 18 ετών.

 

 

Πάμε σε ταινία πάλι, διαφορετικού στυλ αυτή τη φορά. Ο αγαπημένος μου Bruce Willis πρωταγωνιστεί στο Colour of the Night. Στην προτελευταία σκηνή κι ενώ ο ίδιος πέφτει στο γκρεμό, με το ελεύθερο χέρι προλαβαίνει να πιάσει την κοπέλα, σε νεκρό χρόνο όλα αυτά. Και πέφτει το κομμάτι Colour of the Night με την Lauren Christy, κι εμείς πίνουμε Aberlour A Bunadh.

 

 

Κι αμέσως μετά η Άλκηστη Πρωτοψάλτη μας τραγουδάει Τελευταία φορά. Τι φωνάρα Θεέ μου. Πάντως εμείς δεν θα είναι η τελευταία φορά που θα πιούμε Buffalo Trace.

 

 

Σήμερα είχα κέφι για μουσική, όχι όμως με πολλές εντάσεις. Στο ίδιο μήκος κύματος λοιπόν, πρόκειται να κλείσουμε. Η αγαπημένη Doris Day μας πάει βόλτα στο φεγγάρι. Fly me to the moon λοιπόν, και θα τελειώσουμε πίνοντας κάτι αντίστοιχα εύπεπτο. Glengoyne 10 ετών λοιπόν , και

 

 

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα